วัฒนธรรมการเรียนรู้ : จงวางเสียเถอะแล้วจะดีเอง
ท่ามกลางบรรยากาศสดใสยามเช้า...ทำให้เรามีความสดชื่นแจ่มใส..จิตใจเป็นสุข...ช่วงเวลาประมาณ 6 โมงเช้ากว่า ๆได้ยินเสียงพระสงฆ์ให้พรผู้ที่มาตักบาตร...เราก็พลอยอนุโมทนาสาธุรับพรไปด้วยครับ...ช่วงเช้าสำหรับฆราวาสแล้ว...เอาไม่ทันจริง ๆ...
โดยเฉพาะคนที่มีครอบครัวแล้ว...กว่าจะลงตัว...เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกันครับ ฮา ๆ เอิก ๆ...ถ้าวันไหนเราตั้งใจใส่บาตรพระ...วันนั้นเราจะมีความพร้อมและทำทัน...นี้คือสังคมของคนที่ยังอยู่ในโลกียะสุขครับ..
.เมื่อมองในแง่ของธรรมมีเรื่องน่านำมาเป็นข้อคิดอยู่มากเช่น เรื่องหลวงตากับสามเณรน้อย ๆมีเรื่องเล่าว่า ทั้งสองกำลังเดินไปอยู่นั้นหลวงตาเห็นผู้หญิงสวมชุดราตรีจะไปงานเลี้ยงแต่ตรงทางน้ำท่วมครั้นจะเดินลุยไปชุดมันจะเปียกเลยยืนเก้ ๆ กัง ๆ อยู่...หลวงตาเลยอุ้มสาวคนนั้นข้ามจุดที่น้ำท่วมไปแล้ววางลง..
.เธอกล่าวขอบคุณหลวงตาแล้วรีบไปงานเลี้ยง...หลวงตากับสามเณรก็เดินต่อไปจนถึงวัด...แต่สามเณรมีทุกข์ตลอดเวลาตั้งแต่เห็นหลวงตาจับผู้หญิงคนนั้น...หลังทำวัดสวดมนต์เสร็จ...สามเณรเลยถามหลวงตาว่า...
ทำไมถูกต้องกายผู้หญิงทั้ง ๆที่หลวงตาบอกผมว่ามันผิดวินัยผิดศีล...หลวงตาเลยบอกสามเณรว่า...โอ้...ฉันอุ้มเธอตรงนั้นแล้ววางตรงนั้น...แต่สามเณรยังอุ้มเธอมาจนถึงบัดนี้ยังไม่ยอมวางอีกหรือ...
สามเณรเกิด...ซาโตริ...โอ้....ปล่อยวาง ๆๆๆ...ฮา ๆ เอิก ๆ.คนเราบางทีต้องหัดตวาดตนเองเสียบ้างว่า...ไม่ยอมวาง...จงวางเสียเถอะ...แล้วจะดีเอง...
แล้วคุณละปล่อยวางบ้างแล้วหรือยัง...ความเห็น (2)
รุ่งอรุณสวัสดิ์คะท่าน umi
กะปุ๋มพยายามตีพิมพ์ความเห็นต่อบันทึกท่านหลายครั้งไม่ผ่านสักที...จนตอนนี้จากแสงแดดรำไรเริ่มจ้าแล้วคะ...
...
ขอบคุณนะคะสำหรับข้อคิดดีดีนี้
(^__^)
กะปุ๋ม
อรุณสวัสดิ์เช่นกันครับ คุณกะปุ๋ม
เช้าวันนิ้ผมมาจากที่พักท่ามกลางสายฝนโปรยปรายลงมา...พอทำให้รถสะอาดโดยไม่ต้องล้าง ฮา ๆ เอิก ๆ...เป็นความสดชื่นในยามเช้าครับ...
เป็นธรรมดา...เครื่องคอม ฯ ของนอกกาย...ที่ทำงานผมก็บ่อย...คือบันทึกไม่ได้...สอบถามเจ้าหน้าที่คอม ฯ เขาก็บอกว่า...เราอยู่เหมือนบ้านนอก...และขาดเครื่องมือที่จะทำให้ส่งเร็ว...ดังนั้น...เลยอาศัยดวง...
ถ้าดวงดีก็บันทึกได้...ครับ ฮา ๆ เอิก...
ขอบคุณครับ
จาก...umi