เรื่องเล่าของ "ฟ้าคราม" ตอนความสุขของคนสองวัย...
"ความสุขของครอบครัว" สร้างได้ไม่ยาก...ขึ้นอยู่ที่ตัวเราจะร่วมมือกันสร้างหรือไม่เท่านั้น...บางครอบครัว...ลืม!!!นึกถึงเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ไป...ชอบไปคิดถึงแต่เรื่อง "ไกลตัว" แล้วนำมาใส่จิตตนเอง เรื่องบางเรื่องทำให้จิตของตนเอง "มัวหมอง" เพราะมัวแต่คิดถึงสิ่งที่ไกลตัว...
ความสุขของครอบครัว...ถ้าคนเราใส่ใจ + ดูแลกันให้มากขึ้น เรียกว่า "เก็บรายละเอียด...เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยของการดำรงชีวิต" ได้แล้วละก็...ฉันเชื่อว่า "สังคมครอบครัวจะเกิดการเข้มแข็งและแข็งแรงมากยิ่งขึ้น" บางคนไม่ทราบเลยว่า...สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้...มันจะกลายไปเป็น "ภูมิคุ้มกัน" ให้กับคนในครอบครัวของเราเอง...
แต่ก่อนฉันเองฉันก็ไม่รู้...แต่เมื่อฉันมาทำงานเกี่ยวกับบุคคล ทำให้ฉันรู้เกี่ยวกับพฤติกรรมของคน...การแสดงพฤติกรรม ณ ปัจจุบัน บางเรื่องมันฝังมาจากพฤติกรรมในอดีตและจะมาผุดหรือโผล่ให้เห็นตอนที่พวกเขาได้เติบโตขึ้น ได้อยู่ร่วมกับคนในสังคม...มันจึงทำให้ฉันเห็นพฤติกรรมของคน ๆ นั้น เรียกว่า "ธาตุแท้" ของแต่ละคน...
ฉันจะไม่ชอบคิดไกลตัว...เพราะฉันยึดถือหลักธรรม คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าว่า...ขอให้คนเราพิจารณาตัวเราเองให้ได้ก่อน...ฉันทำแบบนั้น...เหตุที่ฉันรู้เพราะว่า "ทุกขณะจิตของฉัน ๆ ไม่ค่อยได้นึกถึงแต่เรื่องอื่น...ฉันนึกแต่เรื่องใกล้ ๆ ตัวของฉัน...ฉันจึงรู้ว่า "ตัวเองได้ปฏิบัติตามคำสั่งสอน" นั่นคือ..."การพิจารณาตนเอง"ฉันไม่รู้ว่าใช่หรือไม่...แต่ฉันรู้ว่าฉันเป็นแบบนี้...ฉันจึงสร้าง "ความรัก + ความสุข" ให้กับคนในครอบครัวของฉัน รวมถึงคนที่อยู่ใกล้ ๆ ตัวของฉัน คนที่ได้คบฉัน คนที่ได้ทำงานร่วมกับฉัน เขาจะรู้ได้ว่า "ฉันไม่มีพิษ ภัยกับใคร ๆ เขา" เพราะนี่คือ "ตัวของฉัน"...นิสัยของฉัน ๆ ไม่ค่อยนำเรื่องราวของฉันไปเปรียบเทียบกับคนอื่น...ฉันถือว่า...ถ้าเทียบกันแล้วเราก็จะเริ่มทุกข์ เรียกว่า "ฉันพอใจในสิ่งที่ฉันมีอยู่"...จะมาก จะน้อย นั่นก็คือ ของ ๆ ฉัน...
ฉันได้สร้างภูมิคุ้มกันให้กับ...สาวน้อย...คนนี้ นั่นคือ "ฟ้าคราม" หลานสาวคนนี้...ฉันสร้างความรัก + ความสุขให้เกิดขึ้นในจิตใจของสาวน้อยคนนี้...ฉันรู้ว่าเมื่อเธอเติบโตขึ้น เธอจะต้องเป็นเด็กที่มีอารมณ์ดี + ร่าเริงแจ่มใส แน่นอน เพราะสิ่งต่าง ๆ ที่ย่าคนนี้ใส่ให้กับเธอจะมีแต่สิ่งดี ๆ ในตัวของเธอ เพราะเรื่อง EQ เป็นเรื่องสำคัญมากกับการที่แต่ละคนมีในยุคนี้...เพราะจะเป็นภูมิคุ้มกันที่ดีให้กับเธอ ยามที่เธอได้เรียนและทำงานร่วมกับคนอื่น...คนเราถ้ามี EQ ดีก็มีชัยกับตัวเองไปแล้วครึ่งหนึ่ง...ย่าคนนี้จึงพยายามสร้างสิ่งที่ดี ๆ ให้กับแม่สาวน้อยคนนี้...เหมือนกับเป็นการบ่มเพาะ "เมล็ดพันธุ์พืช" ตั้งแต่เป็นเมล็ดพันธุ์เมล็ดหนึ่งให้เติบโตขึ้นเป็นต้นกล้าที่แข็งแรงและต้นไม้ที่สมบูรณ์ที่สุดพร้อมเป็นร่มเงาให้กับคนอื่นที่อยู่ใกล้ ๆ ตัวของเธอเองได้ด้วย...
นี่คือภาพ..."ความสุขของคนสองวัย" ระหว่างย่าบุษ + หลานฟ้าคราม ที่เราสองคนร่วมสร้างกันให้เกิดเพื่อเป็นภูมิคุ้มกันของพวกเรา...
ความเห็น (13)
น่ารักจุงเบย ค่ะ ทั้งคุณย่าและคุณหลาน
ขอบคุณค่ะ คุณเกศินี 
และขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจด้วยนะคะ...
คุณย่าคุณหลานจู๋จี๋ น่ารักอ่ะ
ขอบคุณค่ะ ครูมะเดื่อ 
ขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านค่ะ
น่ารักสุดๆ ค่ะ
ขอบคุณค่ะ คุณ tuknarak... 
ความรัก ความสุข ไร้ พรมแดน ค่ะ
มาร่วมมีความสุขกับคุณย่า-หลาน..มนุษยสมบัติที่ช่วยกันฟูมฟักพัฒนาสืบทอดความดีงามนะคะ
ขอบคุณค่ะ ดร.Joy 
ขอบคุณค่ะ พี่นงนาท 
มาเยี่ยมหลานฟ้าครามที่น่ารัก
ขอบคุณอาจารย์ที่นำข้อคิดในการดำเนินชีวิตที่อบอุ่นมาให้ศึกษาเป็นแนวทางค่ะ
ขอบคุณค่ะ ครูอร 