ขิงเผ็ด พันธุกรรมบริสุทธิ์

ขิงเผ็ด เป็นหนึ่งในพืชผักเพียงไม่กี่ชนิดที่มีพันธุกรรมบริสุทธิ์ สามารถเก็บส่วนที่เป็นแง่งหรือหัวใต้ดินไว้เพาะปลูกได้ในปีถัดไป ต่างกับพืชผักชนิดอื่นๆ โดยเฉพาะพืชผักที่เพาะปลูกด้วยเมล็ด หาพันธุกรรมบริสุทธิ์หรือพันธุกรรมดั้งเดิมได้ยาก

ขิงเผ็ดหรือขิงเล็ก เป็นพืชพื้นเมืองที่ชาวบ้านในท้องถิ่นบางครอบครัวได้อนุรักษ์เอาไว้ โดยปลูกไว้ในสวนครัวเพียงเล็กน้อยเพื่อใช้บริโภคในครัวเรือน มีเพียงไม่กี่ครอบครัวเท่านั้นที่มีเหลือพอจำหน่ายเป็นรายได้เสริม ขิงเผ็ดไม่ชอบน้ำขัง ชอบที่สูงดินระบายน้ำได้ดี หากพบอาการใบซีดใบด่าง แสดงว่าพื้นดินบริเวณนั้นมีความชื้นสูง ไม่เหมาะสมต่อการเจริญเติบโตของขิงการปลูกขิงเผ็ด ควรปลูกในต้นฤดูฝน ความชื้นในหน้าดินลึก แต่ไม่ชื้นจนเกินไป เพราะไม่เหมาะต่อการงอกของขิง ปลูกแบบยกร่อง โดยใช้แง่งหรือหัวที่อยู่ใต้ดิน กลบด้วยฟางข้าวป้องกันหน้าดินแห้ง ทำให้ขิงงอกได้เร็วขึ้น การใช้ประโยชน์จากขิงเผ็ด ชาวบ้านที่นี่ใช้หัวอ่อนกินกับน้ำพริก ตำใส่น้ำพริก เป็นเครื่องเทศดับกลิ่นคาวในลาบปลา ใบและต้นอ่อน กินกับป่นปลา ลาบ ส้มตำ ขิงเผ็ดเป็นหนึ่งในพืชผักเพียงไม่กี่ชนิดที่มีพันธุกรรมบริสุทธิ์ สามารถเก็บส่วนที่เป็นแง่งหรือหัวใต้ดินไว้เพาะปลูกได้ในปีถัดไป ต่างกับพืชผักชนิดอื่นๆ โดยเฉพาะพืชผักที่เพาะปลูกด้วยเมล็ด หาพันธุกรรมบริสุทธิ์หรือพันธุกรรมดั้งเดิมได้ยาก ต้องซื้อเมล็ดมาปลูกใหม่ทุกครั้ง และในแต่ละครั้งต้องมีค่าใช้จ่าย ปลูกขิงเผ็ดเป็นพืชผักกินได้ ช่วยลดค่าใช้จ่าย ได้ทั้งสมุนไพรและเครื่องเทศ

แหล่งข้อมูลเพิ่มเติม

www.agric-prod.mju.ac.th

www.thaihealth.or.th

www.rspg.or.th

เขียนใน GotoKnow โดย เกษตรกรเรียนรู้
ใน เรียนรู้จากสิ่งที่มีอยู่ในท้องถิ่น

คำสำคัญ (Tags): #ขิงเผ็ด#ขิงเล็ก#พืชพื้นเมือง#เครื่องเทศดับกลิ่นคาว#พันธุกรรมบริสุทธิ์#ปลูกผักกินได้#สมุนไพรและเครื่องเทศ#ปลูกขิงเผ็ด

หมายเลขบันทึก: 549836เขียนเมื่อ 30 กันยายน 2013 20:54 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 ตุลาคม 2013 19:30 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน