วันนี้...ที่(เคย)รอคอย
วันนี้(20 กุมภาพันธ์ 2557)มาเรียนวันสุดท้ายแล้วหรอ การเรียนที่ผ่านมาตลอด 4 ปี ถึงจะนาน แต่รู้สึกว่าเวลามันผ่านมาเร็วมาก ยังจำวันแรกที่เข้ามาเรียนได้เลย หน้าที่ต่อไปคือการออกไปฝึกสอนอีก 1 ปี ตอนเด็กมีความคิดอยากลับไปเป็นเด็ก แต่ตอนนี้ความคิดที่ต้องก้าวไปข้างหน้า จะต้องฝึกสอนอย่างไร ทำอะไรบ้าง และเมื่อฝึกสอนเสร็จจะทำงานอะไรต่อ ดูแลพ่อแม่ทำความฝันตัวเองเรื่อยๆ ต่อไป
เป้าหมายต่อจากนี้คือการออกฝึกสอนในระยะเวลา 1 ปี ให้ดีที่สุด การออกฝึกสอนจะเป็นการวัดทุกอย่างที่เราเรียนมา และจากเข้าถึงความเป็นครูอีกก้าวหนึ่ง ซึ่งแน่นแนว่าการฝึกสอนที่โรงเรียน ไม่เหมือนกับการนั่งเรียนในมหาวิทยาลัย เพราะการฝึกสอน เราเองจะเป็นผู้ให้ จะนำความรู้ประสบการณ์ต่างที่ได้สั่งสมมา มอบให้กับนักเรียนรู้จักปรับตัว ปรับพฤติกรรม ปรับลักษณะการดำเนินชีวิตให้เข้ากับสังคมใหม่ๆ นอกจจากจะรับผิดชอบตัวเอราเองแล้ว ก็ต้องรับผิดชอบนักเรียนอีกหลายๆ คน ฉนั้นหน้าที่แล้วความรับผิดชอบก็ต้องยิ่งใหญ่ขึ้นเป็นทวีคุณ
ความฝันของนักศึกษาที่เรียนครูทุกคนคืออยากเข้ารับราชการครู อยู่โรงเรียนใหญ่ ได้เงินเดือนสูงๆ มีหน้ามีตาในสังคมให้พ่อแม่ภูมิใจ ไม่ใช่แค่พ่อแม่ภูมิใจในตัวเรา แต่ตัวเองก็ภูมิใจกับตนเองด้วย ที่สามารถเดินมาถึงจุดนี้ ถึงแม้ตนเองในตอนแรกจะไม่อยากเป็นครู ไม่ชอบการที่ต้องอยู่โรงเรียน แต่ถึงวันนี้แล้ว ทำให้รับรู้ว่าคำว่า "ครู" นั้นมีคุณค่ามาก อาจจะคิดแค่ว่าเป็นคนยืนสอนหนังสือกับนักเรียนอยู่หน้าห้อง แต่ครูต้องเป็นทุกๆอย่างให้นักเรียน ถึงแม้จะเป็นครูที่ดีที่สุดสำหรับนักเรียนมันอาจจะยาก แต่เราก็จะเป็นครูที่ดีที่สุดเท่าที่ตัวเองทำได้แล้วรู้สึกว่านักเรียนสามารถรับในสิ่งที่เรามอบให้แล้วนำไปใช้ประโยชน์ได้อย่างเต็มที่ แค่นี้กพอใจแล้ว
ความเห็น (5)
สวัสดีค่ะ คุณ ธีรศานต์ หล้...
สู้ๆนะอีกหนึ่งปีของการเป็นครูที่รอคอย
เป็นภาพในอดีตอีกภาพที่ไม่มีอีกแล้ว ;)...
-สวัสดีครับ
-ตามมาให้กำลังใจและขอยินดีกับการเริ่มต้นชีวิตการเป็นครูนะครับ..
สวัสดีค่ะ คุณธีรศานต์ หล้าเอื้อย
ขอเป็นกำลังใจในการสู้ต่อไป และการออกฝึกสอนนี้ขอให้ได้ประสบการณ์จากโรงเรียนมาก ๆ นะคะ
ขอบคุณมากค่ะ