บันทึกประจำวัน


ที่สำคัญที่สุดก็คือ บริษัทประเมินจาก สมศ จะมาประเมินรอบ ๓ ที่โรงเรียนในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้ ไม่มีอะไรให้เขาประเมิน รับรองคอขาดแน่

ตั้งแต่ปิดภาคเรียนเป็นต้นมา..ไปโรงเรียนทุกวัน หน้าที่หลัก คือไปตรวจเวรยามแต่แท้จริงไปทำงานจิปาถะ ซึ่งจะคล้ายๆกันในแต่วัน งานเดิมๆ แต่ไม่รู้สึกเบื่อ หรือเซ็ง อาจเป็นเพราะสถานการณ์บีบบังคับก็ได้

ที่โรงเรียน..ไม่รู้สึกว่าเงียบเหงาเลย ก็แปลกใจเหมือนกัน หรือเป็นเพราะหัวใจ..เรียกร้องที่จะค้นคว้าบางสิ่งบางอย่าง หรือมิอาจหยุดความเคลื่อนไหวได้ ทุกสิ่งทุกอย่างจึงดูมีชีวิตชีวาไปหมด

ผม..หมกมุ่นอยู่กับงานสังคายนาการประกันคุณภาพภายในทั้งระบบ เพื่อนำไปสู่รายงานประจำปีการศึกษา ซึ่งต้องส่งภายในเปิดเทอม เนื้อหางานประกันฯค่อนข้างละเอียด จึงต้องระมัดระวังเรื่องข้อมูล เอกสาร หลักฐาน

ตอนแรกผมตั้งใจจะวางมือกับเรื่องทำนองนี้ แต่แล้วมาฉุกคิดได้ว่า ถ้ารักจะอยู่ในวงการ งานเอกสารทิ้งไม่ได้ ต้นสังกัดยังต้องการ ที่จะเห็นให้ประจักษ์ แล้วก็ให้การยอมรับเป็นศักดิ์ศรี จึงต้องมีไว้บ้าง

ที่สำคัญที่สุดก็คือ บริษัทประเมินจาก สมศ จะมาประเมินรอบ ๓ ที่โรงเรียนในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้ ไม่มีอะไรให้เขาประเมิน รับรองคอขาดแน่

จริงๆแล้ว ก็ไม่วิตกกังวลกับระบบประเมินเท่าไรนัก เคยปล่อยๆให้ครูสอนไปคามธรรมชาติ เน้นผู้เรียนเป็นหลัก เอกสารเป็นรอง แต่พอนำข้อมูลผลสัมฤทธิ์ ปีการศึกษา ๒๕๕๕ - ๒๕๕๖ รวม ๒ ปีการศึกษา มาหาค่าเฉลี่ยร้อยละุดูพัฒนาการ ไปเทียบเคียงกับเกณฑ์มาตรฐานของ สมศ ที่เป็นค่าคะแนนขีดจำกัดล่าง..พบว่า..เป็นไปได้อย่างไร

ที่กล่าวมา เป็นหัวใจสำคัญของมาตรฐานที่ ๕ ของการประเมินภายนอก จะผ่านการรับรองหรือไม่ก็อยู่ที่มาตรฐานนี้แหละ โดยดูจากผลสอบโอเน็ต ป.๖ นั่นเอง

ถ้าค่าคะแนน(ตัวเลขจากการคำนวณ) ต่ำกว่า ๘  ถือว่ามาตรฐานที่ ๕ ไม่ผ่าน ถึงจะทำมาตรฐานอื่นดีอย่างไร ก็จะไม่ได้รับการรับรองใดๆ ก่อนปิดเทอมผมคำนวณดู และให้เพื่อนและครูวิชาการช่วยคำนวณด้วย ปรากฎว่าได้ ๘.๗๕ เรียกว่าเฉียดฉิวที่สุด

ก็เลยทำให้ผมมีเรี่ยวแรงไปโรงเรียนได้ทุกวัน ไปจัดระบบแฟ้มเอกสาร งานข้อมูลสารสนเทศ ไม่อยากจะไปเที่ยวไหนเลย อากาศร้อน ก็ไม่รู้สึกว่าร้อน เหนื่อยก็ไม่รู้สึกเหนื่อย เหมือนว่าท้อไม่ได้ โอกาสสุดท้ายของเราและโรงเรียน ที่จะต้องไขว่คว้าเอาไว้ และก้าวผ่านไปให้ได้...

พอรู้สึกมึนงงกับเอกสาร ก็ออกมายืดเส้นยืดสาย ขยับแข้งขาให้สุขสำราญกับงานพัฒนาและปรับปรุงสิ่งแวดล้อมเพิ่มเติม เท่าที่เห็นและเป็นอยู่ ตามบันทึกนี้ และคาดว่าจะเป็นอย่างนี้ไปอีกนาน..ครับ

 

                                                          ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

                                                              ๗ เมษายน ๒๕๕๗

 

 

 

 

 

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 565585เขียนเมื่อ 7 เมษายน 2014 19:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน 2014 21:50 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

ถ้า ผอ.ร.ร. ทั้งประเทศเป็นแบบ ผอ.ชยันต์ คงจะดีนะคะ...เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ผอ.ดี โรงเรียน มีคุณภา่พ ครับ

มาชมคนรักงานและขอปรบมือให้อย่างจริงใจค่ะ

มาทักทายท่าน ผอ.คนเก่งจ้ะ

ชื่นชม ผอ.นักพัฒนาเจ้าค่ะ

ทำงานตลอดเลยนะครับ

มาให้กำลังใจครับผอ.

แบบว่าเราเป็นข้าราชการ

ทำอย่างไรก็ทิ้งงานเอกสารไม่ได้ครับ

มาชื่นชมกับ ผอ. คนขยันครับ ชอบแนวคิดที่ว่า

"ถ้ารักจะอยู่ในวงการ งานเอกสารทิ้งไม่ได้ ต้นสังกัดยังต้องการ ที่จะเห็นให้ประจักษ์ แล้วก็ให้การยอมรับเป็นศักดิ์ศรี จึงต้องมีไว้บ้าง"

ขอบคุณบันทึกดีดีครับ

... ผอ. ชยันต์ ... ขยัน จริงๆ ค่ะ .... รักโรงเรียนมากๆ .... ดีใจค่ะ...ที่่...เห็นภาพเหล่านี้ค่ะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท