ความสวยงามน่าอยู่ของสถาบันแห่งนี้
เช้าของการเริ่มต้นของทุกวันในรั้วมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา อากาศยามเช้าสดชื่น ลมพัดเบาๆ เดินเข้ามาพร้อมกับความหวังที่พ่อและแม่ฝากมาด้วย ภาพแรกที่เห็นคืออาคารใหญ่ดูสะดุดตา สีน้ำตาลอ่อนแก่ ตัดกันราวกับสีของหาดทราย
ไกลออกไปอีก ตามเส้นทางถนนในมหาวิทยาลัยมีสิ่งก่อสร้างรูปทรงก็ไม่ได้ต่างกันมากนัก แทรกแซมด้วยต้นไม้น้อยใหญ่ สีเขียวขจีสด บ้างก็เหี่ยวไปบ้างตามกาลเวลา ต้นใหญ่สูงโต้ลม ใบไม้พลิ้วไหวและหลุดร่วง
เนินดินขนาดย่อมๆที่ในอดีตเคยเป็นหลุมหลบภัยยามสงคราม ตอนนี้เป็นเนินดินที่ห่อหุ้มด้วยสีเขียวของต้นหญ้า และต้นไม้นานาชนิด หนึ่งในนั้นคือ ต้นแก้วเจ้าจอม ต้นสูงใหญ่ดูแข็งแรง ลำต้นหยาบ ขรุขระ มดและแมลงอาศัยอยู่มากมาย ส่วนบนของต้นเป็นใบ และดอก สีม่วงปนขาวของดอกแก้วเจ้าจอม ดอกไม้ประจำมหาวิทยาแห่งนี้ มองแล้วสบายตา บางดอกใกล้ร่วงโรยรา อีกหลายดอกก็ร่วงล้อมรอบต้นของมัน
ใกล้ๆกันนั้นเห็นเป็นศูนย์อาหารห้องแอร์เย็นสบาย มีกลิ่นหอมคาวหวานคละเคล้ากัน ขึ้นไปข้างบนของศูนย์อาหารเป็นหอประชุมช่อแก้ว ใหญ่โต สีน้ำตาลสง่า
ก่อนสุดเส้นทางการจราจรภายในเขตมหาวิทยาลัยอันกว้างใหญ่ เห็นตึกคณะครุศาสตร์ สีขาวสะอาด เทียบสูงกว่าต้นไม้ที่ตั้งต้นโต้ลมอยู่
ถัดไปสุดเส้นทางได้ยินเสียงเด็กเจี๊ยวจ๊าว ทั้งชาย และหญิง บ้างวิ่งเตะบอล บ้างวิ่งเล่น บ้างนั่งร้องเพลงตามประสา นั้นคือโรงเรียนสาธิตสวนสุนันทาแห่งนี้ มีทั้งฝั่งประถม และมัธยม
และภาพทั้งหมดนี้คือมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทาอันเลื่องชื่อ ที่ไม่ว่าจะเป็นบริเวณใด ก็ล้วนมีความสวยงาม และความเป็นมาทั้งสิ้น
...เคยเรียนระดับปกศ.เมื่อปี 2515-16 ตอนนั้นเริ่มเป็นวิทยาลัยครูแล้ว เปิดสอนระดับปริญญาตรีเป็นรุ่นแรก คุณหญิงกรองแก้ว ปทุมานนท์ เป็นอธิการบดี ...มี‘เนินพระนาง’ พระบรมราชานุสรณ์สมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ พระบรมราชเทวีที่ทุกคนพูดถึง... บริเวณด้านหลัง‘เนินพระนาง’ มีต้นแก้วเจ้าจอม .จำได้ว่า..กลิ่นหอมมาก...ยังรำลึกถึงเสมอค่ะ