อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ “ชมสวนรุกขชาติบ้านแพะ”
๑๑/๐๒/๒๕๕๗
**********
อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ :
ลักษณะการอ่าน ; ๒+๓, ๓+๓
“ชมสวนรุกขชาติบ้านแพะ"
สวนรุก ขชาติงาม ...........รติยาม ณ ได้ยล
ภายใน ลุแห่งหน ............วนชน สกุณนา
ป่าเบญ จพรรณพร้อม ......สตล้อม สุทิสสา
กลางแทรก กระท่อมคา ...นะจะพา เลาะไปชม
กอกกัน ตะแบกใหญ่ ........รึมะไฟ สะเดาขม
เก็ดดำ จะนำชม ...............แหนะมะยม ตะแบกนา
บุนนาค และนนทรี ...........รึก็มี มะม่วงป่า
ยางโอน และยางนา .........นิมะห้า จะพาชม
หมีเหม็น สมอไทย ...........มะระไหว มะรุมสม
เต็งรัง มะนั่งชม ................มิรุหน่าย มิคลายตา
เก็ดแดง มะขามป้อม ........ทสพร้อม นำเด็ดมา
ต้มเกลือ คละเคล้ายา .......กิระมา รบสดี
ทิ้งถ่อน ตะคร้อใหญ่ .........นขะใฝ่ตะกายหมี
คู่ปรับ ณ กัปปี ..................มละร้าย มิคลายเวร
ดอกสวย พะยอมขาว ........กะเสลา ผิว์เราเห็น
ชมพู ณ เริ่มเป็น ...............จะขยับ และปรับปน
อีกอิน ทนิลคล้าย .............สิละม้าย ทำสับสน
ในยาม ทิได้ยล ................ก็ระคน พิกลใน
สัตว์บก และสัตว์น้ำ ..........รึจะถาม นะสัตว์ไหน
มีมาก ลำบากใจ ...............มิกระจอก จะบอกมา
อีเห็น กระต่ายดง ..............รึก็คง นะไก่ป่า
คางคก และกบนา ............แหละปอปลา นทีธาร
หลายหลากแมลงสัตว์ ......มิขจัด ริอาจหาญ
สิ่งนี้ ณ ช้านาน ................วนบาล ทยานไป
สวนรุก ขชาติเด่น .............มนเห็น เนาะเย็นใส
อีกมาก ลำบากใจ .............จะกระไร จะเล่าความ
เชิญชวน นะพักผ่อน ..........คณะก่อน รึหลังตาม
แวะมา และท่องถาม ..........วนนาม อร่ามตา.
...
หมายเหตุ รติ = ความยินดี,ความชอบใจ,ความรัก
รบส = รักษา,เลี้ยง
วน = ป่า,สวน
วนบาล = ผู้ดูแลสวน,ผู้รักษาป่า
วนนาม = ชื่อของป่าไม้,ชื่อของสวนรุกขชาติ
สต = หนึ่งร้อย,ในที่นี้หมายถึงมีพันธุ์ไม้หลากหลายถึงร้อยกว่าชนิด(๑๒๑ชนิด)
ทส = สิบ,ในที่นี้ทสพร้อม หมายถึงนิ้วมือทั้งสิบนิ้ว
กิระ = ได้ยินมา,ได้รับฟังเรื่องราวมา
นขะ = เล็บ,ในที่นี้หมายถึงกรงเล็บของหมี
มน = ใจ,มนเห็น หมายถึง รับรู้ได้ด้วยใจคือความสงบเย็นใจ
ขอขอบคุณภาพประกอบจากสำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ที่ ๑๑ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช(ข้อมูลพื้นฐานของสวนรุกขชาติ โดย นายศุภวัฒน์ เพชรวงศ์ นักวิชาการป่าไม้ชำนาญการ ที่ให้ความเอื้อเฟื้อ
ขอขอบคุณผู้อ่าน ขอบคุณแหล่งบันทึกคือ โกทูโนว์
ความเห็น (8)
ผมเขียนโคลง กลอน หรือกาพย์ ฉันท์ ไม่เป็นเลยครับ
พี่หนานเก่งด้านนี้ ถือว่าสุดยอดมากๆ เลยละครับ
เป็นร้อยกรองที่ไพเราะชวนอ่านมั่กมากจ้ะ
มีความสุขมากค่ะ ที่วันนี้ ได้อ่าน "อินทรวิเชียรฉันท์ อันเพริศแพร้ว"
เห็นคุณ "พี่หนาน" เชี่ยวชาญด้านกานท์กลอน เปิดเผยได้ไหมคะ ว่า ไปร่ำเรียนฝึกฝนมาจากไหน เมื่อไหร่หนอ
ขอขอบคุณ สำหรับการรังสรรค์บทกวีที่เพราะพริ้ง และขออนุญาตนำไปอ้างอิงในบันทึก เรื่อง "มาฆบูชา-วาเลนไทน์" ที่ยังไม่ได้จัดทำต้นฉบับ ด้วยนะคะ
ขอขอบคุณสมาชิก ครู อาจารย์ทุกท่านที่ให้กำลังใจมา ณ ที่นี้ด้วยครับผม
 อ.นุ
|
 ยายธี
|
 Dr. Ple
|
 นีโอ..เบเกอรี่
|
 บุษยมาศ
|
 คุณมะเดื่อ
|
 ดร. พจนา แย้มนัยนา
|
 ไอดิน-กลิ่นไม้
|
 อักขณิช
|
ขอบคุณคำชมของคุณ อักขณิช ด้วยนะครับ แหมชมกันเกินไป พึ่งจะเริ่มหัดเรียนเขียนส่งโกทูโนว์เท่านั้นเองครับ...ลองอ่านแล้วทำตัวผังก็เท่านั้นเองครับ
ขอบคุณ คุณมะเดื่อ อีกท่านที่ให้กำลังใจตลอดมา พร้อมทั้งภาพสวนกุหลาบเวียงพิงค์มาร่วมสร้างสรรค์สวนรุกขชาติและไม่ลืมที่จะติดคำชมมาด้วย ขอบคุณนะครับ
ขอขอบคุณอาจารย์แม่ ไอดิน-กลิ่นไม้ อีกท่านที่กรุณาให้เกียรติกับผมพร้อมทั้งคำชื่นชม... ยังไม่เข้าขั้นเทพหรอกครับ...ผมพยายามที่จะหัดแต่งฉันท์เพราะเกิดความประทับใจเมื่อได้อ่านในหลาย ๆ แห่ง ไม่ได้ไปเรียนรู้จากสำนักไหนมาหรอกครับ...เรียนกับครูกูเกิ้ลนี่หละเป็นหลัก เอาผังมาตั้งแล้วเราก็พยายามสรรหาคำมาเติมในช่องครุ ลหุ ที่กำหนดไว้เท่านั้น...ตามอ่านของ อ.แชร์บ้าง และที่มาของความประทับใจและอยากจะหัดแต่งมากขึ้นก็คือ ที่นี่
ประทับใจในนักแต่งปรมาจารย์หลาย ๆ ท่าน ผมคิดว่าไม่น่าจะเรียนยากสักเท่าไหร่นะครับ...ยากตรงคำศัพท์นี่แหละต้องค้นหาเยอะพอสมควร...พอลุ้นได้อยู่ครับ...ขอบคุณอาจารย์แม่อีกครั้งที่ให้เกียรตินำไปประกอบบันทึกด้วยครับผม
ขอขอบคุณสมาชิกโกทูโนว์ที่ให้กำลังใจ และผู้เข้ามาอ่านทุกท่านมากครับ