ความรู้นอกตำรา : ชีวิตที่มีคุณค่า

       “ชีวิตที่มีคุณค่า    ไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าใครยกย่อง   ไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่ามีตำแหน่งอะไร  ไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่ามีฐานะดีแค่ไหน   ไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าเรียนจบอะไรมา  แต่อยู่ที่ว่า...เราทำหน้าที่ตัวเองที่ต้องทำเสร็จหรือยัง  เราทำหน้าที่ตัวเองดีแค่ไหน  เรายับยั้งชั่งใจไม่ทำในสิ่งที่ไม่ควรทำได้หรือไม่  เรากล้าทำในสิ่งที่ควรทำโดยไม่เรียกร้องค่าตอบแทนได้หรือไม่   เราให้อภัยคนได้มากแค่ไหน  เรามีความสุขโดยไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนได้มากแค่ไหน  เรามีความสุขกับสิ่งที่เรามีได้มากแค่ไหน  เราได้ทำในสิ่งที่เรามีให้ดีที่สุดได้มากแค่ไหน และเราแจกจ่ายความสุขให้คนรอบข้างได้มากแค่ไหน……”

          การใช้ชีวิตของแต่ละคนนั้นล้วนแต่มีการดำเนินชีวิตที่แตกต่างกันในการขับเคลื่อนชีวิตของเราแต่ละก้าวนั้นเราต้องมีสติ ก่อนที่เราจะเริ่มขับเคลื่อนชีวิตนั้น เราจะต้องสำรวจอะไหล่ชีวิตก่อนขับเคลื่อน - ความคิดที่ว่าตัวเองจะไม่มีวิกฤติเกิดขึ้น ถือเป็นความคิดวิกฤติแล้ว โจทย์ชีวิตที่สำคัญคือ "ขณะที่เรากำลังขับเคลื่อนชีวิตอยู่นี้ มีอะไรสำรองไว้บ้างแล้วหรือยัง" ประเมินคุณภาพอะไหล่อย่าชินกับอะไหล่ชีวิตบางตัว เราใช้อะไหล่ผิดตัวอยู่หรือเปล่า อะไหล่ชีวิตที่เรากำลังใช้อยู่มีภูมิต้านทานรองรับระลอกคลื่นของการเปลี่ยนแปลงมากน้อยแค่ไหน แล้วอะไรเป็นสิ่งที่รับประกันว่าอะไหล่ที่ใช้อยู่ทุกวันนี้มีคุณภาพมากพอ เมื่อวันที่วิกฤติมาถึง วันนั้นเราจะเป็นอีกหนึ่งคนที่ไม่ล้ม ชีวิตต้องขับเคลื่อนป้ายบอกทางชีวิตคำถามที่ต้องหยิบยกขึ้นมาถามบ่อยๆ เพื่อการขับเคลื่อนชีวิตที่มุ่งตรงไปยังจุดหมายปลายทางคือ "วันนี้ป้ายบอกทางชีวิตของเราชัดเจนแล้วหรือยัง" ครั้งหนึ่งผมเคยเจอเส้นทางชีวิตที่ต้องเลือกเดินซึ่งชีวิตของผมมักต้องเจอกับทางเลือกเสมอ เดินๆไปก็มีทางแยกให้เลือกเดิน อยากให้ชีวิตเหมือนกับเกม ที่ลองเลือกเดินได้ทุกทางถ้ามันไม่ใช่ก็ย้อนกลับมาใหม่แต่ในเมื่อเส้นทางที่กำลังเดินอยู่นี้คือทางแห่งชีวิตทางที่เดินแล้วเดินเลยย้อนกลับมาไม่ได้ มันเลยมีทั้งสุข และทุกข์ บางครั้งก็เจอทางเดินที่โรยด้วยกลีบกุหลาบบางครั้งก็เจอแต่ขวากหนามคอยทิ่มแทง คอยบั่นทอนกำลังใจ ให้โทษตัวเองเสมอว่า เลือกทางเดินที่ผิด เหมือนกับวันนี้ที่เจอทางเลือกมาให้เลือกอีกแล้ว แต่คราวนี้มองไปทางไหน ก็มีแต่ทางที่ช้ำใจ เคยคิดเหมือนกัน ว่าทางที่ดีที่สุด อาจจะเป็นการหยุดเดินก็ได้ นั่งพักอยู่ ณ ตรงนี้ ไม่ต้องไปเผชิญอะไรข้างหน้า ที่ไม่รู้ว่าคืออะไร แต่มันก็อาจจะทำให้เราพลาดสิ่งสวยงามในชีวิตไปก็ได้ ทางข้างหน้าที่เราเลือกอาจจะเจอแต่ทางที่ช้ำสักพันครั้ง แต่ถ้าครั้งที่พันหนึ่งเจอทางที่ใช่และใช่ตลอดไปมันก็คุ้มเพราะ
ฉะนั้นวันนี้ผมจึงไม่หยุดเดินและเลือกที่จะเดินสู่ความสุขโดยที่ไม่กลัวความโดเดี่ยวโดดเดี่ยวและตัดสินใจคิดให้ดีว่าจะเลือกทางไหนที่มันจะไม่ทำให้เราเสียใจหรือเสียใจน้อยที่สุดในภายหลัง ความช้ำมันต้องมีวันจางหาย ความเจ็บปวดต้องมีวันบรรเทา  วันนี้ผมจึงเลือกที่จะไม่หนีอีกต่อไป จะไม่คิดที่จะวิ่งหันหลังกลับไปเด็ดขาดเพราะมันวิ่งกลับไปไม่ได้ มีแต่ต้องมุ่งหน้าต่อไปบนเส้นทางที่เราเลือกเดิน ณ ปัจจุบัน และใช้ชีวิตให้คุ้มค่าที่สุดกับการทางที่เราเลือกเดิน ก่อนที่เราจะไม่มีชีวิตให้ใช้
          ในทุกๆวันนี้ผมยังคิดอยู่ว่าผมยังใช้ชีวิตยังไม่คุ้มค่าและยังไม่ได้สร้างคุณค่าให้กับชีวิตอย่างเต็มที่ ผมจึงเดินทางตามเส้นทางที่ผมเลือกไว้เพื่อหาโอกาสจะนำมาซึ่งประสบการณ์ใหม่ๆ ที่จะทำให้ผมได้เรียนรู้ชีวิต

[แผ่นดิน]

ชีวิต และการเรียนรู็ที่สร้างสรรค์ จะไม่มีวันโดดเดี่ยว ครับ