สายสะพายของผม

   เมื่อหลายวันก่อน มีพี่ๆ ได้อวดสายสะพายสีแดงบ้าง น้ำเงินบ้าง อวดกันทางเฟสบุ๊ค แต่ละคนภาคภูมิใจที่ได้มา เพราะกว่าจะได้มานั้นไม่ใช่เรื่องง่ายทีเดียว ผมมองหาสายสะพาย แล้วผมก็พบว่า ผมมีสายสะพายเหมือนกันครับ สายสะพายที่ผมมีนี้ ใช้ประโยชน์ได้เยอะทีเดียว แม้แต่เอาไปผูกคอตายอย่างที่สาริกา กิ่งทองร้องเพลงให้ฟัง ผมเรียกสายสะพายนี้ว่า สายสะพายประชาชน

   

   วิถีบ้านนอก มักนำสายสะพายนี้ไปคาดที่เอว หรือไม่ก็เอาไปหมุนรอบศรีษะแทนหมวก ระหว่างเดินจากหลักสี่ไปทำเนียบ บางช่วงผมจะนำสายสะพายไปพันรอบหัว เพราะเหงื่อชุ่มหมวก จึงต้องใช้สายสะพายซับเหงื่อแทน เมื่อเจอร่มเงา จึงนำไปพันรอบเอว ทำเท่ห์ว่า ผมเด็กบ้านนอกนะ สายสะพายนี้ แม้ผมจะไปนอนโรงแรมห้าดาว ผมก็เอาติดตัวไปด้วย น่าเสียดายที่ทางโรงแรมไม่ให้ใช้สายสะพายอาบน้ำในสระ

   เมื่อเมืองหลวงไม่มีรถวิ่ง เมืองหลวงน่าอยู่เยอะเลย

 

[คุณมะเดื่อ]

จัดเป็น " สายสะพายเอนกประสงค์ " จ้าาา

[โอ๋-อโณ]

ยกนิ้วมือให้สองนิ้วเลยค่ะ ขอบคุณมาก