บ้านศิลปะของคุณยายศิลปินและสวนป่าทองผาภูมิ
หลายเดือนมาแล้ว ที่ไม่มีวันหยุดเสาร์อาทิตย์ พอได้หยุดคิดแล้วไปเก็บเกี่ยวประสบการณ์ ทำให้เกิดแรงบันดาลใจและพลังที่จะเดินหน้าสร้างสรรค์งานต่อไป เหมือนได้หยุดทบทวนหลายสิ่งหลายอย่างที่ผ่านมา และหาหนทางเริ่มต้นใหม่..ที่จะเป็นทักษะชีวิตเชิงบวก มากกว่า..จำเจกับวังวนเดิมๆ ที่ไม่สร้างมูลค่าเพิ่มทางสติปัญญาแต่อย่างใด
ไปทองผาภูมิเที่ยวนี้ ในฐานะเจ้าบ้าน กับกัลยาณมิตรผู้มาเยือน..ด้วยรักและนับถือ ทั้งพี่มะเดื่อและคุณยายธี ไปในที่ที่เป็นเขตพื้นที่การศึกษาเก่าที่เคยทำงานมานับสิบปี แต่วันนี้เปลี่ยนไปทุกอย่าง รวมทั้งวัยชรา..ของผู้บีนทึกเอง
ก่อนหน้านี้..จากการที่ไม่ได้เดินทางไกล..นานๆ รู้สึกหวั่นใจ..ร่างกายจะไปรอดไหม...แต่คืนนี้ยิ้มอย่างมีความสุข กลับมานอนที่บ้านอย่างปลอดภัย อากาศร้อนอบอ้าวมาตั้งแต่เมื่อกลางวัน ทำให้นอนไม่หลับ นอนลืมตาทบทวนภาพที่ผ่านมาทั้งวัน
ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ นอกจากตื่นตาตื่นใจกับสวนป่าของคุณยายธี ซึ่งมี ๒ แปลง แปลงใหญ่สุด ๔๐ ไร่ อุดมไปด้วยพันธุ์ไม้นานา ร้อยละ ๙๐ เป็นต้นสักใหญ่ ที่เหลือก็หลากหลายกันไป เป็นไม้หน้า ๖ นิ้ว ถึง ๘ นิ้ว หลายร้อยต้น ไม้ผลมีไม่มากนัก แต่ไม้หายากก็มีไม่น้อย บางต้นมีดอกและผลแปลกๆ
นับเป็นสวนป่า..ที่รักษาระบบนิเวศน์ดีมาก ประเภทปลูกเป็นแถวก็มี จะขึ้นเองแบบตามใจต้นไม้ก็มาก ไม่มีการตัดแต่งอะไร ปล่อยให้เป็นธรรมชาติจริงๆ จึงดูรก ระเกะระกะไปหมด เป็นที่อยู่ของสรรพสิ่ง ทั้งสัตว์เล็กและสัตว์เลื้อยคลาน
ผมไม่ได้พูดเกินจริง..รู้สึกทึ่งและตะลึงกับแนวคิดในการอนุรักษ์ป่าของคุณยาย หันไปมองป่ารอบข้าง ที่มีทั้งสวนยางพาราและสวนปาร์ม เห็นเขาถางเตียนร่มรื่นเขียวชอุ่ม แต่ของคุณยายรกทึบ และใกล้จะเป็นดงดิบอยู่แล้ว
เห็นคุณยายเดินตามเจ้าหน้าที่รังวัดที่ดินอย่างมีความสุข ที่มีโอกาสกลับมาชื่นชมกับผลงาน โดยเฉพาะ..บ้านที่คุณยายวาดหวังจะให้เป็นบ้านหลังงาม คุณยายไม่ได้แนะนำอะไรมาก เพราะมีธุระที่สำคัญกว่า บ้านศิลปิน..ใครสนใจก็ถ่ายภาพกันเอง
ผมไม่แค่คิดจะถ่ายภาพ..ผมอยากถ่ายทำภาพยนตร์ด้วยซ้ำ หรือไม่ก็สารคดี พร้อมบทสัมภาษณ์ ถึงที่มาของแนวคิด การออกแบบแปลนบ้าน ถามหาแรงดลใจ และเหตุผลว่าทำไมจึงสร้างไม่เสร็จ..ต่อจากนี้..คุณยายคิดอ่านอย่างไรต่อไป..อย่าบอกนะว่า คุณยายจะสานต่อและเป็นที่พักพิงสุดท้ายของชีวิต
ผมใช้คำว่า..บ้านศิลปะ เพราะออกแบบสร้างสรรค์ ไม่มีใครเหมือนและไม่เหมือนใคร เป็นบ้านปูนที่มีช่องลมรอบด้าน มีโครงสร้างที่เป็นเหล็กประดับตกแต่ง และยึดโยงตลอดทั้งหลัง บันไดวน ห้องนอน ห้องครัว ห้องโถงกว้างใหญ่ ถ้าเสร็จก็จะอลังการงานสร้าง ไม่ใช่บ้านเล็กในป่าใหญ่แน่ๆ
คืนนี้..ภาพบ้านหลังนั้น ยังติดตาอยู่เลย ถ้าไม่บันทึกไว้ ณ ที่นี้ ผมคงนอนไม่หลับ กลับจากท่องป่าเที่ยวนี้ ผมรู้สึกรักบ้าน และรักสวนหลังบ้าน (เนื้อที่ ๒ ไร่)อย่างบอกไม่ถูก เหมือนนกน้อยทำรังแต่พอตัว ยังไงยังงั้น
ก่อนนอน..ได้ข้อคิดอะไรบางอย่าง เป็นของแถมก็แล้วกัน
"ความคิดของคนเรานั้นช่างยิ่งใหญ่เหลือเกิน ยากแท้หยั่งถึง"
"คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจ แต่อย่างไรก็ตามคำพูดก็บอกอะไรได้บ้าง แต่การกระทำก็ช่วยบอกอะไรได้มากกว่า"และ....
"การให้ย่อมเป็นที่รัก และการให้ที่ไม่หวังอะไรตอบแทน..มีความสุขยิ่งนัก"
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๒ มีนาคม ๒๕๕๗
ความเห็น (10)
อ.ธี สุดยอดมากค่ะ บ้านศิลปะ ดีใจกับ ผอ.ชยันต์ที่ได้มีโอกาสไปเดินป่า
แวะมาชื่นชมความสวยงามของ "บ้านศิลปิล" ในยามดึกครับ...
(รูปที่สี่)..มันเป็น..พืช..อะไรคะ.."ผักหวานป่า"...ผอ..คะ..ชื่นชม..ข้อเขียนคราวนี้..อ้ะะ..เพราะ..ทุกๆสิ่ง..มัก..จะมี..คำถามและ..คำตอบได้ใน..ตัว..ของมันเสมอๆ...(ดีใจที่ได้พบทุกๆท่านวันนั้นที่ผ่านไป...ใน..MISSION POSSIBLE......)และโดยเฉพาะคนแก่ที่..."ไฮเปอร์"อย่างยายธี..๕๕๕๕๕....
มหัศจรรย์...มากๆนะคะ
เป็นไปตามธรรมชาติจริงๆ
-สวัสดีครับ
-ตามมาเยี่ยมชมบ้านศิลปะ
-เห็นภาพ..
-ขอบคุณครับ..
คุณมะเดื่อกลับถึงเคหาราว หกโมงเย็นจ้ะ คงยังลงบันทึกไม่ได้ในคืนนี้ ต่อให้ ผอ.คนเก่งล่วงหน้าไปก่อนละกันนนนนนน....ว่าแต่ว่า...ถ้าจะถ่ายทำภาพยนตร์จริง ๆ ละก้อ....หน้าที่เขียนบทของจองงงงง....เด๊อจ้าา อิ อิ
... สวยมากๆ ค่ะ
อีเรียม แอบมามองและเป็นกำลังใจเงียบๆๆจร้า