ผู้แพ้ที่ไม่มีน้ำตา...
ตื่นเช้า...
ฟังเพลงที่ชอบฟัง...แต่รู้สึกมันเจ็บและปวดร้าวเหลือเกิน
อ่านบทกวีบทเก่าเก่า...ช่างเหงาหงอยและโดดเดี่ยวมากกว่าทุกวัน
ดื่มกาแฟจากถ้วยเดิมเช่นทุกวัน...แต่มันกลับไม่หอมกรุ่นอุ่นละมุนและจืดชืด
.....
…..
#คุณตาทวดจะเผาวันนี้...So Down...
#กองบอกอ...ที่เราแก้ไขงานกันหลายรอบ...กลับลำและจู่ๆ บอกว่า...Cancel งานเรา...ผมทุ่มเทกับงานชิ้นนี้....รู้สึกอกหักจัง
พลอยทำให้...ผมโกหกและผัดวันประกันพรุ่งที่จะส่งงานให้ครู...ที่เคารพทั้งสองท่าน
#คนไข้ผมที่ไปเยี่ยมประจำ....เสียชีวิตไล่เลี่ยกันทั้งสองคน
#ภรรยาของผม...ผอมลงมากๆ...จนมีใครๆ มากมายทัก...ตรวจเลือด....พบค่าตับผิดปกติ...พบก้อนที่ตรงนั้น...แพทย์ส่งต่อไปโรงพยาบาลใหญ่...
ประดาประดัง....
....
....
ผมเตรียมตัวไว้กับเรื่องราว...เหตุการณ์...ที่เป็นสัจธรรมเสมอๆ...
เกิด...แก่...เจ็บ...ตาย...
เป็นเรื่องธรรมดา...แต่ไม่นึกว่า....จะมาเร็วจนตั้งตัวไม่ทัน....
และที่สำคัญผมไม่พร้อม...กับเหตุการณ์และคนที่พิเศษของผม...
....
....
“โยมพ่อ...ผมอยู่นี้ครับ”
“กินข้าวหรือยัง....แม่หายเหนื่อยยังครับ...”
....
....
แค่คำพูดสั้นๆ...
ของเณรน้อย...
ทำให้ผมหายเหนื่อย...
ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น...
เรียนรู้และเข้าใจกับสิ่งเหล่านั้น...
ผมเลือกที่จะเดินหน้าต่อไป...
และมีรอยยิ้มกับมัน....
ความเห็น (6)
ทุกๆวันทุกๆวัยเตรียมใจเถิด
อะไรเกิดก็รับได้ไม่ต้องหวั่น
จะสุขโศรกโรคภัยอันใดนั้น
ทุกๆท่านต้องพบประสบเอย
เป็นกำลังใจให้ครับคุณหมอ
ขอให้คนพิเศษหายไวๆนะครับ
ขอให้กำลังใจ
เหมือนเรื่องร้ายๆมาให้เราพิสูจน์ตัวเอง
เพื่อให้เข้มแข็งขึ้นครับ
เป็นกำลังใจนะคะ คุณหมอ(ทิมดาบ)...
พี่โทรหา เป็นไงบ้าง
มีอะไรให้พี่แก้วช่วยไหม
ไม่ต้องเกรงใจนะ
อ่านแล้วเป็นห่างน้องมากๆ เลยค่ะ .... ต้องเข้มแข็ง ..อดทนมากๆ นะคะ ... "อดทน - เข็มแข็งและสู้ๆ " ...2 - 3 คำ "พูดงายแต่... ทำยากมากๆ ค่ะ....พี่รู้ดี...แต่ก็ต้องสู้ต่อไปนะคะ