หนังสือนี้เพื่อเธอ.. เธอกับฉัน เรารักกันจริงๆ หรือเปล่า
เกศินี จุฑาวิจิตร
ชุมชน ๑๐๐ เล่มเกวียนเปลี่ยนชีวิต
บทบันทึกฉบับ "ฝึกหัด" ของน้องๆ ที่เป็นนักอ่านและ เป็นนัก(อยาก)เขียน ลองพินิจกันนะคะ เป็นกำลังใจให้กับพวกเขาด้วย
&&&&&&&&&
ความรัก...ไม่ใช่ความเห็นแก่ได้ ที่อยากจะตามใจตัวเองทุกอย่าง
ความรัก...สอนให้เรารู้จัก "ให้" และสอนให้รู้จักความอดทน
ครั้งแรกที่ฉันได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่งที่มีชื่อว่า “เธอกับฉัน เรารักกันจริงๆหรือเปล่า”ทำให้ฉันรู้สึกประทับใจมากเพราะหนังสือเล่มนี้ได้สอนความรักในแง่มุมต่างๆ ที่ฉันไม่เคยรู้
ทุกคนเคยถามตัวเองไหมว่า เหตุผลให้ที่ทำให้เราท้อแท้กับความรัก ทำไมเวลาเรา "คาดหวัง" เรายิ่งรู้สึก "ขาด" มากขึ้นเรื่อย ๆ ยิ่งเราอยากรักกันไปให้นานที่สุด และมีอนาคตที่ยาวไกลที่สุด แต่ความหวังเหล่านี้ไม่เคย "เกิดขึ้น" หรือแม้แต่ "วี่แวว" ก็ไม่มี ความรู้สึกผิดหวังนี้ชวนให้เราเหน็ดเหนื่อยกับทุก ๆ ก้าวที่กำลังเดินอยู่
ที่ต้องเหนื่อยใจและท้อแท้เช่นนี้ อาจเป็นเพราะเราไม่เคยคิดในมุมกลับว่า การที่เราคาดหวังมากเกินไปนี่เอง ทำให้คนสองคนพลาดที่จะ "เรียนรู้" วิธีอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ความคาดหวัง...ไม่ใช่เรื่องผิด เราสามารถใช้ความคาดหวัง เป็นแรงผลักดันให้เราอยากไปจุดหมายเร็วขึ้นได้ แต่ต้องอาศัย "กำลังใจ" ที่จะก้าวไปด้วยกัน
ความรัก...ไม่ใช่ความเห็นแก่ได้ ที่อยากจะเอาโน้นเอานี่ตามใจตัวเองทุกอย่าง
ความรัก...สอนให้เรารู้จัก "ให้" และสอนให้เรารู้จัก "อดทน"
บางครั้งเราอาจอยากไปถึงเป้าหมายเร็ว ๆ แต่เราอาจเผลอลืมไปว่า...อีกคนเขาอาจไม่ได้คิดไปไกลเหมือนเรา เขาอาจกำลังมีความสุขกับปัจจุบัน มากกว่าที่จะรีบไปกอบโกยความสุขในอนาคต พอเราไปกระชากดึงเขาให้เดินเร็วขึ้น แล้วเขายังไม่พร้อมที่จะเร่งจังหวะไปกับเรา เดินไปด้วยกันก็มีแต่จะล้ม เพราะจังหวะไม่ตรงกัน
บางทีเราต้องรู้จัก "รอคอย" เหมือนเวลาที่เราวิ่งไปข้างหน้า หากอีกคนวิ่งไม่ไหว ก้าวไปอีกหนึ่งก้าวก็อาจล้มได้ง่าย ๆ เราต้องรู้จักให้เวลาเขาพักเหนื่อย และให้ตัวเราได้พักบ้างเช่นเดียวกัน หากมองให้เป็นโอกาส มันก็เป็นโอกาสที่เราจะได้ใส่ใจความรู้สึกของคนรักให้มากขึ้น
พอฉันได้อ่านหนังสือเล่มนี้จบ ทำให้รู้สึกรู้กว้างมากขึ้นในเรื่องความรัก ความรักจะดีจะร้าย อยู่ที่เราให้ "ค่า" กับความรักนั้น จำไว้ว่าทุก ๆ การเดินทางย่อมมีจุดหมายรออยู่เสมอ ยังมองไม่เห็นจุดหมาย ไม่ได้แปลว่าจุดหมายนั้นไม่มี หากรู้สึกว่า "ก้าวเท่าไหร่ก็ไปไม่ถึง" ก็ใช่ว่าเราจะไม่มีวันไปถึง ขอเพียงจูงมือก้าวไปด้วยกัน ช่วยเหลือ และรอคอยกัน ไม่นานเราต้องได้เห็นจุดหมายที่ฝันไว้แน่นอน
เมื่อฉันได้อ่านหนังสือเล่มนี้แล้วทำให้ฉันชอบและประทับใจจึงอยากจะมอบหนังสือ“เธอกับฉัน เรารักกันจริงๆหรือเปล่า” เขียนโดย ออนอุมาร์ ให้แก่คนรอบข้างฉัน ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน พี่ น้องได้เข้าใจให้เรื่องนี้
เพราะฉันได้เข้าใจหลายๆอย่างจากความรักและคนที่ได้อ่านก็คงเข้าใจ พอลองนึกถึงตนเองก็ทำให้รู้ว่า บนเส้นทางความรัก คนที่เดินอยู่ข้าง ๆ เรา เขาอาจไม่ใช่นักเดินทางที่ก้าวไปถึงจุดหมายได้เร็วเท่ากับคนอื่น แค่เรา "เต็มใจ" จะก้าวไปพร้อม ๆ กัน ก็น่าจะพอเพียงแล้ว และอยากจะมอบความรักที่ดีให้แก่คนที่ฉันรัก
ณัชณิชา ตั้งวัฒนศิริกุล
เพราะ...รักที่ดี ใจนี้จึงเป็นสุข ค่ะ
...ตามมาให้กำลังใจ นะคะ