วันที่ ๔ เริ่มจะคุ้นเคย (๓๐ มกราคม ๒๕๕๗)
วันที่ 30 มกราคม 2557 วันนี้ถือเป็นวันสี่ที่ได้มาทดลองสอนยังโรงเรียนโกวิทธำรงเฃียงใหม่ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ วันนี้แล้วสิที่จะได้สอนเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ห้อง 2
และเช่นเคยวันนี้อากาศก็ค่อนข้างหนาว และยังคงเห็นนักเรียนต่างพากันใส่เสื้อกันหนาวของโรงเรียนอีกเช่นเคย ทำให้ทั้งโรงเรียนเต็มไปด้วยสีฟ้า เมื่อเราได้มองภาพนั้นก็ทำให้เราย้อนคิดถึงเราในอดีตในสมัยที่เรายังคงเป็นเด็กนักเรียนตัวเล็ก ๆ ถึงตอนนี้เราอาจจะตัวโตแล้ว เมื่อเรามองย้อนไปทำให้เกิดความคิดที่ว่าการเด็กเราไม่ต้องคิดอะไรให้มาก เล่นสนุกไปวัน ๆ หนึ่ง แต่เมื่อเราโตแล้วเราก็มีหน้าที่ต่าง ๆ ที่ต้องรับผิดชอบมากมายบ้างทีการเป็นเด็นมันก็ดีไปอีกแบบ
เมื่อใกล้ถึงเวลาที่จะได้สอนก็ต้องมีการเตรียมความพร้อมสำหรับการสอน และวันนี้เช่นเคยวันนี้ก็ยังคงสอนนักเรียนที่สอนในวันนี้คือเรื่อง การทำกรอบภาพ โปรแกรม Photoshop Cs5
สำหรับการทดลองสอนวันนี้ก็ยังเป็นไปเหมือนเช่นทุกวันที่ผ่านมาอาจจะอย่างราบรื่นหรือสะดุดบ้างเล็กน้อย ในการสอนเด็กนักเรียนจะชอบซักถามอยู่เสมอเราควรหาวิธีการต่าง ๆ เพื่อหาคำตอบให้กับทุกคนและแก้ไขเหตุการณืเฉพาะหน้าซึ่งมักจะมีคำถามในแบบเดิม ๆ ที่นักเรียนห้องก่อน ๆ ได้เคยถาม เช่น นักเรียนจะชอบถามว่า ครูค่ะทำไม่ทันค่ะ, มันไม่ได้ค่ะ/ครับ, ทำไมเป็นแบบนี้ ฯลฯ ดังนั้นเมื่อเรารู้และเคยเจอคำถามแบบนี้มาแล้วเราก็จะจะสามารถตั้งรับกับมันง่ายขึ้น และรู้ว่าเมื่อเราเจอเหตุการณ์แบบนี้มาแล้วเราจะต้องทำอย่างไรกับมัน และวันนี้ก็ถือว่าผ่านไปได้ด้วยดีสำหรับการสอนในรายวิชา คอมพิวเตอร์ นักเรียนทุกคนน่ารัก และให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีถึงจะซนบ้างตามประสาเด็ก ๆ
เมื่อการสอนวันนี้ผ่านพ้นไปแล้ว แต่เราก็ยังต้องเตรียมตัวเพื่อที่จะสอนในวันต่อไป ซึ่งเป็นการมาทดลองสอนที่โรงเรียนใน
วันที่สุดท้ายแล้ว พรุ่งนี้แล้วสินะที่จะต้องมาทดลองสอนที่โรงเรียนโกวิทธำงเป็นวันสุดท้าย พูดถึงแล้วก็ทำให้ใจหายไปเหมือนกัน
ใน บันทึกการทดลองสอน ๒ (๕ วัน) ของนางสาวธิดารัตน์ แก้วสิงห์สุ
ความเห็น (4)
ขอให้มีความสุขกับงานสอนนะจ๊ะ
