GotoKnow

บางสิ่งอาจมีค่าเพียงความทรงจำที่ดี แต่สิ่งที่เรามีนี่ซิสำคัญกับการดำรงอยู่

ชลัญธร
เขียนเมื่อ 13 กันยายน 2013 18:10 น. ()

บางสิ่งอาจมีค่าเพียงความทรงจำที่ดี  แต่สิ่งที่เรามีนี่ซิสำคัญกับการดำรงอยู่

 .........................................................................................

หลายคนพยายามค้นหา  สิ่งที่ขาดหายในชีวิต

บ้างฝังใจว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้เราดำเนินชีวิต

ไปด้วยความสุข  หากเราได้มาซึ่งสิ่งที่เราพยายามค้นหา

จิตใจเราก็จะหมกมุ่น ค้นหาสิ่งนั้นไปจนลืมบางสิ่งอย่างที่เรามี

 

ลองหยุดอยู่กับตัวเองสักครู่ได้มั๊ย

นั่งสงบนิ่งหลับตานึกย้อนกลับว่าแท้ที่จริงแล้ว

สิ่งที่เราพยายามค้นหาตลอดชีวิตนั้น

มันไม่ได้มีความสำคัญในการดำรงอยู่ในชีวิต

 

ของเราเลยแม้แต่น้อย  หรือาจมีบ้างก็เป็นเพียง

อาหารที่แม้เราไม่ได้กินเราก็มีชีวิตอยู่ได้ ก็เท่านั้น

เหมือนเวลาที่เราหิวก๋วยเตี๋ยวเจ้าอร่อยที่เคยกิน

แล้วติดใจ จำรสชาติมันได้ดี  เจ้านี้เปิดขายมายี่สิบกว่าปี

 

วันนี้ได้โอกาสไปแถบนั้นตั้งใจว่า ต้องได้กิน ยอมอดมื้ออื่น

เพื่อให้ได้กินให้อร่อยสมใจให้หายอยาก หิวไส้แทบกิ่ว

ก็อดทน  รอแต่พอไปถึงจริง ๆร้านที่เคยเปิดมา 20 กว่าปี

ปิดประตูเงียบฉี่ มีป้ายติดหน้าร้านว่าหยุดขาย 2 วัน

 

ให้ฝันสลายยิ่งนัก แทบอยากกรี๊ดออกมาดังๆ

หิวก็หิว   ทั้งโมโห  ฝนก็ดันตกหนักแทบมองอะไรไม่เห็น

ท้องก็ร้องเสียงดังลั่น มองไปมองมา เห็นมาม่า อยู่ในรถซองหนึ่ง

หยิบมากินกันหิวตาย  อืมมมม์  นั่งมองไปในสายฝน

 

เปิดเพลงเบาๆ ในรถ ฟังสบายๆ  ความสุขกลับมีมาใหม่

ไม่ธรรมดา หาโอกาสแบบนี้ไม่ได้ง่าย ๆ กินไปกินมาอิ่มซะงั้น

ใช่...ไม่หิวตาย จริงๆ  กินอะไรก็ได้ อิ่มเหมือนกัน  ไม่เห็นหิวก๋วยเตี๋ยวอีก

ของบางอย่าง คุณค่าได้เพียงความทรงจำที่ดี

 

แต่ของที่เรามี เราอยู่  เราคือ นี่ต่างหาก

ที่มีคุณค่าในการดำรงอยู่  ถูกแล้วหรือที่เรา จะแสวงหา

สิ่งที่เราอยากได้  อยากมี  อยากเป็น  แล้วให้ตำแหน่ง

สูงส่งขนาดเป็นสิ่งจำเป็นในชีวิตเรา 

 

แต่สิ่งที่เรามี เราอยู่ เราคือ นี่เรากลับมองข้าม ลดความสำคัญซะงั้น

ทำไมเราไม่สร้างสิ่งที่เรามี ให้เป็นดังใจเราต้องการให้เหมาะกับ

การดำรงอยู่ ทำไมต้องแสวงหา   เพราะสิ่งที่เราแสวงหานั้น

มันมักไม่ตอบสนองความรู้สึกที่เราอยาก  เราควบคุมไม่ได้

 

เราอาจกลับไปที่ร้านก๋วยเตี๋ยวนั้นใหม่อีก 2 วันก็ได้

 แต่ใครจะรู้ว่าอีก 2 วันนั้นจะปิดต่อมั๊ย  วันหลังเราลอง

เอาความทรงจำกับรสชาติ ก๋วยเตี๋ยวนั้นมาปรุงกินที่บ้านเรา

บางทีมันอาจมีรสชาติที่เราถูกใจ มากกว่าการขับรถไปไกลแล้วไม่ได้กินมิใช่หรือ

 

ชลัญธร

 

 

ปล.เอารูปนี้มาลงก็เพื่อเตือนตัวเอง  อนิจจัง  ทุกขัง อนัตตา เฮ้ย !!!!!

คำสำคัญ (Tags): #ชลัญธร #ความทรงจำ 
สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง


ความเห็น

ร่องรอย และเรื่องราวที่นำมาเรียนรู้ คือวิทยาทาน

on time
เขียนเมื่อ

เป็นเรื่องง่ายที่จะซึมซับความทรงจำดีๆ ในยามที่ร่างกายยังแข็งแรง สดชื่นแจ่มใส  วันใดที่แก่ชรา การจดจำก็จะค่อยๆ ลดน้อยลงไป ก็จะเหลือความทรงจำที่ดีๆ เป็นน้ำหล่อเลี้ยงร่างกายและจิตใจของเราเอง  นี่คือความหมายของการไม่ประมาทในการใช้ชีวิต

Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

เขียนดีครับ ;)...

พ.แจ่มจำรัส
เขียนเมื่อ

ขอบคุณที่ให้หยุดคิด(อีกครั้ง)ครับ

ธิ
เขียนเมื่อ

๕ ๕ ๕ ๕  สิบเบี้ยใกล้มือ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท
ภาษาปิยะธอน (Piyathon)
เขียนโค้ดไพทอนได้ด้วยภาษาไทย