ทำไมจำชาติก่อนไม่ได้ ปุจฉา-วิสัชนา พระไพศาล วิสาโล


การที่คนเราระลึกชาติได้นั้น ไม่ใช่เรื่องดีเสมอไป ไม่ต้องดูอื่นไกล ทุกวันนี้คนทั่วไปสามารถระลึกถึงประสบการณ์ในอดีตถอยหลังไปได้หลายสิบปี แต่ส่วนใหญ่กลับทุกข์เพราะมัวครุ่นคิดอยู่กับอดีต เอาแต่ เสียใจ อาลัย โกรธแค้น รู้สึกผิด ไม่เลิกรา ปล่อยให้อดีตล่ามใจจนไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้อย่างมีความสุข น้อยคนที่เมื่อระลึกถึงอดีตแล้ว เกิดความตระหนักในกฎแห่งกรรม และมุ่งมั่นอยากทำความดี หนีความชั่ว

 

ทำไมจำชาติก่อนไม่ได้

 

ที่จริงควรถามใหม่ว่า เหตุใดคนส่วนใหญ่จึงจำชาติก่อนไม่ได้

ที่จริงคนเรามีชาติเดียวคือชาติปัจจุบัน แต่จิตที่ครองรูปอยู่นี้มีความสืบเนื่องกับอดีตที่นับประมาณไม่ได้ (เหมือนกับต้นไม้ที่เราเห็นขณะนี้ มาจากเมล็ดที่มีความสืบเนื่องกับต้นไม้ก่อนหน้านี้ ย้อนถอยหลังนับประมาณไม่ได้เช่นเดียวกัน)

ประสบการณ์ในอดีตนั้นเก็บสะสมไว้ในจิตที่สืบเนื่องกันมานาน คนส่วนใหญ่ไม่มีความสามารถที่จะดึงความทรงจำนั้นออกมาได้ หรือไม่สามารถระลึกย้อนถอยหลังไปในอดีตได้ มีบางคนเท่านั้นที่ทำได้

อันที่จริงอย่าว่าแต่อดีตอันไกลโพ้น(หรือที่เรียกว่าชาติที่แล้ว) แม้กระทั่งประสบการณ์ทุกอย่างในชาตินี้ก็เก็บไว้ในจิตเช่นกัน แต่เราไม่สามารถดึงออกมาได้ครบถ้วน

ยกเว้นบางคนที่สามารถทำได้คือระลึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านไปหลายสิบปีได้อย่างแม่นยำ อย่างไรก็ตามในบางสภาวะ เช่น ใกล้ตาย คนทั่วไปก็สามารถย้อนระลึกถึงเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับตนได้ คือเห็นเป็นภาพ ในอดีตหลั่งไหลมาอย่างรวดเร็วมาก เหมือนฉายหนังย้อนกลับ พุทธศาสนาเรียกสภาวะดังกล่าวว่า “กรรมอารมณ์” ส่วน ฝรั่งเรียกว่า Life Review

 

การที่คนเราระลึกชาติได้นั้น ไม่ใช่เรื่องดีเสมอไป

 

ไม่ต้องดูอื่นไกล ทุกวันนี้คนทั่วไปสามารถระลึกถึงประสบการณ์ในอดีตถอยหลังไปได้หลายสิบปี แต่ส่วนใหญ่กลับทุกข์เพราะมัวครุ่นคิดอยู่กับอดีต

เอาแต่ เสียใจ อาลัย โกรธแค้น รู้สึกผิด ไม่เลิกรา ปล่อยให้อดีตล่ามใจจนไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้อย่างมีความสุข

 

 

น้อยคนที่เมื่อระลึกถึงอดีตแล้ว เกิดความตระหนักในกฎแห่งกรรม และมุ่งมั่นอยากทำความดี หนีความชั่ว

 

 

ตราบใดที่ยังเป็นเช่นนี้ การระลึกถึงอดีตชาติได้มีแต่จะก่อโทษมากกว่าก่อคุณ เช่น ทำให้คับแค้นคนบางคนที่เคยทำร้ายตนในอดีต หรือหลงตัวลืมตนเพราะเคยเป็นกษัตริย์ในอดีตชาติ กลายเป็นคนจมไม่ลงหรือทนเป็นคนธรรมดาในชาตินี้ไม่ได้ หรือรู้สึกผิดที่เคยทำบาปกรรมในอดีตจนสลัดออกไปจากใจไม่ได้

 

 

คัดลอกมาจาก ปุจฉา-วิสัชนากับ พระไพศาล วิสาโล

หมายเลขบันทึก: 547633เขียนเมื่อ 7 กันยายน 2013 17:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 ธันวาคม 2014 11:39 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

ใช่ ๆ ... จำชาติก่อนไม่ได้น่ะดีที่สุดแล้วจ้ะ  มิฉะนั้น จะวุ่นวายกว่านี้อีกมากมายนัก

อยู่กับปัจจุบันขณะ ดีกว่าใช่ไหมครับคุณหมอ

 

สาธุๆ ดีแล้วที่ระลึกชาติไม่ได้

ถ้าระลึกชาติได้ยุ่งเหมือนกันนะครับ

คุณหมอหายไปนานเลย

คิดถึงๆๆ

 ค่ะ ดูเหมือนง่าย แต่แป๊บๆ เราก็ฟุ้งไปคิดเรื่องอดีต อนาคต ลืมปัจจุบัน :-)

 ติดงานต่อเนื่องค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยม

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท