วันที่ฉันแข็งแกร่งที่สุดคือวันเกิด
...หนึ่งปีผ่านไป...
หิมะตกอีกแล้ว...เหน็บหนาวยะเยือก...
พื้นดินเฉอะแฉะฉ่ำน้ำ...
พระอาทิตย์-พระจันทร์-กับวันเวลา
---41 ปี---วันนี้---ยังหายใจ---
ฉันมาจากดาวอังคาร ดาวที่มีกระท่อมในสวนยางพารา
พอถึงหน้าฝน
ก็จะมีเจ้าหนอนสีดำขนแหลมสีขาวเกาะเต็มต้นยาง
...ไอ้หนอน...จากดาวศุกร์.....
พ่อของฉัน
บอกหลานชายตัวโปรด(มีอยู่ตัวเดียว)...วัยหกขวบ...
ซึ่งหายางลบ เพื่อมาลบคำผิดว่า "อย่าเขียนให้ผิดสิลูก...จะได้ไม่ต้องลบ"
ฉันซึ่งยืนอยู่ในบริเวณนั้นด้วย...
พลัน!!!......แสงสว่างวาบ...เข้ามาในหัว...
รู้สึกถึงประตูแห่งความคิด...เปิดออก...สู่อิสรภาพ...
...จริงสิ...ถ้าเราดำเนินชีวิตไม่ผิด...ชีวิตจะได้ไม่ต้องลบ...
ผ่านมา....1 ปีเต็ม...ฉันได้ทำอะไรไปแล้วบ้าง...
...หลังเลิกงาน...16.30 น.
ฉันขี่มอไซค์เล่นรอบเมือง รอบแแล้วรอบเล่า
ดูผู้คน ดูนักเดินทางแบกเป้ ดูฝรั่งหนุ่มหล่อๆ
ดูพระอาทิตย์ตกดิน ดูภูเขาอ้อนหมอกขาว
...ตากฝนพรำ...ตากแดดร้อน...แล้วไปจบที่ร้านกาแฟซักแห่งในเมืองแม่สะเรียง
เพื่อกินสเต๊ก...กินสลัด...กินข้าว...กินเฟรนฟลายด์...กินไอติม...กินกาแฟ.....
แล้วนั่งเหม่อลอย....
.ดูรถมอไซค์...ดูรถยนต์...ที่ขับผ่านหน้าร้าน...บนถนนยามพลบค่ำ....
....ครั้นสองสามทุ่ม.......
ก็กลับบ้าน...เปิดทีวี...นอนจมอยู่บนที่นอน...กินขนมก๊อบแก๊ปที่ข้างถุง
มีรายละเอียดของสารอาหารที่ได้รับ...ในแต่ละวัน...แต่ละตัว...0%....
เล่นเฟสบุ๊ค..
.แชทคุยกับต่างชาติซัก 10 คน....หรือไม่...ก็ดูหนังแผ่นเช่ามา
ซึ่ีงเนื้อหาโครตมันส์หยด...
จี้เครื่องบิน...เรือดำน้ำขนคนหนีการโจมตีของไวรัส....
หรือหนีผีซอมบี้...การจารกรรม-วินาศกรรมผู้นำที่ชั่วร้าย...
...จี้ชิงตัวประธานาธิบดี...
... เที่ยงคืน.....
โผเผเข้าห้องน้ำ...อาบน้ำแปรงฟัน...พร้อมก่นด่าตัวเอง...
ที่สวาปามมื้อเย็นเข้าไปเยอะ...
...ตี 1 เข้านอน....
พร้อมกับฝันถึงการหมดหนีั้สิน
และเดินออกจากคุก
อย่างสง่าผ่าเผย
...หกโมงเช้า ตื่นนอน...
โซเซงัวเงีย เหยียบถุงขนม ที่กินค้างเมื่อคืน
เสียบกระติกน้ำร้อน...ยืนงงอีกสิบนาที...
...เดินโซเซ...มาเปิดทีวี...อัพเดทข่าว....
...หญิงสาวท้องกลมโดนฆ่า ยัดในกระเป๋าเดินทาง...
...รถสิบล้อหลับใน ชนรถทัวร์ตายยี่สิบเอ็ดศพ....
...โจรใต้ ยิงถล่มตำรวจยับสามศพ เลือดนองเต็มถนน...
...เจ็ดโมงตรง ฟาดกาแฟร้อนสามแก้ว...
จนความดันขึ้นลูกกะตา...ไฟลุกท่วมตัวร้อนฉ่า
...แปดโมงเป๊ะ...เซ็นชื่อ...หวิดเส้นแดง...
เข้าเรือนจำ
...........
............
....16.30 น. เลิกงาน....
เข้าสู่วงจรเดิม
จนครบหนึ่งปี
...อันที่จริง...ฉันก็มีความฝัน...
ฝันของฉัน
ความเห็น (5)
...Happy Birthday kha
ขอให้มีความสุขมากๆครับ
หายไปนานมากๆๆๆๆๆๆ
ขอบพระคุณมากค่ะท่าน...
ทบทวนตัวเอง ในหนึ่งปี
."..จริงสิ...ถ้าเราดำเนินชีวิตไม่ผิด...ชีวิตจะได้ไม่ต้องลบ..."
บางครั้งมลทินชีวิต.. ก็เพียงเพราะอารมณ์ชั่ววูบ...
อยากให้ฝัน..เป็นจริงในวันพรุ่งนี้ครับพี่..