ยามนี้ฝนตก ฟ้าร้อง ลมแรง สะท้อนภาพวันวานเก่าๆ ให้นึกถึง
ในบ้านหลังเล็กกลางป่า ทั้งที่เคยมุงหลังคาจาก จนมาถึงสังกะสี ที่ข้างฝาบ้านขัดด้วยไม้ไผ่ลำเล
คราใดที่ฟ้าร้อง ทุกคนในบ้านต่างรู้กันว่า ลมและฝนห่าใหญ่กำลังจะมา ถ้วย ถัง กะละมัง หม้อ จะถูกนำไปจัดวางตรงจุดเดิม เพื่อรอน้ำที่หยดมาจากรูรั่วบนห
รู้ว่าพ่อกับแม่ห่วงลูก ฝนทั้งรั่ว ทั้งสาด กลัวลูกไม่สบาย จะนอนให้หลับ ก็คงทำเพียงแค่ได้หลับตา และภาวนาให้สายฝนซาและหยุดลง
วันนี้ เสียงฟ้าก็ยังคงร้อง ลมก็ยังคงแรง ฝนก็ยังคงเทลงมา ทว่า บัดนี้ พ่อกับแม่ไม่ต้องนอนภะวง ไม่ต้องลุกขึ้นกลางดึก เทน้ำออกจากกะละมังกันน้ำล้น วันนี้ บ้านหลังนี้มุงกระเบื้อง กันผนังปูน แข็งแรงพอทีจะโอบอุ้มพ่อกับแม่ใ
เป็นกำลังใจให้นะครับ
ขอบคุณค่าาาาา ^^