อุปลักษณ์ เป็นการเปรียบเทียบสิ่งหนึ่งเป็นอีกสิ่งหนึ่ง ซึ่งการเปรียบเทียบชนิดนี้ไม่มีคำว่า เหมือน หรือคำอื่นที่มีความหมายนัยเดียวกันปรากฏอยู่ แต่เป็นที่เข้าใจได้ว่าเป็นการกล่าวเปรียบเทียบ เช่น
(กระทรวงศึกษาธิการ:2555 น.244)
เพลงกล่อมเด็กที่ใช้โวหารอุปลักษณ์ เช่น
ต้นหมากอ่อนเหอ สองลายหยวบหยวบ
ผัวตายไม่ทันถึงขวบ ควบชู้เข้านอน
ควบทั้งหมากสุก ควบทั้งหมากอ่อน
ควบชู้เข้านอน หมากอ่อนสองลายหยวบ
เพลงกล่อมเด็กบทนี้สอนสตรีที่มีลักษณะพฤติกรรมคบชู้ สามีตายยังเพิ่งตายไปก็มีสามีใหม่แทน มีทั้งสามีแก่และสามีที่อายุอ่อนกว่า โดยใช้คำว่า “หมากสุก” เปรียบเป็น ชายแก่ และ “หมากอ่อน” เปรียบเป็น ชายที่อายุน้อย (จรูญศักดิ์ บุญญาพิทักษ์ :2554,น.69)
จรูญศักดิ์ บุญญาพิทักษ์.(2554).คำสอนสตรีในเพลงกล่อมเด็กภาคใต้.สำนักศิลปะและวัฒนธรรม
มหาวิทยาลัยราชภัฎสงขลา.
ศึกษาธิการ,กระทรวง.(2555).หลักภาษาและการใช้ภาษาเพื่อการสื่อสาร ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6.โรงพิมพ์
สกสค.ลาดพร้าว.กรุงเทพมหานคร.
ไม่มีความเห็น