บนเส้นทางชีวิตของคนเรานั้น บางครั้งก็ไม่มีความพอดีตอนเรายังยากจน ยังไม่มี เหมือนที่คนอื่นมีเราก็อยากได้ อยากเป็น รู้สึกว่าชีวิตเราขาด เติมไม่เต็มหลายต่อหลายครั้ง เราจึงพยายามทำงานอย่างหนักเพียงเพื่อให้ได้เงินมากๆ เพียงเพื่อให้ได้ตำแหน่งที่ใหญ่โตเพียงเพื่อให้ได้เป็นเจ้าคนนายคน มีลูกน้อง มีลูกทีมเป็นสิบเป็นร้อยแต่สุดท้ายเมื่อเราได้ตำแหน่ง เมื่อเราได้เงิน เมื่อเราได้ทุกสิ่งทำไมในจิตใจเรายังรู้สึก ขาด อยู่เช่นเดิมมีผู้กล่าวไว้ว่า หากเรามัวแต่เติม วัตถุ เติมความอยากได้อยากมีเราก็จะต้อง เติม อยู่ร่ำไป เพราะ วัตถุ นั้น เติมเท่าไรก็ไม่เต็มความโลภจะทำให้เรา อยาก และ อยาก อยู่ร่ำไปไม่สิ้นสุดเราควรตั้งเป้าหมาย ให้ชีวิตของเราเพื่อความสำเร็จในชีวิต ในการกระทำใดๆนั้นเราควรทำต่อหน้าเขายังงัย ลับหลังเราก้อควรทำอย่างนั้น
ก็หวังว่า พวกเราจะใช้ชีวิตอย่างสมดุลย์ ใช้ชีวิตอย่างพอดีๆและใช้ช่วงเวลาที่เหลือ (น้อย) ในชีวิตของเราอย่างมีความสุขจะดีกว่า
เมี่อเราขึ้นสูงมากจนเกินไป มากจนรู้สึกหนาวหากเดินถอยลงมาสักก้าว แล้วรู้สึกอบอุ่นจะดีกว่าไหม?