ไปกินข้าวต้มวุ้นเส้นคุ้ยเขี่ยซี่โครงแก่ใส่ไข่ลวกที่เชียงใหม่

เปลี่ยนบรรยากาศมาเชียงใหม่ สิ่งที่ต้องทำเวลาไปต่างจังหวัด คือ การเดินเรื่อยเปื่อยชมเมือง กับหาของกิน

ถึงโรงแรมดิเอ็มเพรสเที่ยง ออกเดินไปหาของกินอร่อยๆ นอกโรงแรมดีกว่าไปกินอาหารกล่องอันจำเจในห้องประชุม

เดินออกไปจากโรงแรมนิดเดียวเจอร้านก๋วยเตี๋ยวน่าจะชื่อก๋วยเตี๋ยวสุโขทัย คนแน่น (เป็นตัวชี้วัดว่าอร่อยแน่) มีรูปดาราแปะฝาร้านเต็มไปหมด สั่งข้าวขาหมู ๑ จาน อร่อยมากพอๆ กับขาหมูบางหว้า กรุงเทพทีเดียว ลุงกินเส้นใหญ่เย็นตาโฟ สั่งมังกรลุยไฟ?? (ชื่อประหลาด) ที่แท้เป็นซี่โครงแก่ต้มยำรสจัดหวานเจี๊ยบแต่อร่อยพอใช้ได้ซดจนแห้งชาม ทุกอย่างจาน(ชาม)ใหญ่มาก คิดเงินแล้วแค่ ๑๔๐ บาทเอง

ประชุมพอหอมปากหอมคอ กลับมานั่งเล่นชมเมืองเชียงใหม่จากหน้าต่างบานคลาสสิคในห้องบนชั้น ๑๖ ของโรงแรม

เริ่มค่ำก็ได้เวลาออกเดินไปหาของกิน อยู่บ้านมื้อเย็นกินแค่น้ำเต้าหู้หนึ่งถุง กับกล้วยหอม ๑ ใบ มาเชียงใหม่ทั้งทีอยากกินอาหารที่ชาวเมืองเขากินกันก็ต้องไปที่ตลาดสิ เดินไปตั้งนานก็ไม่เจอตลาด ขากลับเจอร้านข้าวต้มชื่อแปลก “ขาแรง ข้าวต้มวุ้นเส้น”??

น้ำซุปหอมฉุยกลิ่นเห็ดหอมเครื่องยาจีนตุ๋นกับซี่โครงหมู ที่แปลกคือข้าวต้มใส่วุ้นเส้น ช่างคิดเมนูเป็นจุดขาย มีท๊อปปิ้งให้สั่งเพิ่ม (เขาเขียนอย่างนั้นจริงๆ) ฉันสั่งคุ้ยเขี่ย (ตุ่นจนเปื่อย) กับไข่ลวก เพิ่ม ที่ไม่ได้สั่งแต่ใส่มาให้ในชามคือซี่โครงแก่ ที่มีเนื้อหมูนุ่มๆ ติดมาให้แทะกิน อร่อยมาก

ไหนๆ จะกินแล้วกินให้สุดซอยไปเลย...555.

พุธ ๒๓ ตุลาคม ๒๕๕๖

เขียนใน GotoKnow โดย nui
ใน พักใจ

คำสำคัญ (Tags): #ข้างต้มวุ้นเส้น

หมายเลขบันทึก: 551602เขียนเมื่อ 23 ตุลาคม 2013 21:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 ตุลาคม 2013 21:57 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน