Blog series 3 ภาวะความเครียดหลังกระดูกหัก กิจกรรมบำบัดช่วยได้อย่างไร
ภาวะความเครียดหลังกระดูกหัก กิจกรรมบำบัดช่วยได้อย่างไร
จากบล็อกก่อนหน้าที่ได้กล่าวถึงภาวะของกระดูกหัก และความเครียดกันไปแล้ว สามารถอ่านเพิ่มเติมได้จากลิงค์ด้านล่าง สำหรับบล็อกนี้จะพูดถึงการรักษาทางกิจกรรมบำบัดในภาวะความเครียดหลังกระดูกหักของผู้รับบริการท่านนี้ค่ะ เริ่มต้นจากเมื่อทราบถึงปัญหาของผู้รับบริการแล้ว ดิฉันได้ทำการตั้งเป้าหมายการรักษาร่วมกันกับผู้รับบริการ โดยมีรายละเอียดดังนี้ค่ะ
เป้าประสงค์ระยะสั้น
- เพิ่มช่วงการเคลื่อนไหวของข้อต่อบริเวณมือและข้อมือ
- เพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อมือและนิ้วมือ
- เพิ่มความทนทานในการทำกิจกรรมของผู้รับบริการ
- เพิ่มความคล่องแคล่วในการทำงานของของมือ
- ผู้รับบริการสามารถจัดการตนเองได้อย่างเหมาะสม
เป้าประสงค์ระยะยาว
- ผู้รับบริการสามารถทำกิจกรรมการดำเนินชีวิตได้อย่าง Independence
- ผู้รับบริการสามารถกลับไปประกอบอาชีพได้
จากการตั้งเป้าประสงค์จะเห็นได้ว่า มีทั้งการตั้งเป้าประสงค์เพื่อรักษาทางด้านร่างกาย และการรักษาทางด้านจิตใจ ในการเพิ่มความสามารถให้ผู้รับบริการสามารถจัดการตนเองได้ ทั้งในด้านอารมณ์ ความคิด รวมถึงการจัดการความเครียด โดยจากที่กล่าวมาข้างต้น สามารถสรุปได้ดังนี้
ด้านร่างกาย การเพิ่มช่วงการเคลื่อนไหว ความแข็งแรง ความทนทาน และความคล่องแคล่วในการทำงานของมือ นอกจากนี้มีการกลับไปทำกิจกรรมที่บ้านตามคำแนะนำของนักกิจกรรมบำบัดในการออกกำลังกายมือ
ด้านจิตใจ มีการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับผู้รับบริการ และการแสดงออกทางความรู้สึก เพื่อจัดการความเครียดที่เกิดขึ้น และทำกิจกรรมตามความสนใจ ดูว่าตนเองมีความสนใจในการทำกิจกรรม หรือชอบกิจกรรมใด เพื่อความผ่อนคลาย เพิ่มความสามารถในการทำงานของมือ และอาจสามารถพัฒนาเป็นการประกอบอาชีพได้ต่อไป
ความเห็น (1)
...ลด ความเครียด....ทางจิตใจ... ที่ส่งผลต่อ ทางร่างกาย นะคะ
ขอบคุณค่ะ