ภาพความสุข…. ที่แทนความเหงา
..
ข้าพเจ้าเห็นความเงียบเหงาในใจของแม่น้องดวงใจ.ยามนี้
ข้าพเจ้าเห็นแม่น้องดวงใจ.เหม่อมองท้องฟ้ายามเย็นอยู่บ่อยครั้ง
ข้าพเจ้าแอบเห็นแววตา.เศร้า ๆ ของแม่น้องดวงใจยามที่ยืนมองฟ้า
ข้าพเจ้ารับรู้ได้ทันทีว่าแม่ของลูกคิดถึงสิ่งใดอยู่
..
..
การอยู่ห่างบ้านเกิด มันก็เปลี่ยวเหงาในใจพอสมควรแล้ว
หากไม่มีเธอ ไม่มีลูก
ข้าพเจ้ารู้ว่า.บ้านสวนหลังนี้ ก็คงไม่มี
..
ข้าพเจ้านั่งคิด.การอยู่เพื่อครอบครัวนั้น สำคัญมากกว่าสิ่งอื่นใดในชีวิตของแม่น้องดวงใจจริง ๆ
..
วันนี้
ครอบครัวเล็ก ๆ ของเรา เงียบเหงาไปถนัดใจ
ข้าพเจ้าเห็นความเหงาของดวงใจ ในวันที่ไม่มีพี่ชายอยู่บ้าน
..
..
เมื่อมีพี่อยู่นั้น.น้องจะชอบทำตัวกระฉับกระเฉง ให้พี่เห็นอยู่บ่อยครั้ง
และวันใดที่บ้านเงียบ ๆ พี่ก็จะทำตัวให้บ้านในสวน มีชีวิตชีวาเสมอ ๆ
.
แม้จะไม่ใช่นักดนตรีฝีปากดี แต่พี่เพชร ก็จะชอบงัดเอาทรัมเป็ทตัวเก่ง มาเป่าอวดน้องสาวอยู่บ่อยครั้ง
..
แม้นจะสีไวโอลินไม่เป็นน้องสาวก็จะทำพี่ ตั้งท่า.. วางมาดว่า.น้องก็เก่งเหมือนพี่เช่นกัน
ข้าพเจ้ายังคิดต่ออีกว่าหากในชีวิตจริงของลูก เป็นเช่นนี้ก็คงดีไม่น้อย
เพราะดนตรี มันซึมลึกอยู่ในหัวใจของข้าพเจ้าเสมอ
..
..
ข้าพเจ้าหลับตาเห็นภาพของเรา พ่อ-แม่-ลูก อยู่กันพร้อมหน้าในอดีต ยามนั้น.
..
..
ข้าพเจ้าเห็นรอยยิ้มของแม่น้องดวงใจ แล้วมีความสุขอย่างประหลาด
..
..
แม้นจะเป็นภาพจากวันวาน
หากเราได้หวลรำลึกถึงมัน
..
ความสุข ณ ช่วงเวลานั้น
มันก็สามารถทดแทน ความเหงา ในหัวใจของเราได้นะ แม่นะ
..
ความเห็น (11)
เห็นความอบอุ่นในครอบครัว .. ชื่นชมและเป็นกำลังใจให้ซึ่งกันและกันครับ
ความครัวสุขสันต์...ดูอบอุ่นมากนะคะ...
พี่แสง...อยากบันทึกของพี่แสงคราวใด....สุขในใจเสมอนะครับ
บางที่ความเหงาก็ทำให้เราไ้ด้เดินต่ออย่างกล้าหาญ...
และเป็นพลังที่เกิดขึ้นจากตัวเรา
ขอบคุณนะครับพี่แสง...
แม้จะเป้นความเหงา และคลุกเคล้าไปด้วยความสุข ยังดีกว่าความทรงจำที่โหดร้าย
บางครั้งความเหงาที่ก่อตัวขึ้นมีความสุขฝังอยู่ลึก ๆ
- "...แม้นจะเป็นภาพจากวันวาน หากเราได้หวล (หวน) รำลึกถึงมัน ความสุข ณ ช่วงเวลานั้น มันก็สามารถทดแทนความเหงาในหัวใจของเราได้..." ช่วงที่ลูกๆ จากบ้านไปเรียนระดับอุดมศึกษา คนหนึ่งเรียนที่ กทม. อีกคนเรียนที่ขอนแก่น และ "ไอดิน-กลิ่นไม้" อยู่ที่บ้านใน จ.อุบลฯ ตามลำพัง ก็ได้อาศัยความสุขทดแทนในแบบที่ "คุณแสงแห่งความดี" กล่าวถึง นั่นแหละค่ะ ส่วนการป้องกันความเหงาก็คือ ใช้การทำงานแบบไม่ให้มีเวลาว่าง จนได้ชื่อว่า "คนบ้างาน" ค่ะ
- แม้ครอบครัวคุณแสงจะไม่ได้อยู่กันพร้อมหน้า (๔ คน) แต่ก็ได้อยู่ให้ความอบบอุ่นซึ่งกันและกันถึง ๓ คนนะคะ
เราคงวัยใกล้กันนะคะ ช่วงนี้รู้สึกนึกถึงวันวานยังหวานอยู่บ่อย ๆ ค่ะ ยิ่งมาได้ฟังดนตรีไพเราะ ประกอบข้อความและภาพ เห็นเลยว่าคุณแสงแห่งความดีโรแมนติคมาก ๆ ค่ะ อ่อนโยนและนุ่มนวล คนใกล้ตัวอยู่ด้วยกันคงมีความสุขมากๆ
เป็นความสุขที่สัมผัสได้ถึงความละมุนและอบอุ่นมากครับ
"สัมผัสแห่งความอบอุ่น ...นิรันดร์"
ขอบคุณ บันทึกคุณภาพ นะคะ
ท่วงทำนองจะเหงาๆแต่อบอุ่นครับ
มาเยี่ยมและให้กำลังใจค่ะ
การจากไปเพื่อหน้า้ที่ของแต่ละคน
มีบ้างที่คนอยู่ข้างหลังเงียบและเหงา
พี่เองก็มีอาการแบบนี้เช่นเดียวกัน
แต่หลังจากทำความเข้าใจและยอมรับมัน...ก็ต้องมีที่ได้อยู่กันพร้อมหน้า
เอาใจช่วยนะค่ะ
-สวัสดีครับ
-อ่านบันทึกทีไร..อบอุ่นใจ...ทุกครา..
-ขอบคุณครับ