ชีวิตต้องสู้ ตอน สองตาแป๊ะ สองชาติภพ สองฟ้าลิขิต
ตอนสมัยผมหนุ่มๆ ได้ไปบวชพร้อมกับพี่ชายที่วัดปากน้ำภาษีเจริญพร้อมๆกัน สมัยนั้นพี่ชายผมลางานราชการไปบวชสี่สิบห้าวัน ผมขอตามไปบวชด้วย เพราะมันง่ายดี ทุกอย่างมีหมดแล้ว เพิ่งเครื่องบริขาน ผ้าไตรจีวร บาตรอีกชุด เป็นอันว่าใช้ได้ ท่านพระอาจารย์ผมและพระพี่ชายคือท่านพระมหาอินทร์ ท่านเป็นมหาก็ตอนอายุหกสิบกว่าแล้ว ท่านได้ถึงไหนผมก็ไม่ได้ถามท่าน รู้แต่ว่าลูกศิษย์ลูกหาท่านมาบอกผมว่าเมื่อคืนที่แล้ว ไปเจอท่านอยู่ในสวรรค์ชั้นพรหม จะใช่ชั้นพรหมอภัสราหรือเปล่าก็ลืมถาม
พอบวชไปได้หลายวัน ก็เลยถามท่านว่า ทำไมผมต้องมาบวชพร้อมกับพระพี่ชายในชายในครีชั้งนี้ ท่านมีเมตตาตอบว่า คุณไม่ได้บวชพร้อมกับพี่ชายในชาตินี้เท่่านั้น ชาติที่แล้วคุณกับพระพี่ชาย ก็เคยเป็นพี่น้องกันและก็เคยบวชพร้อมกันมาแล้ว ชาตินี้ก็ได้มาร่วมกันทำความดีอีก
เวลาผ่านไปเกือบสี่สิบปี ผมกับพี่ชายมาเจอกันอีกที่อเมริกา พี่ชายมาเรียนต่อที่นี้ ผมมีหน้าที่รับส่งจากสถานนีรถไฟส่งไปมหาวิทยาลัย และไปรับกลับบ้าน พี่ชายถามคำถามถึงสองครั้งว่า เตรียมตัวพร้อมหรือยัง ว่าชาติหน้าจะทำอะไร เพราะตอนนี้ เรื่องงานและครอบครัวก็เพลาๆลงแล้ว พี่ชายผมบอกว่าเรื่องจะหลุดพ้นชาตินี้ก็คงไม่ทันเสียแล้ว เพราะถ้าเราสองคนจะหลุดพ้น ต้องมีเหตุให้เราไม่ได้สึกออกมา ครั้งจะกลับไปบวชอีกก็แก่เกินแกงเสียแล้ว อีกงานก็ยังมีหน้าที่การงานเป็นห่วงผูกขา มีลูกเต้าเป็นห่วงผูกคอ จะทำให้ได้เต็มที่ก็เห็นจะยากอยู่ พี่อธิฐานว่าชาติขอกลับมาเกิดเป็นคนอีก สวรรค์ไม่เอา เพราะเสียเวลา มาเกิดแล้วให้ได้บวชเป็นพระเป็นเณรตั้งแต่ยังมีกำลังอยู่ ภรรยาก็ขอไม่มี จะได้บำเพ็ญบารมีให้เต็มที่
ตอนที่พี่สวดมนต์ที่ว่าเราเป็นทายาทของกรรม เมื่อก่อนไม่เข้าใจ พอมาอยู่อเมริกาอยู่คนเดียว สวดไปก็เข้าใจขึ้นมาทันทีว่า ทำไมเราจึงจะต้องเป็นทายาทของกรรม ชีวิตเราสร้างได้ เราอยากได้อย่างไร อยากจะเป็นอะไรเราก็ทำเสียแต่ตอนนี้ ชาตินี้ ชาติหน้าเราก็จะเป็นทายาทของสิ่งที่เราทำตอนนี้ นั่นคือเราจะต้องเป็นทายาทของกรรม ฉะนั้นถ้าเราอยากจะมีฤทธฺ์มีเดช เราก็จะต้องฝึกสมถะวิปัสสะนาในชาตินี้ ชาติหน้าเราก็จะได้ขึ้นมาเอง พี่อธิษฐานว่าขอให้มีปัญญามีความสามารถที่จะอธิบายข้อธรรมะที่ยากๆให้เป็นของง่ายๆ
(มีต่อ)
ความเห็น (3)
" ที่ไหน..มีชู้..ที่นั่นมี..ช้ำ.......ที่ใด..มีกิ้ก..ที่นั่น..มี..กรรม.."......เอามาฝากเจ้าค่ะ...(ของ..ธรรมะปัญโญและจิตตวชิระ)..หนังสือเล่มนี้.บังเอิญผ่านสายตามา..ยังอ่านไม่จบ...ชื่อ...กรรม..ของ..คน..(นอกใจ)...รู้ทัน..แก้ไขได้...หายทุกข์...อ้ะะๆๆ...(กรรม..เวร...)...
...มีอยู่ประโยค..หรือหลายๆประโยค....ที่ชอบ(ท่านเขียน)..และ..(ขอแปะไว้..จาก..หนังสือ..เล่มนี้..ว่า..."กฏแห่งกรรม...ฤ...กฏแห่งกาม..(อยาก)...ยิ่งตามใจ..กฏนี้..ก็ยิ่ง..ไม่มีจุดจบ...(อึอึ...อิอิ)....
สวัสดีค่ะ..สบายดี..นะเจ้าคะ...ยายธีค่ะ....
ตามคุณยายธีมาเรียนรู้..เรื่องกรรม
ขอบคุณ บันทึกดีดีนี้ค่ะ