กลอน ดอกจานสามฤดู
ดอกจานสามฤดู
มองเห็นภาพท้องนายามฟ้าสาง ความเลือนรางกลับกลายหลากหลายสี
สว่างจ้าฟ้าใหม่ในทันที อรุณสีฉายส่งลงลำธาร
นกการ้องบอกใบ้ให้สัญญา บินออกมาจากรังหวังอาหาร
กระโดดเต้นเผ่นโผนโจนทะยาน ร้องขับขานผ่านพ้นบนหัวไป
ฝูงชาวนาไล่วัวควายออกไปเลี้ยง ได้ยินเสียงฮือฮือถือคันไถ
เสียงขิกขอวัวควายดังไปไกล ออกสู่ไร่เล็มหญ้าท้องนากัน
มองขึ้นบนต้นจานบานสะพรั่ง ดอกแดงดังเด็ดดวงสรวงสวรรค์
เหมือนมีมนต์ดลใจอัศจรรย์ แทรกดวงมาลย์ซ่านเซ็นเย็นในทรวง
ทุ่งอีสานบานเบ่งในหน้านี้ ก็ด้วยสีดอกจานที่ฉันหวง
ชะลอร้อนคลายกลีบรีบตักตวง เด็ดดอกดวงดอกจานบานในใจ
โอ้ดอกจานบานเบ่งทิวาวัน อีกไม่นานจะลบแดงอ่อนแสงฉาย
ตะวันรอนหลบหล้านภาลัย ฉันจากไปก่อนนะทุ่งดอกจาน
พอรุ่งแจ้งแสงทองท้องฟ้าใหม่ ดอกจานไม่เบ่งบานให้สานฝัน
เข้าหน้าฝนต้นจานก็เปลี่ยนพลัน กิ่งและก้านเคยชูช่อก็หายไป
เหลือเพียงต้นคนเมินเดินจากหนี ดอกไม่มีค่าลดดีหดหาย
มีเพียงลมเกยต้นผลกิ่งใบ เหลียวหาใครมามองก็ไม่มี
จานเอ๋ยเจ้าย่างเข้าฤดูหนาว ฟ้าและดาวเปล่งประกายฉายแสงสี
ฟ้ากระจ่างพร่างพรายดาราดี จานจ่อจีตั้งท้องประครองตน
สายลมหนาวพัดอ่อนค่อนจะหยุด น้ำก็ลดค่อนขอดแห้งอีกหน
ปลาดุกดำดิ้นด่าวดันดินดน กว่าจะพ้นคันดินดุกดันตาย
ขอบฟ้าแดงแสงกล้าฟ้าเปลี่ยนสี ผงธุลีปลิวว่อนนอนใจหาย
กลับหน้าแล้งดินผงฟุ้งกระจาย ท้องฟ้าไกลคล้ำหม่นวกวนมา
เห็นดอกจานบานงอกออกมาใหม่ ต่อนี้ไปดอกจานที่ฝันหา
กลับเบ่งบานสะพรั่งดังเดิมมา ประดับฟ้าอีสานกันต่อไป
ผู้เฒ่า สวนไผ่
24/08/56
ความเห็น (3)
เพราะจังค่ะ..ว่าแต่ ท่านผู้เฒ่า สวนไผ่....ไผ่อะไรคะ
ผู้เฒ่า สวนไผ่
คงไม่เพราะเท่าไร เพราะชั่วโมงบินยังน้อย รู้ว่าชมก็มีกำลังใจที่จะพัฒนา ขอบคุณครับคุณ nurumon
Suraphan Weerason
สุดยอดบทกลอนที่หาศึกษาถึงความงามทางธรรมชาติทำให้คนไกลบ้านอ่านแล้วมองเห็นภาพอีสานบ้านเฮามากๆเลย ทำให้คนไกลบ้านคิดถึงอีสานจริง ๆ