“กำลังใจ”


“กำลังใจ”

ช้างล้มปีละครั้ง   ให้พลาดพลั้งปีละหน

ทุกข์ใจต้องอดทน  ระทมหนอแต่พอทน

คาดหวังไม่ดั่งคาดจึ่งรู้   พึงใจพอปริ่มสู้พอไหว

พร่ำงานแม้งานยาก  ทำต่อไป...

 

คนสู้คนละคนไป  ตามเวลา

วันนี้ต้องสู้กับตัวเอง ไม่หวั่นและกริ่งเกรงความคิดใคร

หล่อหลอมกล่อมเกลาจิตให้เปล่งใส

จิตพิศผุดผ่องในร่องธารธรรม......

 

สัจธรรมอยู่หนใด ก้าวย่างไปยากหยั่งถึง

สังคมล่อลวงทุกสิ่ง เท็จจริงไม่ชัดมืดมัว

แลดูสลัว ดังมายา...

“มายา”

 

สมพงค์ สระแก้ว (ตาตุ่น)

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 550875เขียนเมื่อ 14 ตุลาคม 2013 11:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 ตุลาคม 2013 11:02 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท