เมื่อคืนก่อนพาหลานวัย 7 เดือนไปเลี้ยงที่บ้าน (พอดีแม่เขาขึ้นเวรค่ะ)
คุณหลานทำท่าเหมือนง่วงนอน ร้องกวนนิดๆ ตอนประมาณ 4 ทุ่ม
คุณแม่เธอบอกว่า “ไม่เป็นไร ปล่อยไป จะครางนิดนึง เดี๋ยวก็หลับ”
แต่พอเอาเข้าจริง ต้องอุ้มพาดบ่าคุณหลานถึงหลับ สงสัยแล้วแต่อารมณ์เขา
เด็กหลายคนก็เป็นนะคะ บางคนหัวถึงหมอนก็หลับปุ๋ย บางคนก็ต้องใช้ “เครื่องกล่อม”
บางคนดูดนิ้ว บางคนติดผ้าห่ม บางคนต้องดูดขวดก่อนนอน บางคนติดจนเข้าเรียน
บรรดาเครื่องกล่อมเหล่านี้เป็นตัวแทนของแม่นั่นเองค่ะ
เพราะเด็กยังอยากยึดเหนี่ยวแม่เอาไว้ในขณะที่ง่วง
ทางที่ดีควรอยู่กับลูก ร้องเพลงกล่อม เล่านิทาน หรืออ่านหนังสือให้ลูกฟังจนลูกหลับนะคะ
ลูกจะหลับอย่างมีความสุขเชียวแหละค่ะ
แต่ปัจจุบันมีเครื่องกล่อมชนิดใหม่เพิ่มขึ้นมาอีกคือโทรทัศน์
มีเด็กจำนวนไม่น้อยที่ติดโทรทัศน์ต้องหลับในระหว่างดูโทรทัศน์
เป็นการหลับอย่างเฉียบพลับหลังจากง่วงสุดฤทธิ์และอารมณ์ค้างอยู่กับภาพเมามันบนโทรทัศน์
การเปิดโทรทัศน์กล่อมลูกนั้นเท่ากับแม่แยกตัวเองออกห่างจากลูกไปโดยปริยายนะคะ
เพราะฉะนั้น ก่อนลูกนอนก็อย่าลืมเข้าไปอยู่กับเขา ให้ตัวเองเป็นเครื่องกล่อมให้ลูกนะคะ
น่ารักมากครับ
สมัยก่อนยายกล่อมเพลงเก่าๆน่าฟังมากครับ
น่ารักมากค่ะ ...
หลับแบบอบอุ่น กับหลับแบบเหงา ๆ คงมีความสุขต่างกันเยอะนะคะ ขอบคุณสำหรับข้อมูลค่ะ