ราชินีเครื่องเทศ
กล่าวกันว่า ราชินีเครื่องเทศ ต้องยกให้เกสรของดอก "หญ้าฝรั่น" (saffron แซฟฟรอน)
|
ภาษาฮินดี (ภาษาราชการ) เรียกว่า "เกสัร" "केसर" (Kesar) แต่ภาษาท้องถิ่นในอินเดียก็เรียกมีตามภาษาฟาร์ซีหรือเปอร์เซีย และภาษาอาหรับ คำว่า saffron (แซฟฟรอน) ในภาษาอังกฤษและฝรั่งเศส กลายมาจากภาษาอาหรับ (Arabic) คำว่า za'faran แปลว่า "be yellow" |
|
ในภาษาไทย เรียกดอกชนิดนี้ว่า "หญ้าฝรั่น"
|
| ด้านเศรษฐกิจ | ||
|
หญ้าฝรั่นเป็นพืชเครื่องเทศ มีสรรพคุณทางยามากมาย ใช้เป็นสีผสมอาหาร ย้อมผ้า บำรุงผิว ประเทศผู้ปลูกและส่งออกหญ้าฝรั่นอันดับหนึ่งของโลกคือ อิหร่าน ส่งออก 300 ตัน ต่อปี ครองตลาดถึง 92% มูลค่า 51 ล้าน USD รองลงมาคือ สเปนกับอินเดีย ทั้งนี้ มีประเทศที่ปลูก 18 ประเทศ (YES Bank, 2012) |
||
|
เฉพาะที่อินเดีย ไร่ดอกเกสัรหรือหญ้าฝรั่นอยู่ที่เมืองกัศมีร์ (คนไทยเรียกแคชเมียร์) ผลิตได้ปีละ 8-10 ตัน แม้ว่าจะผลิตได้น้อยกว่าอิหร่านหลายเท่า แต่ชื่อเสียงของหญ้าฝรั่นเมืองกัศมีร์กลับติดอันดับโลก โดยได้ชื่อว่าเป็นแหล่งปลูก 1 ใน 4 ที่มีชื่อเสียงระดับโลก (อิหร่าน อินเดีย สเปน จีน) ทั้งนี้ อินเดียไม่ได้ส่งออกมาก เพราะรองรับตลาดภายในประเทศเป็นส่วนใหญ่ เมืองกัศมีร์เป็นแหล่งเก่าแก่ นำพันธุ์เข้าไปปลูกตั้งแต่สมัยเปอร์เซียเผยแพร่อิทธิพลเข้าไปในอนุทวีปอินเดีย (ก่อนพุทธกาล) |
||
|
||
|
เมืองกัศมีร์ อยู่ในรัฐจัมมูและกัศมีร์ สาธารณรัฐอินเดีย หรือทางภาคเหนือ เป็นแหล่งผลิตรายใหญ่ที่สุดของอินเดีย 78.91% ส่วนรัฐอื่นๆในภาคเหนือก็มีปลูกบ้าง |
||
 |
||
|
ดอกเป็นสีม่วง ส่วนเกสรเป็นสีแดง-ส้ม-เหลือง ปริมาณ 120,000 - 150,000 ดอก นำไปทำเป็นเครื่องเทศ (เกสรแห้ง) ได้ 1 กก. (2.2 lbs.) และเก็บดอกด้วยมือตามวิธีโบราณ |
|
เกสรดอกหญ้าฝรั่นแห้งเป็นเครื่องเทศที่มีราคาแพงมาก ในอินเดีย มีราคาสูงสุด กิโลกรัมละ 400,000 รูปี หรือ 7,000 USD หญ้าฝรั่นในอินเดีย มี 4 ชนิด คือ Mongra, Laccha, Patti, Zarda ให้สีแตกต่างกัน คือ แดงส้ม ส้ม เหลืองส้ม และเกรดของเกสรแห่ง ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่าจะนำไปใช้ทำอะไร ประเทศที่นำเข้าหญ้าฝรั่นจากอินเดีย คือ อเมริกา อังกฤษ เยอรมัน |
||
|
||
ลองดูตัวอย่างสินค้าที่ขายอยู่ใน  |
| รัฐบาลกลางของอินเดียให้ความสำคัญกับพืชเศรษฐกิจนี้มาก แม้ว่ามูลค่าการส่งออกจะไม่มากเท่ากับพืชชนิดอื่นๆ โดยได้ตั้งหน่วยงาน คือ National Saffron Mission (NMS) เพื่อส่งเสริม ดูแลการปลูก การผลิต โดยเฉพาะที่เมืองกัศมีร์ ตั้งแต่ ค.ศ.2010 ทั้งนี้ เนื่องจากชาวไร่ปลูกหญ้าฝรั่นลดลงอย่างมาก |
| สำหรับไร่ดอกหญ้าฝรั่นของเมืองกัศมีร์ ถือได้ว่าเป็นทั้งพืชเศรษฐกิจและเป็นวิถีชีวิตของชาวกัศมีรี มีเกษตรกรมากกว่า 17,000 ครัวเรือนที่ทำอาชีพนี้ แต่มีถึง 9,000 ครัวเรือนที่ยังคงปลูกและเก็บด้วยวิธีการดั้งเดิม เพื่อให้ได้เกสรที่บริสุทธ์ส่งตลาด (FAO, 2011) |
 
|
|
ด้านคุณค่าและการนำไปใช้ประโยชน์ |
|||||||||
|
ในอินเดีย เกสรดอกหญ้าฝรั่นสามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้มากมาย เช่น ผสมในชา สีผสมอาหาร สีย้อมผ้า ยาบำรุงผิว เป็นต้น จุดเด่นของเกสรดอกหญ้าฝรั่นเมืองกัศมีร์ คือ ให้สีเข้มเป็นส้มแดง สีติดทนนาน (ขณะที่ของสเปนจะให้สีเหลือง มีกลิ่นมากกว่า) เพราะมีคุณสมบัติทางยามากมาย เช่น มีสารต้านมะเร็ง ลดไขมันในเลือด ช่วยเรื่องความจำ เป็นต้น |
|||||||||
|
|
|||||||||
|
|
 |
นำมาย้อมผ้า สีของชุดนักบวชส่วนใหญ่่เป็นสีส้มและเหลือง |
| ข้อมูลส่วนหนึ่งมาจาก | 
|
หมายเหตุ : ภาพทั้งหมดได้นำมาจากเว็บไซต์ต่างๆ
ความเห็น (4)
-สวัสดีครับ
-ขอบคุณสำหรับ"ราชินีเครื่องเทศ"ครับ
-หญ้าฟรั่น....สมุนไพรในต่างแดน...
-ขอบคุณครับ...
...เขาส่งเสริมจริงจัง...มีการพัฒนาพันธุ์ และรักษาคุณภาพนะคะ
อินเดียจัดระบบการผลิตและจำหน่ายเครื่องเทศได้ดีมาก ใช้ระบบ ISO เข้าไปควบคุมคุณภาพ
อนุชา เกียรติธารัย
https://www.facebook.com/Saffron-จำหน่ายเกสรหญ้าฝร...
ขออนุญาตแนะนำช่องทางสอบถามและสั่งซื้อหญ้าฝรั่นเกรด A นำเข้าจากแหล่งปลูกในประเทศอิหร่านครับ
สรรพคุณมากมาย โดยเฉพาะช่วยให้อารมณ์สดใส ช่วยให้หลับสบาย ตื่นอย่างสดชื่น เหมาะอย่างยิ่งสำหรับชีวิตในเมืองที่มีเรื่องเครียดมากมาย ส่งผลให้นอนไม่หลับ