ความสุขของเด็กๆ

 

นั่งคุยกับแม่

ในวัยเด็กผมชอบขอแม่ไปเดินเที่ยวกับเพื่อนในงานประจำปี วัดใกล้บ้านเสมอๆ 
ซื้อขนมและดูหนังกลางแปลง
บางวันแม่อารมณ์ดีจะให้เงิน 5 บาทบ้าง 10 บาทบ้าง ซึ่งก็สามารถกินขนมอะไรได้มากมาย ใจอยากจะกินขนมให้หมดทุกร้าน..ซึ่งความเป็นจริงก็เลือกกินได้ไม่กี่อย่าง แต่ผมก็ไม่เคยลืมความสุขนั้น

หนึ่งในร้านขนมยอดนิยมของเด็กสมัยนั้นคือ ร้านป้าที่กวนแตงเมน้ำตาลสีสันสวยๆใส่แม่พิมพ์ ที่เด็กๆชื่นชอบรุมมุงกันเป็นวงใหญ่คือ 
ป้าจะใช้กรรไกรตัดแต่งเป็นรูปต่างๆ รูปนก รูปเสือ ถ้าเป็นรูปไก่ก็จะติดหลอดดูดน้ำตัดปลายแหลมให้เด็กๆได้เป่าทำเสียงไก่แข่งกันได้
ตัวใหญ่ 5 บาท ตัวเล็กก็ 2 บาท
เพื่อนที่ทะเล้นหน่อย สั่งรูปลิงจะบอกป้าว่า ขอเป็นลิงตัวผู้
ป้าก็จะอมยิ้ม พร้อมกับแป่ะแตงเมชิ้นเล็กๆเพิ่มมาอีกชิ้น
พวกเด็กผู้ชายอย่างเราก็จะหัวเราะเฮฮา พร้อมกับความรู้สึกที่ว่าได้กำไรเพิ่มมาอีกนิด

ในร้านป้าแตงเมนั้น นอกจากมีแตงเมแล้ว ป้าจะมีฉลากเล็กๆให้จับครั้งละ1บาท เพื่อชิงรางวัลเป็น หน้ากาก ดาบพลาสติก หรือแม้กระทั่งเกมบอยเครื่องใหญ่...(ผมเคยอยากได้เกมบอยจนเก็บไปฝันว่าพ่อซื้อให้แล้วผมก็นั่งเล่นอย่างมีความสุข..แต่พอตื่นมาพบว่าเป็นความฝันก็นั่งร้องไห้จนถึงบ่ายเลยทีเดียว)
ใครที่จับไม่ได้รางวัลอะไรก็จะได้วุ้นหลอด น้ำเขียวน้ำแดง ไปดูดเล่น ส่วนมากเราจะจับฉลากกันครั้งสองครั้ง เมื่อได้แต่วุ้นเราก็ไม่เอาแล้ว จะเลยไปกินขนมอย่างอื่นแทน
รางวัลใหญ่สุดที่ผมเคยเห็นเพื่อนได้คือ หน้ากากผีไทย ที่เมื่อเพื่อนเอาไปเล่นโชว์ในโรงเรียนครั้งแรกก็ถูกครูยึดไปทันที
จนตอนนี้ผมก็ยังไม่รู้เลยว่ามีใครเคยได้เกมบอยเครื่องนั้นไปจริงๆรึยัง

ความสุขของเด็กๆในยุคนั้นเรียบง่าย ตรงไปตรงมา

[Pojana Yeamnaiyana Ed.D.]

งานวัด...ตอนเป็นเด็กๆชื่นชอบมากค่ะ...ขอบคุณค่ะ