หัวใจของความเป็นครู

        หัวใจของความเป็นครู คือความต้องการขั้นพื้นฐานของมนุษย์ ด้านจิตใจ ความรัก ความสำเร็จ ความอบอุ่น การยกย่องชมเชย ศรัทธาในอาชีพครู อุทิศตน เพื่อศิษย์ และการศึกษาบำเพ็ญตนเพื่อประโยชน์ส่วนรวมมากกว่าส่วนตนยึดมั่นในคุณธรรม มีใจรัก และเมตตาต่อศิษย์มีจิตใจเป็นประชาธิปไตยยึดมั่นในศาสนา พระมหากษัตริย์ธำรงและส่งเสริมเกียรติแห่งวิชาชีพครู การประพฤติตนให้เป็นที่รัก ต้องทำตัวน่ารัก ไม่หยิ่งไม่ถือตัว ไม่เกรี้ยวกราด ดุร้าย มีจิตใจหนักแน่น ทำตนให้น่ายำเกรง ไม่ใช่ทำตัวไม่น่าเคารพ ไม่น่ายำเกรง ลูกศิษย์ก็จะไม่เชื่อในสิ่งที่เราสอนการอบรมตนเองอย่างสม่ำเสมอ  ต้องมีวิธีการที่สร้างสรรค์ในการสอน จะเป็นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง หรือ เรียนแบบโครงงาน หรือ สอนงาน ก็ไม่เกี่ยงครับเราต้องอดทนต่อความขาดสติของเด็กเพราะเขายังคะนอง เขายังต้องการการพัฒนาจึงมาเรียนกับเรา จงใช้สติกำกับ  พูดเรื่องลึกล้ำให้เข้าใจได้อย่างลึกซึ้ง ไม่ชักนำไปในทางเสื่อมเสีย

        ดังนั้นเมื่อเราประพฤติตนได้ตามคุณสมบัติข้างต้นได้เราก็จะเป็นครูได้ การเป็นครูที่เป็นครูจริงๆเป็นยากนะครับ

 ขอเป็นกำลังใจให้กับครูที่ดีทุกท่านครับ

 ปาเจรา จริยาโหนติ คุณุตตรานุสาสกา

 ปัญญาวุทฒิกเร เตเต ทินโนวาเท นมามิหัง

 ขอกราบคุณครูทุกท่านที่ประสิทธิประสาทวิชาแก่กระผมครับ