วันที่ 3 ทดลองการสอน เดอะ ซีรีส์ ประสบการณ์ (29 มกราคม 2557)

"เตรียมการสอนให้ดียิ่งขึ้นในวันต่อไป"

วันที่ 3 ทดลองการสอน เดอะ ซีรีส์ ประสบการณ์

วันพุธที่ 29 มกราคม พุทธศักราช 2557

 

 

ในวันนี้ผมตื่นสายเป็นอย่างมากเพราะตัวผมนั้นนอนไม่หลับทั้งคืนเพราะ ตื่นเต้น กดตัน วิตกกังวัล เป็นอย่างมาก เนื่องจากวันนี้ผมต้องได้ทดลองสอนการสอนกับเด็กนักเรียนระดับมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 1/1 ที่โรงเรียนเมตตาศึกษาในพระชูปถัมภ์ ของสัมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ ในสยามบรมราชกุมารี ตำบล พระสิงห์ อำเภอ เมือง จังหวัดเชียงใหม่ เป็นครั้งแรก 

 

 

เมื่อผมเดินทางมาถึงโรงเรียนแห่งนี้เวลาประมาณ 7.00 น. ผมได้นั่งลงกับเก้าอี้ใกล้ ๆ สนามฟุตบอลของโรงเรียน ความคิดวิตกกังวล ตื่นเต้น เข้าถั่งโถมใส่ตัวผมจนผมรู้สึกสั่นไปทั้งตัว และแล้วเพื่อนใหม่ทั้ง 2 คนก็เดินทางมาถึงโรงเรียนแห่งนี้เช่นกันพวกเขาเดินเข้ามากล่าวทักทายกับผมว่า "สวัสดีวันนี้มีทดลองการสอนไหม"

 

 

ผมตอบกลับไปสั้น ๆ ว่า "มีครับ" และเพื่อนอีกคนก็กล่าวตอบกลับมาว่า "ตื่นเต้นใช่ไหม ไม่ต้องตื่นเต้นผมเคยผ่านมาก่อน เอานะเด๋วก็ดีขึ้นเองเพราะเด็กโรงเรียนแห่งนี้ไม่ดื้อไม่ซน แต่จะมีเด็กที่ไม่ค่อยฟัง ซักสองสามคน ทำใจมันเป็นวัยของเด็ก" เมื่อผมได้ยินคำบอกเล่าของเพื่อนทั้งสองความเครียดก็หายไปชั่วครูหนึ่ง

 

 

และแล้วเวลาในการทำกิจกรรมเคราพธงชาติ สวดมนต์ไหว้พระในตอนเช้าก็เสร็จสิ้นเวลาแห่งการทดลองสอนก็ได้ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ในเวลาต่อมา ครูเบิร์ด ครูพี่เลี้ยงของผมก็ได้เข้ามากล่าวทักทายละบอกกับผมว่า "พร้อมแล้วใช่ไหม" ผมตอบกลับไปสั้น ๆ ว่า "พร้อมแล้วครับ 

ทันใดนั้นความรู้สึกเดิม ๆ ได้กลับมาอีกครั้ง ความตื่นเต้นเพิ่มมากยิ่งกว่าเดิม เมื่อถึงเวลาการทดลองสอนของผม เด็กนักเรียนก้าวเท้าเดินเข้ามากันอย่างพร้อมเพียงและนั่งรอคำสั่งจากผม ผมสั่นไปหมด ทำอะไรไม่ถูก และผมก็ได้กล่าวทักทายกับนักเรียนไปว่า "ทานอาหารเช้ามาหรือยังครับนักเรียน" 

นักเรียนตอบกลับมาว่า "ทานแล้วครับ" ผมไปต่อไม่ถูกผมได้กล่าวกับนักเรียนต่อไปว่า "เข้าสู่เนื้อหากันเลยนะครับวันนี้เราจะมาเรียนเรื่อง การเชื่อมโยงลิงค์ ในโปรแกรม Microsoft power point กันนะครับ นักเรียนรู้จักการเชื่องโยงลิงค์หรือพอมีพื้นฐานในการทำโปรแกรม Power Point กันมาบ้างไหมครับ

นักเรียนตอบกลับมาว่า "ไม่มีเลยครับคุณครู" ความรู้สึกตื่นเต้นกลับมาอีกครั้ง และผมก็ได้เริ่มการเรียนการสอนในเวลาต่อมา และแล้วเวลาการสอนใกล้จะสิ้นสุดลง ผมได้มอบหมายงานให้กับนักเรียน นักเรียนในชั้นนี้มีความกระตื้อรื้อร้น ในการทำงานเป็นอย่างมาก และเมื่อไม่เข้าใจในจุดไหนได้ถามกับผมในทันที เป็นภาพที่น่าประทับใจเป็นอย่างมาก

ความกลัว ความกดดัน ความเครียดต่าง ๆ นา ๆ ได้หายไปกลับกลายเป็นความสนุกเข้ามาแทนที่ ผมรู้สึกมีความสุขที่ได้สอนก่นักเรียนในชั้นนี้เป็นอย่างมาก เมื่อเวลาการทดลองสอนในวันนี้สิ้นสุดลง หัวหน้าชั้นของนักเรียนกลุ่มนี้ได้ถามขึ้นมาว่า "ครูมาสอนที่นี่กี่วันครับ" ผมตอบกลับไปว่า "วันเดียวครับ" นักเรียนคนเดิมตอบกลับมาว่า "สอนน้อยจังเลยครับทำไมไม่อยู่สอนนาน ๆ ละครับ"

ผมพูดไม่ออก ผมรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก เวลาได้ผ่านมาถึงช่วงเย็นของวันนี้ นักเรียนได้รู้จักกับผมมากขึ้้น และได้เดินกล่าวเข้ามาไหว้และสวัสดีครับ กันอย่างไม่ขาดสาย ทำให้ความรู้สึกตื่นเต้น ความรู้เครียด ในช่วงเช้าได้หายไปจนหมดสิ้นเปรเปลี่ยนเป็นความดีใจและอยากจะสอนกับนักเรียนในห้องต่อ ๆ ไปเข้ามาแทนที่ 

 

 ปัณฑพล ประสารราชกิจ

ได้กล่าวเอาไว้ว่า

"ประสบการณ์และการใช้ชีวิต มีคุณค่าเสมอ"

 

[Saaithon Sinsaow]

สวัสดีคะศักรพล วงษ์รัตน์ เป็นกำลังใจให้ตลอดการทดลองสอนนะคะ