เพลงขวัญเรียม : อีกมุมมองของผู้ฟัง
สืบเนื่องจากบันทึก “เพลงเพื่อผู้ป่วย” เดิม
ช่วงนี้ผู้เขียนฟังเพลงจากรายการ “คุณพระช่วย” เลยอดแวบดูคอนเสิร์ตของเขาไม่ได้... ใช้หูฟังครอบ ฟังคนเดียว หัวเราะคนเดียวจนลูกสาวที่ตื่นกันสาย ออกนอกห้องมาชะโงกดู
แล้วก็เลือกเพลงที่ไพเราะแปลงเป็น MP3 เตรียมไว้ให้ผู้ป่วยฟัง
ความที่เวลาเปิดให้ผู้ป่วยฟังต้องเลือกให้เพลงมีความยาวต่อเนื่องสัก 2 ชม. เพื่อจะได้ไม่ขัดจังหวะความสุขของผู้ป่วย แต่คราวนี้เลือกเพลงยังไงก็ไม่ได้เพลงมากพอถึง 2 ชม. บางเพลงเลยต้องเปิดวนซ้ำโดยไม่ตั้งใจ
เช้านี้เลยลองเปิดฟังซะดังลั่น... มี เพลงขวัญเรียม
... เรียมเหลือทนแล้วนั่น ขวัญของเรียม...คำที่ขวัญเคยพรอดเคยพร่ำ
... เรียมเหลือลืมแล้วนั่น ขวัญคงหงอย
พอถึงท่อนนี้
** คลองที่เรียมเคยเที่ยวเคยท่อง
เมื่อเราสองต่างว่ายต่างว่องล่องไล่ไม่เว้น
เช้าสายบ่ายเย็น ขวัญลงเล่นกับเรียม
...
เสียงคนที่บ้าน ที่กำลังเพลิดเพลินกับต้นหมากรากไม้พูดขึ้นลอยๆ ว่า
“โอ... วันๆ ขวัญกับเรียมไม่ทำอะไร... เล่นน้ำทั้งวัน” ผู้เขียนนิ่ง คิด... งงๆ
“... เช้า สาย บ่าย เย็น...” เสียงคนที่บ้านพูดต่อ
ด้วยความที่ผู้เขียนกำลังเพลินกับเพลง เลยไม่กล้าฮา แค่ยิ้มๆ และขำหน่อยๆ คิดในใจว่า เออ จริงแฮะ น่าอิจฉา (ว่ะ)
เลยแสดงความเห็น ต่อคนที่บ้านว่า
“อืม... คงเล่นน้ำกันประจำ”
“ขึ้นจากน้ำ ตัวคงเปื่อยแย่เลย...” คนที่บ้านเลยว่าต่อให้อีก...
คราวนี้เลยได้ฮาๆๆๆ.... กัน
(ขอขอบคุณ Youtube ค่ะ ที่สร้างความสุขผ่าน website)
ความเห็น (1)
เป็นเพลงที่เพราะมากค่ะ ชอบฟังเพลงสไตล์นี้
เอ.. เมื่อก่อนไม่ยักชอบ แฮะ
สงสัยเริ่ม.. แระ