ชีวิต จะยิ่งดูงดงาม เมื่อผ่านความ "ลำบาก" มามาก

คนที่ประสพผลสำเร็จในชีวิต ที่คล้ายๆกันนั้น ดูผิวเผินจะมีความงดงามเท่าๆกัน

แต่ถ้าลองศึกษาชีวิตของเขาดู จะเห็นความงามที่แตกต่างกันได้อีกหลายมิติ

มิติที่งดงามมากๆ ก็คือ การดำรงชีวิตที่ผ่านวิกฤตต่างๆ มาได้ อย่างสมบูรณ์

และสามารถเล่าเรื่อง "วิกฤติ" เหล่านั้น ด้วย "ปิติ" และ "อุเบกขา"

จนทำให้คนที่ยังอยู่สามารถแสดง "มุทิตา" แทน "การไว้อาลัย" ได้อย่างดี

นี่คือบทเรียนที่ผมได้จากกิจกรรม ที่กำลังเรียบเรียงประวัติ "ญาติผู้ใหญ่" ของผม ๒ ท่าน ที่เสียชีวิตด้วยการหมดอายุขัย ใกล้เคียงกันในวันที่ ๒๑ มกราคม ๒๕๕๗ เดียวกัน ที่ผ่านมา

ผมก็ถนัดเรียบเรียงประวัติบุคคล ก็เลยอาสาทำหน้าที่นี้ครับ

และในทุกงานศพของญาติพี่น้องของผม ที่ผ่านมา

แทบจะไม่มีใคร "ร้องไห้" เพราะผมได้อธิบายให้ญาติทุกคนทราบว่า ท่านที่จากเราไปเหล่านั้น "ไปดี" กว่าเดิม อยู่ไปก็ "ลำบาก" ทั้งตัวเขาเองและคนรอบข้าง

ดังนั้นงานศพทุกงาน ผมจึงคิดว่า ควร "มุทิตา" จะดูดีกว่า "ไว้อาลัย" ครับ

ทั้งกิจกรรม การแสดงออก คำพูดจา และ ความคิดของผู้มาร่วมงานทุกคน

และสมกับคำว่า "ทำบุญ อุทิศส่วนกุศล" ครับ

อิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิ

[พ.แจ่มจำรัส]

คนที่ยังอยู่สามารถแสดง "มุทิตา" แทน "การไว้อาลัย" ได้อย่างดี

สาธุ ครับท่าน