ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป..... จากวัยเรียน สู่วัยเริ่มต้นของการทำงาน
สวัสดีค่ะ ตอนนี้ฉันอายุได้ 21 ปี เรียนอยู่มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ เป็นนักศึกษาคณะครุศาสตร์ สาขาเทคโนโลยีการศึกษา .......
ตอนนี้เป็นช่วงชีวิตที่กำลังจะเปลี่ยนแปลงไปอีกขั้นหนึ่ง จากการใช้ชีวิตในการเรียน ก็ใกล้จะมาเป็นการใช้ชีวิตในการทำงาน เพราะปีหน้าจะต้องออกไปฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู 1 ปีเต็ม จะได้ออกไปทดลองใช้ชีวิตในการทำงานอย่างจริงจัง
# # #
ถ้าถามว่าฉันใฝ่ฝันอยากจะเป็นครูมาตั้งแต่แรกหรือเปล่า อาจตอบได้ทั้งใช่และไม่ใช่ เพราะตอนนั้นฉันยังตัดสินใจไม่ได้ว่าตัวเองอยากเป็นอะไรกันแน่ มีสองอย่างที่ฉันชอบและรักเหมือนกัน เท่ากันด้วย คือ การเป็นครู และการเป็นนักกายภาพบำบัด ทำให้เป็นเรื่องยากมากในตอนนั้นที่ฉันจะเลือกเรียนสายไหนดี ?
#
สุดท้ายแล้วฉันคงค้นพบสิ่งที่ฉันรักและชอบได้แล้ว ฉันยื่นสมัครโควต้าครู โดยที่ไม่ไปสอบเป็นนักกายภาพบำบัดเลย เพราะคิดว่าอาชีพครูเป็นอาชีพที่น่ายกย่องมาก เพราะครูแต่ละคนมีใจเสียสละเพื่อส่วนรวมโดยเฉพาะครูในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ด้วยสถานการณ์ความไม่สงบในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ทำให้ครูมีจำนวนลดลง เนื่องด้วยสาเหตุมีครูถูกยิงตายถูกระเบิด และมีครูบางส่วนที่หวาดกลัวจากเหตุการณ์ความไม่สงบแล้วก็ย้ายออกจากพื้นที่ทำให้โรงเรียนแต่ละโรงเรียนขาดครูเป็นจำนวนมาก ด้วยเหตุนี้ทำให้ฉันคิดว่าฉันควรที่จะโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีใจเสียสละเพื่อสังคมบ้างไม่มากก็น้อยเท่าที่จะทำได้โดยการเลือกอาชีพครู
.............................
แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกยังไม่พร้อมกับการออกไปฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู แต่ทุกครั้งที่ได้ไปทดลองสอน ฉันก็คิดว่าฉันทำได้ดีถึงมันอาจจะไม่ดีมากนัก และครูพี่เลี้ยงที่คอยประเมินการทดลองสอนของฉันก็บอกว่าทำได้ดี หรือนี่มันอาจเป็นเพียงความรู้สึกและกลัวที่ฉันสร้างขึ้นเท่านั้นเอง
จากนี้ไปฉันจะต้องปรับตัวเอง ปรับบุคลิกภาพ ให้พร้อมกับความเป็นครู ครูที่เป็นตัวอย่างให้กับศิษย์ในทุก ๆ ด้าน การสอนให้ความรู้กับศิษย์ มุ่งหวังจะให้ศิษย์ของเราเป็นคนเก่ง ให้ทันเทคโนโลยีของโลก แต่ก็ไม่ควรลืมสอนในเรื่องคุณธรรม
ฉันไม่รู้หรอกว่าการเป็นครูของฉันนั้นจะดีพอสำหรับศิษย์ทุก ๆ คน หรือไม่ หรือจะสอนศิษย์ให้ได้รับความรู้มากเพียงใด แต่ฉันจะทำหน้าที่ของการเป็นครูให้ดีที่สุด ฉันเชื่อว่าการเป็นครูมือใหม่อย่างเช่นตัวฉันเอง คงต้องใช้เวลาหาประสบการณ์อีกมากมาย จึงจะเข้าใจความเป็นครูอย่างถ่องแท้
V
V
สิ่งที่ฉันยึดถือมาตลอดตั้งแต่ครั้งแรกในการสอนของฉัน คือ .....
ฉันจะสอนนักเรียนด้วยความเต็มใจ แยกแยะเรื่องส่วนตัวและเรื่องงานออกจากกันให้ได้ มีการปรับเปลี่ยนรูปแบบและวิธีการสอนอยู่เสมอ หากฉันรู้สึกว่านักเรียนไม่ตั้งใจเรียน และเปิดโอกาสให้นักเรียนได้มีโอกาส แสดงความคิดเห็น และรับฟังความคิดเห็นเหล่านั้นมาทำการปรับปรุงแก้ไขการสอนของตนเอง
ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ..... ฉันสัญญากับตัวเองว่าจะเป็นครูที่ดี มีจรรยาบรรณของความเป็นครู เสียสละตัวเองเพื่อศิษย์ ให้ศิษย์ได้รับความรู้อย่างแท้จริง
ความเห็น (6)
สวัสดีค่ะคุณสุภรัตน์ รัตนงาม
ดิฉันขอเป็นกำลังใจให้คุณนะค่ะ
ต่อจากนี้ไปชีวิตของการเป็นนักศึกษาในรั้วมหาวิทยาลัยจะอยู่ในความทรงจำ
ดิฉันขอให้คุณนำเอาประสบการณ์ ความรู้ที่ได้รับจากการใช้ชีวิตเป็นนักศึกษาที่ผ่านมานี้
มาประยุกต์ใช้ต่อไปในการทำงานในอนาคตอันใกล้นี้นะค่ะ สู้ ๆ ค่ัะ ^^
อืมม ขอให้สำเร็จตามที่หวัง ;)...
สวัสดีค่ะ อาจารย์Ongkuleemarn
ขอบคุณสำหรับคำอวยพร และขอบคุณอาจารย์ที่เข้ามาอ่านบันทึกของหนูนะค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ