บ่นปนกลอน :ยอดไม้


อันการงาน..น้อยใหญ่...ในหน้าที่ ย่อมมากมีปัญหาพาหวั่นไหว หากระย่อท้อระทดหมดแรงใจ จะปีนถึง...ยอดไม้...อย่างไรกัน

 

ตอนเด็กเด็กซุกซนจนแม่เบื่่อ

แม่ห้ามไม่เคยเชื่อ...ซนเหลือหลาย

เล่นเป็นทะโมนห้อยโหนกาย

ชอบปีนป่ายต้นไม้..เหมือนลิงกัง

 

 

 

ต้นไม้เล็ก  ต้นไม้ใหญ่  ไม่พ้นหรอก

ป่ายปีนเหมือนกระรอกได้ดังหวัง

หมายไปถึงซึ่ง " ยอดไม้ " ได้ทุกครั้ง

ไม่อินังแม้กิ่งก้านระรานกาย

 

 

 

ถูกกิ่งก้านหนามเหนี่ยวเกี่ยวแขนขา

จนเลือดซึมออกมาไม่ห่างหาย

ได้แต่นั่งนิ่งอยู่อย่างดูดาย

แสนสบายเมื่อถึงยอดอย่างปลอดภัย

 

 

 

ณ เรือนยอดไม้นี้ที่สูงสุด

มันคือจุดที่ฉันนั้นฝันใฝ่

ถึงลำบากยากเย็นมิเป็นไร

ท่องเอาไว้...จะไม่ถอย...คอยเวลา

 

 

 

อันการงาน..น้อยใหญ่...ในหน้าที่

ย่อมมากมีสารพันในปัญหา

หากระย่อท้อระทดหมดปัญญา

จะฟันฝ่า...ถึงยอดไม้...อย่างไรกัน

 

 

.........................................

 

คุณมะเดื่อ

ลูกบิดกลายพันธุ์

6/12/56

 

 

 

 

 

 

คำสำคัญ (Tags): #ร้อยกรอง
หมายเลขบันทึก: 555598เขียนเมื่อ 6 ธันวาคม 2013 22:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 ธันวาคม 2013 23:10 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)

...ยิ่งสูงยิ่งหนาวนะคะคุณมะเดื่อ...หากขึ้นถึงยอดไม้ก็ขอให้ลู่ลมและโน้มลงต่ำเสมอนะคะ...ขอเป็นกำลังใจค่ะ

ส่งกำลังใจให้มากๆยามเช้าค่ะ

ตอนเด็กๆพี่ดาซนมากเหมือนกัน

ขึ้นต้นไม้นี่ชอบมากๆ

ทำให้คิดถึงต้นฝรั่งเลยค่ะ

สวัสดีจ้ะท่าน ดร.พจนา ถูกต้องจ้ะ ยิ่งสูงยิ่งหนาว แต่สำหรับคุณมะเดื่อ

ขออยู่แค่โคน ๆ ต้นแบบนี้ดีกว่า เพราะแค่นี้ก็หนาวจนเหน็บ เจ็บไปถึงกระดูกแล้วจ้าาา ขอบคุณจ้ะ

สวัสดีจ้ะพี่ดา เด็ก ๆ สมัยก่อน ไม่ว่าหญิง หรือชาย มักปีนต้นไม้เก่ง แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีต้นไม้ให้เด็ก ๆ

ได้ปีนป่ายนะจ๊ะ เด็ก ๆ จึงปีนต้นไม้กันไม่ค่อยเป็น ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ

อยากจะบอกว่า...เป็นแฟนเพลง..ลูกทุ่ง..แบบนี้..เหมือนกันเล้ย

หากระย่อท้อระทดหมดปัญญา

จะฟันฝ่า...ถึงยอดไม้...อย่างไรกัน

ชอบมากที่ซู๊ด...กินใจอีเรียมจังเลย...




อันการงาน..น้อยใหญ่...ในหน้าที่

ย่อมมากมีสารพันในปัญหา

หากระย่อท้อระทดหมดปัญญา

จะฟันฝ่า...ถึงยอดไม้...อย่างไรกัน


หวัดดีท่าน ผอ.คนเก่ง คุณมะเดื่อฟังเพลงได้ทุก ๆ เพลงแหละจ้ะ เพลงไหนชอบ

ก็ฟังบ่อยหน่อย เพลงไหนไม่ปลื้มก็ฟังนิดหน่อยพอ

หวัดดีจ้ะ ท่าน ผอ.อัญชัญ ความยากลำบาก สอนให้เราไม่หยุดนิ่งจ้ะ

ขอบคุณที่แวะมาทักทายและให้กำลังใจเสมอ ๆ นะจ๊ะ

...ฟังเพลงแล้วน้ำตาซึมเลยค่ะ .....

มาส่งกำลังใจค่ะ คุณครูมะเดื่อ...

อะไรที่มันไม่เป็นสาระก็ปล่อยมันลอดรูตะแกรงไปเสียค่ะ

เก็บไว้แต่สาระและสิ่งดี ๆ เพื่อเป็นกำลังใจค่ะ

อย่างน้อยคุณครูก็มีเพื่อนที่รักและคอยส่งกำลังใจค่ะ

สู้ นะคะ... เมื่อครูแกงท้อ...ครูแกงมองภาพในหลวงค่ะ

พระองค์ทรงเป็นต้นแบบและสร้างพลังให้ครูแกงทุกครั้ง

ภาพนี้ครูแกงทำเองด้วยโฟโตชอปและใช้เป็นภาพบน เดสทอปของคอมพิวเตอร์ค่ะ

เวลาสอนนักเรียนเปิดโปรเจคเตอร์จะมีภาพในหลวงขึ้นจอก่อนทุกครั้ง

ให้เด็กรู้ว่าครูรักในหลวงและเดินตามรอยท่านเสมอ...

เยี่ยมมากค่ะคุณมะเดื่อ

ขอบคุณมากมายจ้ะคุณครูแกง สำหรับกำลังใจที่ให้กับคุณมะเดื่อ พ่อหลวงก็

คือมิ่งขวัญและกำลังใจของคุณมะเดื่อเสมอจ้ะ

ขอบคุณจ้ะคุณยาย สั้น ๆ แต่ได้ใจความ อิ อิ

-สวัสดีครับครู

-ยามบ่าย ๆวันนี้มาฟังเพลงลูกทุ่งเพราะ ๆครับ

-ยอดไม้...หากมันสูงเกิน..ผมก็ไม่ปีนขึ้นไปครับ..

-กลัวความสูง อิๆ

-ขอบคุณครับ..


อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท