เมื่อคนเสื่อม...

จากที่ติดตามข่าวสารบ้านเมืองในปัจจุบันทำให้ผมได้แง่คิดข้อหนึ่ง
ที่สังคมไทยกำลังลืมหลักธรรมคำสอนที่ดีมากไปข้อหนึ่งก็คือ
................................"หิริโอตัปปะ"..................................
ศาสนาพุทธไม่ได้เสื่อมเพราะ มีพระบางกรณีที่สละซึ่งกิเลสไม่ได้เพียงอย่างเดียวตามที่เราเห็นข่าวการผิดพระวินัยอยู่บ่อยครั้ง ซึ่งไม่จำต้องเอ่ยถึงทุกท่านก็คงจะทราบดีอยู่แล้ว 
แต่อีกประการหนึ่งที่สำคัญมากพอกันคือหากแต่เสื่อมเพราะพุทธศาสนิกชนไม่ได้ให้ความสำคัญนำหลักคำสอนมาปฏิบัติ แม้ว่าหลักธรรมคำสอนจะมีอยู่มากมายเพียงใด แต่ที่ได้ยินและคอยย้ำเตือนอย่างไม่ลืมเลือนเลยก็คือ

หัวใจสำคัญของพุทธศาสนิกชนที่ดีคือ "ทำความดี ละเว้นความชั่ว ทำจิตใจให้ผ่องใส"

ศาสนาพุทธจะหมดความน่าเลื่อมใสก็เพราะ คนไทยที่ได้ขึ้นชื่อว่า
มีศาสนาที่น่าเลื่อมใส น่าศรัทธามากศาสนาหนึ่งของโลกเป็นที่ขัดเกลาจิตใจ

แต่มาวันนี้.....
......................."กลับมาเข่นฆ่ากันเสียเอง"..........................

การปลดปล่อยอารมณ์ตามกระแสนิยมอุดมการณ์ความรักชาติเริ่มเป็นสิ่งที่สะท้อนให้เห็นว่าสังคมไทยวันนี้ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงปรับปรุงยกระดับคุณภาพจิตใจของวิญญูชนได้เลย

เราเอาแต่ทำในสิ่งที่เป็นการส่งเสริมความแตกแยก แบ่งพรรคเล่นพวก ไม่ได้มีใครเลยที่จะมองแก่นแท้ของปัญหาสังคมจริงๆ ต่างฝ่ายต่างก็งัดเอาข้อกฎหมายและความถูกต้องออกมาใช้เพื่อชัยชนะโดยไม่คำนึงถึงผู้คนหลากหลายรายล้อมที่เขาต้องการอยู่อย่างสงบและพอเพียง รัฐบาลน่าจะเปลี่ยนจากการดึงดูดนักลงทุนต่างชาติเข้ามาลงทุนในประเทศของเราเป็นวิธีการหันมาลงทุนกับประชาชน หันมาสร้างรายได้ให้ชุมชน หันมาสร้างชุมชนที่ยั่งยืนและพึ่งพาอาศัยกันได้เพราะประชาชนจึงมีรัฐบาล เพราะมีรัฐบาลทุกๆคนจึงมีความเสมอภาคเท่าเทียมกัน ฉะนั้น ทางออกที่ดีที่สุดในตอนนี้ก็คือ ทุกฝ่ายเคารพสิทธิ์และหน้าที่ซึ่งกันและกัน ยอมรับฟังเหตุผลและการเจรจา อย่าเลือกเสวนากับคนดี อย่าหนีภาทีกับคนชั่ว เพราะมันจะทำให้เราไม่ได้รับฟังเหตุที่เขาดี และเหตุที่เขาต้องชั่ว คนทุกคนมีทั้งด้านมืดและด้านสว่าง ถ้าทุกคนยอมให้อภัย เปิดใจยอมรับ และพร้อมปรับปรุงแก้ไข ผมเชื่อว่า ศีลธรรมความดีงามน่าจะเป็นทางออกที่ดีกว่าการงัดข้อกฎหมายมาทำร้ายกัน...

"ขอสังคมไทย คิดดีทำดี รู้แพ้รู้ชนะรู้อภัย พร้อมเปิดใจและพร้อมปรับปรุง"