วราภรณ์
นางสาว วราภรณ์ (ดอกไผ่) ธรรมทิพย์สกุล

ความสุขแค่เอื้อม...


แค่จิตอยู่กับปัจจุบับรื่นรมย์กับธรรมชาติรอบกาย ฟังข้อคิดดี ๆ เพียงเท่านี้ก็สุขเกินใคร...

         เช้าวันใหม่ท่ามกลางอากาศที่หนาวเหน็บ  ฉันเดินทางจากบ้านชานเมืองเพื่อมาโรงเรียนก่อนเจ็ดโมงเช้าเล็กน้อย  

         ขณะขับรถ
ฉันอดคิดไม่ได้..นานแค่ไหนแล้วที่ฉันไม่ได้เดินทางในยามเช้าเช่นนี้  นานแค่ไหนแล้วที่ฉันไม่มีโอกาสสัมผัสแสงแดดอันละมุนเมื่อยามตะวันทอแสง

           ความรู้สึกแรกสัมผัสฉันรู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาด  ขณะที่รถค่อย ๆ เคลื่อนไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ ยามเช้าที่ไม่ต้องเร่งรีบ  ยามเช้าที่หลายคนอาจห่อตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม ปล่อยให้โอกาสทองของชีวิตที่จะได้สัมผัสกับหยาดน้ำค้าง  และแสงแห่งวันใหม่ผ่านไปอย่างน่าเสียดาย   ฉันเปิด "ธรรมะฟังสบาย" ของ พระอาจารย์ประสงค์  ปริปุณโณ ซึ่งเป็นธรรมทานจากเพื่อนไปด้วย

                          "..โยมจำไว้นะ  ความคิดจะเป็นตัวกำหนดการกระทำ
                           การกระทำ  จะก่อให้เกิดความเคยชิน
                           ความเคยชิน  จะก่อให้เกิดเป็นนิสัย
                           นิสัย     จะก่อให้เกิดเป็นสันดาน
                           สันดาน   จะเป็นตัวกำหนดชะตากรรม..."


            ฉันฟังธรรมะไปพลางขับรถไปพลาง  อดคิดไม่ได้..แค่จิตอยู่กับปัจจุบันรื่นรมย์กับธรรมชาติรอบกาย  ฟังข้อคิดดี ๆ เพียงเท่านี้ก็สุขเกินใคร...ฉันอดยิ้มกับตัวเองไม่ได้
และอยากเก็บความรู้สึกดี ๆ นี้ไว้ตลอดไป  ความสุขอยู่แค่เอื้อมจริง ๆ


                                                           ธรรมทิพย์
                                                     ๔ ธันวาคม  ๒๕๕๖

         

คำสำคัญ (Tags): #ความสุข
หมายเลขบันทึก: 555403เขียนเมื่อ 4 ธันวาคม 2013 21:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 ธันวาคม 2013 07:22 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (15)

สันดาน...เป็นตัวกำหนดชะตากรรม....แต่จะช้าหรือเร็วเท่านั้นจ้ะ..ขอบคุณจ้ะ

ขอบพระคุณค่ะ คุณมะเดื่อ
ขอให้มีความสุขมาก ๆ ในวันพ่อนะคะ

ขอบพระคุณกำลังใจจากคุณ พ.แจ่มจำรัสค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ"อย่าปักใจน้องกรรม"

ขอบพระคุณสำหรับข้อคิดและการเสนอแนะที่สะท้อนภูมิปัญญาและความรู้ของผู้เขียนว่าเข้าใจความหมาย
ของคำว่า "กรรม" ในระดับใด

มีคำกล่าวว่าสิ่งที่มิตรไม่ควรสนทนากันก็คือ "ความเชื่อ ศาสนา และการเมือง" เพราะคนแต่ละคนต่างมี
ความรู้ ประสบการณ์ มุมมองชีวิตที่แตกต่าง

ดิฉันเชื่อว่าศาสนาทุกศาสนาล้วนสอนให้มนุษย์เป็นคนดี เราควรให้เกียรติศาสนาอื่นโดยไม่วิพากษ์วิจารณ์
ความเห็นที่แตกต่างจากศาสนาที่เรานับถือศรัทธา เพียงแต่น้อมรับประยุกต์ใช้ในสิ่งดีที่เราคิดว่าเป็นประโยชน์ ส่วนสิ่งใดที่เราไม่เ็ห็นด้วยเราก็พึงระัมัดระวังมิดูถูกเหยียดหยามดังคำกล่าวที่ว่า "ไม่รู้อย่าวิจารณ์"

อืมม....อ่านแล้ว เข้าใจอะไรๆ ขึ้นเยอะเลย...ค่ะ

"การกระทำ จะก่อให้เกิดความเคยชิน
ความเคยชิน จะก่อให้เกิดเป็นนิสัย
นิสัย จะก่อให้เกิดเป็นสันดาน
สันดาน จะเป็นตัวกำหนดชะตากรรม..."......ประทับใจคำสอนนี้ค่ะ

ขอบคุณค่ะ คุณสาวน้อยใจดีที่แวะมาอ่านและให้กำลังใจค่ะ

ขอบคุณค่ะ ครูนกทะเล
ครูธรรมทิพย์ได้ฟังแล้วก็ชอบมากเช่นกันค่ะ

พี่ครูครับ

ความสุขอยู่ที่ใจ

ไปต้องไปแสวงหาข้างนอกครับ

เอาพระอาทิตย์ยามเช้ามาฝากด้วยครับ

-สวัสดีครับ

-ผมชอบภาพบรรยากาศในช่วงเช้ามากๆ ครับ

-ขอบคุณครับ


ขอบคุณมากค่ะ อาจารย์ขจิต
พระอาทิตย์ยามเย็นงดงามยิ่งนักค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณเพชรน้ำหนึ่ง

อากาศในช่วงเช้าที่ส่งมาให้เ็ห็นแล้วก็สดชื่นจริง ๆ ค่ะ

แสงอรุณคือแสงแห่งความหวังนะคะ

เรียน ผู้คลั่งไคล้ในศาสนาแห่งตนจนดูหมิ่นและลืมให้เกียรติศาสนาผู้อื่น

ด้วยความสัตย์ดิฉันลบข้อความของคุณเพียงครั้งเดียว หลังจากที่เตือนคุณแล้วแต่คุณยังคุกคาม
อิสรภาพทางความคิดความศรัทธาโดยไม่เลิกรา จากนั้นดิฉันก็ไ่ม่เคยเ้ข้ามาอ่านข้อความที่คุณเขียนเพราะ
คิดว่าไม่เกิดประโยชน์ต่อตนเอง... เพียงเปิดเข้ามาดูแต่ไม่ได้อ่าน

ระยะหลังข้อความที่ถูกลบไปคาดว่าเป็นผู้ดูแลระบบที่คงรู้สึกรำคาญไม่น้อยไปกว่าดิฉัน และคิดว่า
หากคุณยังไม่หยุด ผู้ดูและระบบอาจบล็อกไม่ให้คุณเข้ามาแสดงความคิดเห็นอีก

สังคมนี้เป็นสังคมแห่งการเรียนรู้ ทุกคนมีสิทธิเสรีภาพที่จะเชื่อ ศรัทธาและนับถือสิ่งที่ตนเห็นว่า
เหมาะและมีคุณค่าต่อตนเองมากที่สุด หากพระเจ้าของคุณดีจริงคุณไม่ต้องโฆษณาไม่ต้องประชาสัมพันธ์
คุณค่าแท้ย่อมปรากฏให้เห็นและพิสูจน์ได้เมื่อผ่านกาลเวลา โปรดอย่าเสียเวลามากไปกว่านี้และโปรดพิจารณาตนเองในการกระทำที่ผ่านมาว่าเหมาะสมหรือไม่่

เรียนผู้คลั่งไคล้ศาสนาที่มาจากวรรณกรรม

เนื่องจากประเทศไทย ต้องตกเป็นหนึ่งในสังคมโลก ประเทศชาติและประชากรต้องเข้าไปอยู่ในโลกทั้งใบแล้วนี้ ไทยจะเป็นแกะดำ ในเรื่องราวของกตัญญูธรรม แล้วจะไปแข่งขันกับชาวโลกที่เขามีหรือ มันน่าจะเสียเปรียบไปหนึ่งช่วงคิด อย่างชัดแจ้งนะ

จงอย่าคลั่งไคล้ศาสนา จนลืม ขอบคุณและกตัญญูต่อผู้มอบออกซิเจนให้ทุกๆมหาบุรุษที่ตนติดตาม

การมีสติตระหนักรู้เรื่องราวที่เคยเป็นเข่งของธรรมชาติที่ผู้คลั่งไคล้ศาสนารุ่นก่อนๆ ตีกรอบเหมาเข่งให้ท่านๆฟังว่า เกิดขึ้นเอง ไม่มีผู้สร้าง วางระบบอำนาจที่ส่งผลต่อกัน อย่างเป็นระบบที่ชัดเจนแน่นอนจีรัง จรรโลงอำนาจบริหารนั้นๆ

ใครคือเจ้าของ ผู้บริหาร และมีรายละเอียดขั้นตอนมาอย่างไรนั้น คือความรู้(ปัญญา)ที่เป็นสากลนานแล้ว

อย่าคลั่งไคล้ศาสนาแห่งตน จนเนรคุณต่อผู้นั้นได้ ผิดหรือไม่ผิด พิพากษาท่านๆมิได้ แต่กล่าวอย่างเต็มเสียงได้ว่า "หวาดเสียว" (ต่อบัญชีท่าน พ่อแม่ท่าน บรรพบุรุษ ตลอดจนมหาบุรุษที่ท่านติดตามเชื่อมั่นเขา

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท