พ่อปล่อยวาง....เรื่องราวบางสิ่งบางอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของพ่อได้
ในชีวิตของพ่อมีไม่กี่อย่างหรอกนะ
ที่พ่อ...ปล่อยวางให้มันสูญเปล่าไปกับกาลเวลาไม่ได้
พ่อตั้งใจเสมอ...
ที่จะได้แบกกระเป๋าสัมภาระให้ลูกทั้งสอง ไปโรงเรียน... ในวัยวันที่ลูกยังไม่เดียงสา
สิ่งหนึ่งที่พ่อทำนี้
พ่อรู้เพียงว่า...
พ่อทำโดยไร้เงื่อนไขใดๆที่จะนำมาต่อรองกับตัวของพ่อเอง
...
พ่อรับรู้ในห้วงคิดคำนึงของพ่อ เสมอว่า...
ก้าวย่างในชีวิตของลูกยามเมื่อลูกเป็นเด็กนั้น
พ่อจะเติมเต็มจิตวิญญานในชีวิตของพ่อ...เท่าที่พ่อมี
ให้ลูกได้ซึมซับ เก็บมันไว้ .....
เท่าที่พ่อคนหนึ่งจะทำได้
วันเวลามันผ่านไปเร็วเหลือเกิน ...นะลูก
...
และเมื่อถึงวันนั้น
พ่อจะไม่เสียใจกับมันเลย... แม้แต่น้อย
เพราะเราพ่อ ลูก นั้น... เกิดมาเพื่อกันและกัน
เมื่อพ่อแก่เฒ่าไป ...พ่อจะรำลึกถึงวันนี้..สิ่งนี้
เก็บไว้เป็นความสุข ความทรงจำ ที่แสนงามในชีวิตของพ่อ
และพ่อ...พร้อมที่จะลาลับจากโลกนี้ไปด้วยหัวใจที่เป็นสุข
ที่ได้ทำหน้าที่ของพ่อคนหนึ่ง...ที่ช่วงชีวิตนี้พึงทำ
....ความรักของพ่อ ..... ยื่งใหญ่เสมอ นะคะ
ลูกคือทุกสิ่งทุกอย่าง...
คือแก้วตาดวงใจ
คือความผูกพันที่ร้อยไว้
ด้วยความยิ่งใหญ่แห่งรัก...
ชื่นชม และเป็นกำลังใจค่ะ
สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี
สวัสดีคุณพ่อที่แสนน่ารัก ความรักของคุณพ่อช่างงดงามจริงๆ ค่ะ
ขอให้คุณพ่อมีสุขภาพที่แข็งแรงนะคะ