จากนักเรียน เปลี่ยนเป็นนักศึกษา มาสู่ครู (เมื่อเราเริ่มเห็นปลายทาง)
จากนักเรียน
ผมจำช่วงเวลาตอนใส่กางเกงสีกากีหรือสีดำได้อย่างดี ช่วงเวลาที่ได้วิ่งเล่นกับเพื่อน ๆ ในเวลาพักเที่ยง ถึงเวลาเรียนก็เข้าห้องสี่เหลี่ยมเพื่อรอคุณครูมาเข้าสอน ชีวิตในช่วงนั้นดูสงบ โลกทั้งใบดูสวยงาม ความฝันดูจะเป็นเรื่องที่สามารถทำได้โดยง่าย ฝันในตอนนแรกของผมคือ โตขึ้นอยากเป็น "คนขับหุ่นยนต์กันดั้ม" เป็นฝันที่ดูเป็นเด็กใส ๆ ซื่อ ๆ ที่เชื่อว่า การ์ตูนกันดั้มมีอยู่จริง
เมื่อโตขึ้นมาอีกหน่อยก็เริ่มรู้ว่า การ์ตูนเป็นเพียงแค่เรื่องที่แต่งขึ้นมา จึงคิดมองหาความฝันใหม่ แน่นอนหนึ่งบุคคลที่ใกล้ชิดกับเรามากที่สุด คงหนีไม่พ้นคุณครูในโรงเรียน ผมเป็นเด็กที่มีปัญหาอยู่บ่อย ๆ ส่วนใหญ่เป็นเรื่องของสุขภาพ แต่ถึงอย่างนั้น ยังมีคุณครูประจำชั้นท่านหนึ่ง ที่ไม่ใช่แม่ของเรา แต่ท่านคอยดูเเลเราทุกครั้งที่ไม่สบาย นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นของความฝันเล็ก ๆ ที่ใหญ่มากของผม การได้เป็น ครู นั่นเอง
เปลี่ยนเป็นนักศึกษา
ทุกความฝันย่อมมีหนทางเดินไปสู่ึความฝันนั้น ๆ ชีวิตนักศึกษาของผมจึงเป็นเหมือนเส้นทางที่ทั้งยาวและลาดชัน เพื่อไปให้ถึงจุดหมาย ตอนนี้ผมใกล้จบแล้ว ในเทอมหน้า ผมเริ่มต้นการเป็นครูที่ผมฝันไว้อย่างแท้จริง แต่เมื่อเส้นทางไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ผมจึงต้องใช้ทั้งความคิด ทั้งเวลามากมาย เพื่อพาให้ตัวเองมาอยู่ในจุดที่คิดว่าเหมาะสมที่สุด เพื่อให้ตัวเองสามารถเดินไปสู่ความฝันได้ ผมต้องเจอกับงานที่ล้นมือทุกครั้งที่เปิดเทอม เจอกับปัญหาต่าง ๆ ที่รออยู่มากมาย
แต่ถึงอย่างนั้น ผมไม่เคยคิดที่จะยอมแพ้ เพราะเชื่อว่าทุกอุปสรรค จะช่วยสอนให้เราได้อะไรบางอย่างกลับมาเสมอ และเป็นเรื่องที่ดี ที่ผมสามารถเดินมาได้จนถึงปัจจุบันนี้ เพราะหากมองย้อนกลับไป ช่วงเวลาที่แก้ไขปัญหาต่าง ๆ ในอดีต ล้วนแล้วแต่เป็นครูของเราอยู่เสมอ
มาสู่ครู
และแล้วการเดินทางของผมก็เริ่มเข้าใกล้จุดหมายแล้ว ผมเดินทางผ่านอุโมงค์ที่เต็มไปด้วยอุปสรรคมาเกือบครึ่งชีวิต ตอนนี้ผมได้เข้าใกล้แสงสว่างของปลายอุโมงค์ไปทุกทีแล้ว ถึงแม้ด้านหลังของแสงสว่างนั้น จะมีอุปสรรคอะไรรอผมอยู่อีก ผมก็จะพยายามแก้มันจนสุดแรง
เพราะอีกไม่ถึงครึ่งปี จะมีเด็กนักเรียนมากมายนั่งรอผมในห้อง เพื่อรอให้คนที่เคยใส่กางเกงขาสั้นสีกากีคนหนึ่ง เดินเข้าไปทำหน้าที่ให้ความรู้แก่พวกเขาต่อ และจะมีเด็กมากมาย ที่รู้จักเราผ่านคำว่า ครู
ฝันจากนี้ของผมคือการเป็นครูที่ดี ครูที่สามารถเป็นได้ทุกอย่างเพื่อนักเรียน ไ่ม่รู้ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้นอีกบ้าง แต่ผมจะพยายามทำทุก ๆ อย่างจนสุดความสามารถที่มี ให้สมกับการที่เด็กนักเรียน เรียกเราว่า "คุณครู"
ความเห็น (3)
มีพัฒนาการงานเขียนที่ดีขึ้นเรื่อย ๆ
จดจำทุกย่างก้าวเอาไว้ครับ ;)...