ม่านหมอกทางความคิด

ท้อแท้อ่อนแออ่อนล้าในบางครา.....เจ้าปัญหาก็วิ่งมาถาโถมใส่

โน่นนี่นั่นมันจู่โจมโถมเปลวไฟ.....ลมหายใจแทบจะขาดอยู่รอนรอน

ปัญหาหนึ่งดึงเป็นสองย่องมาสาม.....โหมกระหน่ำซ้ำลงไปไม่ขาดตอน

หวนคำนึงถึงอดีตจิตอาวรณ์.....มันหลอกหลอนย้อนมารัดปัจจุบัน

ปัญหาที่เกิดขึ้นมาเวลานี้.....แต่บางทีจิตไปคิดอดีตนั่น

มันเลยมั่วฝุ่นตลบกลบทั้งวัน.....โน่นนีนั่นปะปนกันพันวุ่นวาย

แต่พอหยุดไม่วิ่งไล่ในปัญหา.....ถอยออกมาตั้งสติมิให้ส่าย

ฝุ่นเคยหนาก็เจือจางบางลงไป.....คลี่คลายได้ก็เพราะใจที่นิ่งพอ

ปัญหาใหญ่ที่คิดไว้ในวันวาน.....พอเนิ่นนานมองย้อนไปทำไมหนอ

แค่เศษเสี้ยวน้อยนิดคิดเกือบท้อ.....นี่แหละหนอจิตปรุงแต่งแรงเกินไป

หากท้อแท้ท้อถอยขึ้นมาอีก.....ควรจะหลีกการคิดยุ่งฟุ้งกระจาย

มองทุกสิ่งมีเกิด – ดับตามปัจจัย.....หากคิดได้ใจปล่อยวาง...ว่างสบาย

เครดิตภาพ :http://atcloud.com/stories/57499

เขียนใน GotoKnow โดย P. Rinchakorn
ใน เรื่องสั้น & บทกวี

คำสำคัญ (Tags): #ข้อคิด#สติ

หมายเลขบันทึก: 548838เขียนเมื่อ 21 กันยายน 2013 01:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 กันยายน 2013 01:19 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (5)

ธิ

เขียนเมื่อ 21 กันยายน 2013 01:08 น. ()

ตรง .... คิดได้ นี่ละค่ะ ยาก แฮะ ๆ ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง พยายามต่อไปค่ะ

Pojana Yeamnaiyana Ed.D.

เขียนเมื่อ 21 กันยายน 2013 03:50 น. ()

...คิดมาก ยากนาน ...คิดน้อย พลอยรำคาญนะคะ...ต้องไม่คิดมาก ...ไม่รำคาญใจง่าย...มองทุกสิ่งทุกอย่างเป็นธรรมชาติ...ไม่เป็นปัญหานะคะ...ขอบคุณค่ะคุณจัตุเศรษฐธรรม...