ผู้ชายคนนี้ คนที่ฉันเรียกว่า "พ่อ"
ตั้งแต่เกิดมาจนโต มีเพียงชายคนนี้ที่ทำทุกอย่างให้ ให้อย่างสุดใจ ให้ด้วยใจปราถนาดี หวังเพียงเด็กตัวเล็กๆที่เขาเห็นได้เติบโตมาไม่ต้องเป็นภาระของสังคม เป็นที่พึ่งพิงของพ่อ-แม่ยามแก่เฒ่า 67 ปี ของการใช้ชีวิตทั้งโชกโชนและคลุกดินของชายคนนี้ ทุ่มเททุกอย่างเพื่อเด็กน้อย 5 คน ทุกอย่างจริงๆ
ลูกสาวคนแรกกว่าจะได้เรียนมหาลัย ชายคนนี้ต้องขายควายที่เขามีอยู่ถึง 2 ตัว ปัจจุบันเธอเติบโตขึ้นมาสมใจปราถนาได้เป็นครูสอนเด็กนักเรียน (สาธิตราคำแหง เอกประถม)
ลูกคนที่สองข้าวที่หวังว่าจะได้กำไรจากการทำนาทั้งปี ต้องขายหมดในครั้งเดียว เพราะลูกสาวต้องใช้เงินจำนวนมากในช่วงเรียนมหาลัย คนที่ก้มหลังขดหลังแข็งไม่ได้ใช้เงินสักเท่าไหร่แต่แกคงภูมิในในวันที่ได้เห็นลูกสาวทำงานเป็นพนักงานของธนาคารแห่งหนึ่ง
ลูกคนที่สาม คือ ฉันเอง วัว 1ตัว ขายเพื่อการศึกษาของลูก 1 คน ฉันจำได้ไม่มีวันลืม วันที่ฉันเก็บกระเป๋าเพื่อจะไปรายงานตัวที่มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง เพื่อตามหาฝันของตัว ด้วยความที่อยากเป็นมัคคุเทศน์ จึงเลือกที่ไปเส้นทางนี้ แต่ชายคนหนึ่งกลับบอกว่า " วันที่ตาย อยากเห็นลูกใส่ชุดขาวมาปิดตา " คำพูดง่ายๆ ท่าทางเฉยๆ ไม่ได้มีทีท่าแสดงออกว่าอยากเหนี่ยวรั้งอะไรมากมาย แต่ทำให้ฉันฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า นั่นคือความหวัง!!!!! ความหวังที่ฉันพึ่งรู้ว่ามันยิ่งใหญ่แค่ไหนสำหรับชายคนนี้ ในวันที่ฉันใส่หมวกพยาบาล. น้ำตาของลูกผู้ชายได้ไหลรินพร้อมกับร้อยยิ้มที่เปื้อนคราบน้ำตา นั้นอาจจะไม่ใช่วิชาชีพที่ฉันใฝ่ฝัน แต่ฉันเลือกที่จะทำมันเพื่อผู้ชายที่รักฉันมากที่สุด และฉันเชื่อว่าฉันจะทำหน้าที่ที่ฉันได้เลือกแล้วอย่างสุดความสามารถ
ลูกสาวคนที่สี่ เธอเลือกที่อยู่ช่วยพ่อแม่ทำงานมากกว่าการเรียนหนังสือ นับเป็นการเสียสละอันยิ่งใหญ่ ถึงชายคนนี้จะไม่เห็นด้วย แต่ก็ยอมให้เธอเลือกเส้นทางเดินชีวิตของตัวเอง สุดท้ายเธอกลายเป็นกำลังสำคัญที่สานต่อปณิธานลูกชาวนา อยู่อย่างเกษตรพอเพียงเฉกเช่นที่ชายคนนี้ได้ทำให้เธอเห็นมาตลอดชีวิต
ลูกสาวคนที่ห้า ยุคาริตัสทุกต้นที่มีอยู่ถูกตัดขายเพื่อส่งเธอเรียน โชคดีที่พี่ๆต่างก็ได้ทำงานกันแล้วทำให้ภาระไม่ต้องตกอยู่ที่ชายคนดังกล่าวเพียงลำพังอีกต่อไป ไม่นานปริญญาที่หวังคงได้เห็นกัน
คำพูดที่ถูกปลูกฝังทุกครั้งที่ได้รับการโอนเงินค่าการศึกษา คือ "พ่อ-แม่ ไม่ได้มีเงินทองจะกองให้ ถ้าใฝ่ดีการศึกษาคือมรดกที่จะได้ ถ้าไม่รักดีก็ไม่มีแม้แต่มรดก เลือกเอาว่าเราจะเอาแบบไหน" ลูกทุกคนได้ยินจนชินหู ในขณะนั้นอาจยังไม่เห็นค่าของคำพูดชายคนดังกล่าวได้มากเท่ากับวันนี้ วันที่มีมรดกเป็นของตนเอง อยากกราบแทบเท้าเพื่อขอบคุณชายคนนี้ คนที่ฉันเรียกท่านว่า " พ่อ " ขอบคุณที่ทำให้ตัวอย่สงดีๆ ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าความรักของพ่อนั้นมันยิ่งใหญ่แค่ไหน ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าฉันและพี่โชคดีแค่ไหนที่ได้เกิดมาเป็นลูก " รักพ่อ"
ความเห็น (5)
อันบิดามารดาอุปฐาก พระคุณมากจงบำรุงจิตมุ่งหวัง
เมื่อท่านอยู่หรือว่าชีวายัง จงเหลียวหลังเลี้ยงดูรู้บุญคุณ
หากท่านตายวายชีพพึงระลึก ด้วยสำนึกแน่แท้พ่อแม่หนุน
ถึงวันพ่อวันแม่แผ่ส่วนบุญ ตักบาตรหนุนบุญส่งจงทำเทอญ
ช่ายค่ะ!!!!
นับว่าโชคดีที่วันนี้ยังมีพ่อให้กราบ
ชื่นชมค่ะ....รักของพ่อแม่ยิ่งใหญ่
การให้การศึกษาคือให้ทรัพย์ที่มหาศาล
ตามมาให้กำลังใจ "คุณลูก ของคุณพ่อ" ค่ะ สุขภาพแข็งนะคะ
-สวัสดีครับ
-ตามมาร่วมระลึกถึงพระคุณพ่อครับ..
-ขอบคุณครับ