เขารักในสิ่งที่เล่า


    เช้าวันจันทร์หนุ่มน้อยในชุดนักศึกษาวิชาทหารมาเล่าเป็นคนแรกของห้อง ๒ แต่เป็นคนที่สองของกลุ่มการสอนครูนก เขามาเล่าในเรื่อง "ฟุตบอลโลก"

           
          การนำเสนอน่าสนใจมาก มีการเตรียมเอกสารมาประมาณ ๒ หน้ากระดาษแต่ไม่ได้อ่านให้เราฟัง ใช้วิธีการเล่าอย่างเป็นขั้นตอนที่สำคัญคนฟังสัมผัสได้ถึงความสุขของคนเล่า ไม่ว่าจะเป็นสีหน้า แววตา  ท่าทางตลอดจนคำพูดและวิธีการสื่อสารกับผู้ฟัง โดยการใช้คำถามถามผู้ฟังซึ่งไม่ยากให้คนฟังได้มีส่วนร่วมกับผู้พูดเป็นระยะๆ อย่างเหมาะสม และสอดคล้อง


          ครูนกชื่นชมในลีลาการเล่าอย่างเป็นธรรมชาติ ถือว่า เริ่มต้นได้อย่างสวยงามสำหรับการเล่าสิ่งที่อยากเล่าให้เพื่อนฟังของนักเรียนห้อง ๒ หลังจากนำเสนอเสร็จเขาได้เลือกเพื่อนผู้หญิงเป็นผู้มาเล่าต่อในคาบถัดไป
          เริ่มอยากรู้ว่าคนต่อไปจะมาเล่าอะไรให้พวกเราฟังกัน
          
              

หมายเลขบันทึก: 552598เขียนเมื่อ 5 พฤศจิกายน 2013 18:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 พฤศจิกายน 2013 18:20 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (13)

-สวัสดีครับ

-กิจกรรมการเรียนแบบนี้ผมว่าน่าสนุกและทำให้เด็ก ๆได้ฝึกความกล้าแสดงออกครับ

-รอติดตามเรื่องเล่าของน้องๆ ครับ...

แหม เป็นเทคนิคการสอนที่น่าสนใจครับ ครูนก ;)...

สุดยอด เก่งมากค่ะ ครูนก

เก่งนะครับ เป็นวิธีที่น่าสนใจมากนะครับ

สวัสดีค่ะ น้องเพชรน้ำหนึ่ง....
มาฟังร่วมกันค่ะ....เป้าหมายคือ 111 เรื่องค่ะตามจำนวนสมาชิกที่สอนค่ะ

สวัสดีค่ะ อาจารย์  Wasawat Deemarn
พยายามจะ Teach less learn more ค่ะ.....สังเกตว่าเด็กๆ จะตั้งใจฟังเพื่อนเล่ามากๆ 

ขอบคุณค่ะ   Bright Lily คุณอร....เป็นภาพวาดที่สวยจัง

ขอบคุณค่ะ คุณ พ..แจ่มจำรัส   เด็กๆ ทำได้ดีค่ะ....ดีเกินที่ครูนกคาดการณ์ไว้อีกค่ะ

การให้เด็กได้ออกมาพูดหน้าชั้นเป็นกิจกรรมที่สำคัญมากนะคะ...

..... เด็กๆๆ น่า รัก นะคะ .... เป็นเด็กดี .. คุณครูก็เบา ใจ นะคะ 

 

เห็นด้วยค่ะ อาจารย์ ดร. พจนา แย้มนัยนา   ภาคเรียนนี้ทุกคนได้สิทธิ์การพูดหน้าชั้นเรียนเท่าเทีียมกันค่ะ

เด็กๆ เขาน่ารักค่ะ คุณหมอDr. Ple 

ชอบวิธีสอนแบบนี้ค่ะ  การเล่า ต้องประมวลเรื่องราว เรียบเรียงความคิด เทคนิควิธีไว้ในหัวให้ครบถ้วน

พี่มีประสบการณ์เรื่องนี้ตอนเรียนม.๓ ค่ะ ครูภาษาไทยให้ทุกคนออกไป "เล่าอะไรก็ได้คนละ ๕ นาที" หน้าชั้นเรียน  ใช้เทคนิคเดียวกับครูนก

 

ถึงตอนนี้ ผ่านไปสี่สิบกว่าปีแล้ว พี่ยังจำสายตาเพื่อนๆ ที่ มองและรอฟัง "เพื่อนที่ขี้อายและเงียบที่สุดในห้อง" พูด ได้ไม่ลืม

ผลที่พี่ได้รับคือ จากคนขี้อายทำให้มั่นใจขึ้น

เชียร์ครูนกค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท