ผมกลัวฟ้า..เลยไม่กล้าออกไป

ความมืดคืบคลานเข้ามาปกคลุมมากขึ้น มองไกลเข้าไปในร่องสวนลำไย ยามฝนตกตอนค่ำพรำๆเช่นนี้ ดูทะมึนและชื้นแฉะ เข้าไปเดินเล่นตอนนี้ หนีไม่พ้นสัตว์เลื้อยคลานที่น่าจะออกมาเลื้อยเล่นและมุ่งเน้นเขียดและอึ่งอ่างเป็นอาหาร

เมื่อสองวันก่อน ฝนตั้งเค้ามา ทำท่าจะตกหนัก ผมรีบออกจากโรงเรียน ถึงบ้านราวสี่โมงเย็น ท้องฟ้ามืดครึ้ม บรรยากาศเหมือนกับหกโมงเย็น ฝนยังไม่ตก แต่ผมไม่รออะไรแล้ว รีบขึ้นบ้าน เพราะเห็นท้องฟ้ามีแสงแวบวาบ เสียงดังครืนๆดังกึกก้องไปทั่ว

ขึ้นบ้านได้ไม่นาน ฝนก็ตกลงมา ตกไม่หนักแต่ตกนานมาก ลมไม่แรงมากนัก ที่แรงมากกว่าลม คือ เสียงฟ้าร้องฟ้าผ่า คำรามลั่น น่ากลัวเหลือเกิน ผมเป็นโรคกลัวฟ้าแลบฟ้าผ่ามาตั้งแต่เด็ก เวลาฝนตกจะไม่ชอบออกเดินทางไปไหน ค่ำนี้ผมจึงนอนฟังเสียงฝนเสียงฟ้า จะเขียนหรืออ่านหนังสือก็ไม่ได้..ไฟฟ้าดับ มืดมิดไปทั้งบ้าน

ก่อนที่แสงสว่างรอบบ้านจะหมดไป ใช้กล้องคู่ใจถ่ายบรรยากาศไว้เสียหน่อย กล้องดิจิตอลส่วนตัวที่มีอายุใช้งาน ๗ ปี ถ่ายมากว่าหมื่นรูปแล้ว ปรับแสงปรับความเร็วอะไรไม่ได้ นอกจากใช้ง่ายและสะดวกอย่างเดียว เก็บภาพฝนตกและสวนข้างบ้านเอาไว้หลายรูป

มองผ่านตากล้อง ผ่านช่องหน้าต่าง เห็นเม็ดฝนใสๆหล่นชะใบไม้แต่ละช่อแต่ละใบไหวสั่นระริก เหมือนเริงร่าดีใจที่ได้น้ำฝน ต้นไม้หลายต้นที่หงอยเหงาซึมเซามาหลายวัน วันนี้เขียวสดใสขึ้นมาทันทีทันใด เหมือนสมหวังในสิ่งที่รอคอยมาอย่างยาวนาน

ผมเดินรอบระเบียงบ้าน ใช้เวลาอยู่ตรงระเบียงไม่นาน สัมผัสอากาศเย็นสบาย กลิ่นไอดินหอมกรุ่นชวนให้สูดสัมผัสนานๆ แต่ผมยืนอยู่นานไม่ได้แล้ว ฟ้าแวบวาบตลอด ตามด้วยเสียงเปรี้ยงปร้างสนั่นหวั่นไหว ไม่มีอารมณ์ตากอากาศเสียแล้ว

ฝนยิ่งตกนาน ต้นไม้ยิ่งได้กำไร คนในบ้านก็เบิกบานใจ อากาศเย็นสบาย อยากให้มีบรรยากาศอย่างนี้บ่อยๆ ส่วนพายุฤดูร้อน แค่คิดก็หวาดกลัว พอๆกับฟ้าร้องฟ้าผ่า ถ้าฝนตกทั้งคืน จะได้ยินเสียงธรรมชาติดังไปทั่วบริเวณบ้าน ปานเสียงรถบัส รถทัวร์และรถสิบล้อ วิ่งห้อเป็นขบวนอยู่ในสวนลำไย

ถ้าตกทั้งคืน..ยังไม่ได้ยินเสียงที่ว่า ก็ต้องรอฝนตกต่อเนื่อง ๒ - ๓ วันติดต่อกัน บ้านกลางสวนจะหนีไม่พ้นเสียงนี้ทุกปี เป็นเสียงกบ เขียด อึ่งอ่าง คลานออกจากรูออกจากโพรงมาเล่นน้ำแลัวจับคู่ พร้อมกับเสียงร้องประชันขันแข่งกันดังระงมไปทั่ว เป็นเสียงที่ดังมาก แต่ก็น่าฟังกว่า เสียงฟ้าร้องแน่นอนครับ

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๘ เมษายน ๒๕๕๗

เขียนใน GotoKnow โดย ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
ใน บ้านหนองผือ...สถานศึกษาพอเพียง

คำสำคัญ (Tags): #เรื่องเล่าเร้าพลัง#ธรรมชาติ#บ้านในสวน

หมายเลขบันทึก: 565693เขียนเมื่อ 8 เมษายน 2014 20:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 8 เมษายน 2014 21:58 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน