หนังสือเล่มนี้...ผมชอบอีกเช่นกัน...และอ่านมาตั้งแต่เด็ก...และส่งมอบสู่ลูกชายของผม…
เป็นหนังสือรางวัลวรรณกรรมนิวเบอรี และนิตยสาร TIME ยกย่องให้เป็นหนังสือเด็กที่ดีที่สุดในรอบศตวรรษ
เมื่อท้ายปี ค.ศ.1999 แต่คุณค่าของหนังสือเล่มนี้ได้รับการพิสูจน์มาก่อนหน้านั้นยาวนาน....
“วิลเบอร์” เป็นหมูที่ไม่ยอมรับชะตากรรมที่ต้องเป็นอาหารอันโอชะของมนุษย์...และ “ชาร์ล็อตต์” แมงมุมผู้เพื่อนรักที่ให้ความช่วยเหลือเรื่อยๆ มา ทั้งที่วิลเบอร์ไม่เคยทำอะไรตอบแทน
แต่ชาร์ล็อตต์บอกเพียงว่า วิลเบอร์ เป็นเพื่อน...เพื่อนคำเดียวแค่นี้ก็เพียงพอ...
“…วิลเบอร์ ไม่มีอะไรมาทำอันตรายเธอได้อีก....เธอจะได้อยู่ชื่นชมความงดงามของโลก...วิลเบอร์ โลกนี้งดงามนัก...”
“ทำไมเธอถึงทำเพื่อฉันขนาดนี้” วิลเบอร์ถาม “ฉันไม่ควรจะได้รับสิ่งเหล่านี้ ฉันไม่เคยทำอะไรตอบแทนเธอเลย”
“เธอทำแล้ว ก็เธอเป็นเพื่อนฉันไง” ชาร์ล็อตต์ตอบ “นั่นเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ ฉันชักใบให้เธอเพราะฉันชอบเธอ ยิ่งไปกว่านั้น ชีวิตคืออะร เราต่างเกิดมามีชีวิตอยู่ในระยะอันสั้น...
ไม่ช้าก็ตายไป...การที่ฉันได้ช่วยเธอ...ทำให้ชีวิตของฉันมีค่าขึ้น....”
ผมกลับมาอ่านหนังสือเล่มนี้อีกครั้งหลังจากไม่ได้อ่านมานานแรมปี....แต่ความอบอุ่นยังกรุ่นอยู่เสมอๆ ครับ...
...อยากให้ทุกท่านได้อ่านจังครับ...สุขสันต์กับการอ่านนะครับ....
.........................................
ชาร์ล็อตต์ แมงมุมเพื่อนรัก
ผู้เขียน : อี.บี. ไวท์
ผู้แปล : คณา คชา
สำนักพิมพ์ : แพรวเยาวชน
พิมพ์ครั้งที่ 22 ปีที่พิมพ์ : 2553 จำนวน 198 หน้า
ตอนอยูประถมก็อ่านเล่มนี้ น้ำตาไหลด้วย ชอบมากเหมือนกันค่ะ
เป็นหนังสืออ่านนอกเวลาสมัยเรียนมัธยมต้นค่ะ.....ชอบค่ะ
จำได้ว่าอ่านไปน้ำตาไหลไปด้วย in มากเลย
ตั้งแต่ตอนเป็นเด็กจิตใจก็อ่อนไหวแล้วค่ะ ^_^
ยืมห้องสมุดโรงเรียนอ่านตั้งแต่สมัย ม.๑ ค่ะ
อีก ๓ เรื่องที่ปีเคยอ่านแล้วน้ำตาไหลเช่นกัน คือ ความสุขของกะทิ
the rabbit proof fence และข้างหลังภาพค่ะ
ธรรมชาติิเนอะ...ก็ใจซาบซึ้งเนอะ น้ำใสๆก็เลยล้นจากตาค่ะ ^_^
ขอบคุณสำหรับบันทึกดีๆนี้ ทำให้อยากอ่านหนังสือขึ้นมากค่ะ
...การได้ทำในสิ่งดีดี..ได้ช่วยเหลือผู้อื่น.....การทำให้ผู้อื่นมีความสุข .... "ทำให้ชีวิต...ของฉันมีค่าขึ้น" ... เป็นการสอนที่ดีนะคะ...ขอบคุณเรื่องเล่าดีดี นะคะ
ชอบเล่มนี้มากเพราะเป็นหนังสือนอกเวลาสมัยประถมของผม ขอบคุณมากครับผม