ก็เรื่องการจราจรที่แสนจะติดขัดในการใช้อินเตอร์เนท ในบ้านนั่นเองค่ะ
ปล่อยไว้แบบนี้เห็นทีจะไม่ไหว ต้องใช้ไม้ตายแล้วค่ะ กลยุทธ์ "ชวนทำสัญญา" จึงเริ่มขึ้น พี่เม่ยจึงเริ่มต้นชวนลูกคุย .....
น้องจิ้น..."โอ๊ย ไม่นานหรอกแม่ ต่อเน็ทแค่สองสามครั้งเอง"
..."ปวดเหมือนกัน เวลาเพ่งนานๆ..."
..."หลับยากเหมือนกัน ก็มันคอยคิดว่าจะทำอะไรกับคอมฯต่อดีในวันพรุ่งนี้..."
..."แม่ก็บอกว่า ไม่อยากให้จิ้นสายตาเสีย อยากให้พักผ่อนเยอะๆ...ซี่.. "
..."(อึ้ง)... เอาเป็นทุ่มครึ่ง ถึงสองทุ่มครึ่งก็แล้วกัน..."
แล้วเราก็เอานิ้วก้อยมาเกี่ยวกันไว้ค่ะ แล้วร้องเพลงสัญญาประจำบ้านพร้อมๆกันว่า...
ได้ผลค่ะ วันนี้เป็นวันที่สามแล้วที่พี่เม่ยได้ใช้เน็ทต่อจากเจ้าหอยหลอดหลังสองทุ่มครึ่ง พอดีเป๊ะ
เยี่ยมยอด .. ยอดเยี่ยมครับ
การให้เกียรติ และ เชื่อถือในกันและกันนี่ มีพลังจริงๆ น่าเสียดายที่หลายคนมองข้าม ... หลงใช้แต่ปรัชญา "อาบน้ำร้อน(อุ่น)มาก่อน" จนสัมพันธภาพที่แท้เลือนหายไป ต้องเล่นละครหลอกกันไปวันๆ ก็มีให้เห็นอยู่ในหลายครอบครัวครับ .
อ่านแล้วได้แนวคิดที่จะนำไปใช้ในครอบครัวผมครับ
เพราะลูกชายวัยซนคนโตอายุใกล้ 6 ปี ของผมเริ่มจะจองใช้คอม ฯแล้วครับ...พอผมเปิดเครื่องคอม ฯเขาจะมาและถามว่า...พ่อพิมพ์งานอะไร...พิมพ์ทุกวัน...
ฮา ๆๆ...
ขอบคุณครับ
คุณรัตติยาคะ
เรียน อ.JJ ค่ะ