คนเราเกิดมาเพื่อเติมเต็มให้กันและกัน...
นิ้วทั้ง ๕...ไม่เท่ากัน...ฉันใด...
ความสามารถ...ของแต่ละคน...
มีไม่เท่ากัน...ฉันนั้น...
ธรรมชาติ...ต้องการสอน...ให้เรา...
อยู่ร่วมกัน...อย่างถ้อยที...ถ้อยอาศัย...
บางสิ่ง...ที่เขาขาด...เราอาจมี...
บางสิ่ง...ที่เขาดี...เราอาจด้อย...
เราเกิดมา...เพื่อเติมเต็ม...กันและกัน...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่าน...ข้อคิดในการดำเนินชีวิต...จากบันทึกนี้ค่ะ :):)
บุษยมาศ แสงเงิน
๗ ธันวาคม ๒๕๕๖
ขอบคุณค่ะ พี่นีนาถ :):)
คิดถึงเสมอคร้า :):)
ทุกๆสิ่งต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน..ต้องรู้จักยืดหยุ่นและให้อภัยกัน...จริงมั้ยหล่ะ...
..เห็นด้วย ค่ะ... เติมเต็มให้กันและกัน......
ขอบคุณค่ะ คุณหมอเปิ้ล
สวัสดีครับ คุณ บุษยมาศ
เขียนได้น่ารักมากครับ เห็นด้วยครับว่าโลกนี้ต้องมีการพึ่งพากันและกัน
ขอบคุณมากครับ สำหรับข้อคิดดี ๆ
เพราะ "มนุษย์" ที่เกิดมาไม่มีความสมบูรณ์แบบในตนเองจึงต้องเติมเต็ม แต่ต้องรู้จักพอและรู้ให้
ขอบคุณค่ะ พงศ์พันธ์ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ :):)
ขอบคุณค่ะ ผอ.อัญชัญ :):)
ขอบคุณค่ะ คุณ ส.รตนภักดิ์ :):)
ขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านค่ะ :):)