การมอบหมายงาน


ถ้าท่านยังรู้สึกว่า งานประจำที่ท่านทำอยู่นี้ เป็นงานจับฉ่าย หางานหลักงานรองไม่พบ ให้เขียนออกมาเป็นข้อๆ ก็รู้สึกสับสน แสดงว่า เจ้านายของท่าน หรือฝ่ายบุคคลในหน่วยงานของท่าน ไม่ได้มอบหมายงานให้ท่านอย่างชัดเจน แล้วจะให้ทำงานให้ดีมีคุณภาพได้อย่างไร เพราะจะต้องทำอะไรบ้างยังไม่ชัดเจนเลย

ดิฉันจำวันที่"สึนามิ" คลื่นทะเลลูกใหญ่  ที่ไม่มีใครคาดคิดว่าจะเกิดขึ้น  โถมถาเข้าทำลายล้างชายฝั่งทะเลทางภาคใต้ของไทยได้เป็นอย่างดี  วันที่ 26 ธันวาคม 2547 เหตุที่จำได้แม่นเพราะ  วันนั้นเองเป็นวันที่ชีวิตการงานของดิฉันก็ประสบกับคลื่นลูกใหญ่ที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อนบุกเข้าโจมตีความคิด จิตใจ อย่างหนักเช่นกัน ท่านรองอธิการบดี ฝ่ายวิจัยและประกันคุณภาพการศึกษา ผศ.ดร.วิบูลย์ วัฒนาธร  ได้เอ่ยกับดิฉัน ขณะที่อยู่ในช่วงพักก่อนเข้าประชุมเรื่อง KM ที่บ้านผู้หว่าน จ.นครปฐม ในวันนั้นว่า " อาจารย์พอจะว่างมาช่วยงาน ด้านประกันคุณภาพของมหาวิทยาลัย ได้ไหมครับ ? "  ช่วงนั้น ดิฉันก็ดันว่างจากตำแหน่งหน้าที่บริหารทั้งปวงอยู่พอดี  จะปฏิเสธ กัลยาณมิตร ที่เคยร่วมงานด้านประกันคุณภาพฯ กันมาโดยตลอด ก็เห็นเป็นการ แล้งน้ำใจ เป็นอย่างยิ่ง (ทั้งที่อยากปฏิสธ) นี่คือที่มา ของตำแหน่งผู้ช่วยอธิการบดี ของดิฉัน

ประการสำคัญอีกอย่างหนึ่งที่ ดิฉันใช้เวลาในการใคร่ครวญไม่มากนัก ก็เป็นเพราะ ท่านรองฯ แจกแจงขอบข่ายหน้าที่ที่ดิฉันจะต้องรับผิดชอบโดยละเอียด หนึ่ง  สอง  สาม สี่  ห้า  ว่าต้องทำงานใดเป็นหลัก และงานใดเป็นรอง ขึ้นตรงต่อใคร บังคับบัญชาใครบ้าง ดิฉันจึงได้คิดในอีกมุมหนึ่งว่า  ถ้ามีเจ้านายเป็นคุณชายละเอียดอย่างงี้ โอกาสเรียนรู้ของดิฉัน มาถึงมือแล้ว แม้จะเป็นบทเรียนที่ยากยิ่ง ลองสักตั้งเป็นงัย

ดิฉันเข้าใจแล้วว่า เหตุใด การประชุมเครือข่าย UKM ครั้งหน้า จึงเลือกเอาเรื่อง การบริหารงานบุคคล เป็นหนึ่งในประเด็นสำคัญ  เพราะเรื่องการบริหารงานบุคคล เป็นเรื่องสำคัญมาก และเป็นเรื่องยาก ต้องการความรู้ฝังลึกที่เป็นทั้งศาสตร์และศิล์ป โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากท่านผู้บริหารที่มีประสบการณ์ และประสบผลสำเร็จในการบริหารคนอย่างแท้จริงในทุกๆระดับ มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน

ถ้าท่านยังรู้สึกว่า งานประจำที่ท่านทำอยู่นี้ เป็นงานจับฉ่าย หางานหลักงานรองไม่พบ ให้เขียนออกมาเป็นข้อๆ ก็รู้สึกสับสน  แสดงว่า เจ้านายของท่าน หรือฝ่ายบุคคลในหน่วยงานของท่าน ไม่ได้มอบหมายงานให้ท่านอย่างชัดเจน  แล้วจะให้ทำงานให้ดีมีคุณภาพได้อย่างไร เพราะจะต้องทำอะไรบ้างยังไม่ชัดเจนเลย

 

หมายเลขบันทึก: 553เขียนเมื่อ 29 มิถุนายน 2005 01:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 13:52 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)
สมลักษณ์ วงศ์สมาโนดน์

ผมอ่านมาถึงจุดเริ่มของอาจารย์มาลินีแล้วครับ

  1. ผมว่าการบริหารทรัพยากรบุคคลเป็นสิ่งที่ยากและท้าทาย
  2. ผมบริหารบุคคลทั้งคนที่เป็นลูกศิษย์และคนที่เป็นกลุ่มผู้เลี้ยงผึ้งผมว่ามันยากคนละแบบ
  3. ลูกศิษย์คือคนที่ด้อยประสบการณ์และยังไม่เข้าใจเรา และอาจจะไม่เข้าใจตลอดไปก็ได้
  4. ส่วนคนที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว อาจจะมีทิฏฐิมากก็ได้ ทำให้เปลี่ยนแปลงยาก
  5. การสร้างศรัทธาน่าจะเป็นสิ่งแรกที่ทำให้เราถูกเลื่อมใสและเกิดความไว้วางใจซึ่งกันและกันเหมือนอย่างที่อาจารย์มาลินีไม่ปฏิเสธอาจารย์วิบูลย์
  6. ผมยังไม่ทราบจริงๆ ว่า ทำไมลูกศิษย์ผมชื่อ วรรณนิดา จึงมาช่วยผมทำงาน อาจเป็นเพราะว่าเธออยากได้โอกาสมาเรียนรู้ รับรู้ และ Share ประสบการณ์ที่ได้ทำงาน่กับผมก็ได้
สมลักษณ์ วงศ์สมาโนดน์

ผมทราบจากอ.วิบูลย์ว่า อ.มาลินี มีความจำเป็นต้องกลับไปเป็นหัวหน้าภาควิชาฯ ได้ช่วยงานอ.วิบุลย์ 6-7 เดือน ยังไงอาจารย์เขียน blog ต่อไปนะครับ ตอนนี้ผมเปิดประมาณ 4-5 บล๊อกแล้วครับ ติดตามอ่านให้กำลังใจกันนะครับ

มีกัลยาณมิตร ที่แสนดี อย่างอาจารย์สมลักษณ์ และอาจารย์วิบูลย์ เหมือนมีทรัพย์อยู่นับแสน ถึงจะอยู่ที่ไหนก็จะเป็นกำลังแรง กำลังใจให้เสมอค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท