สิ่งดีๆที่มีในโรค:พฤติกรรมเปลี่ยน

หลังจากที่ดิฉันได้ถูกปรับสภาพการกรอกประวัติผู้ป่วยจากไม่มีโรคประจำตัวเป็นมีโรคประจำตัวว่ามีโรคประจำตัวคือโรคกระเพาะอาหารอักเสบ ฉันได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างที่สำคัญอีกอย่างหนึ่งคือ คนเราเมื่อมีปัญหาสุขภาพก็จะดิ้นรนหาทางที่จะหาย มีช่วงเวลาทองของการปรับพฤติกรรมกันบ้างก็ช่วงนี้แหละ ดิฉันก็เป็นหนึ่งในหลายคนนั้น

เมื่อนึกย้อนกลับไปดิฉันมาองเห็นพฤติกรรมการบริโภคที่ไม่ดีหลายอย่างของตัวเอง แม้ดิฉันจะไม่ใช่คนที่รับประทานอหารรสเผ็ดจัดเลยก็ตามแต่ รสชาดเปรี้ยวนี้มันมากมายจริงๆ ถึงขนาดต้องมีมะนาวมาบีบเพิ่มแยกต่างหาก  ซึ่งอาหารเปรียวก็จะรวมหมักดองซึ่งแยกกันไม่ค่อยออก   มิเท่านั้นก่อนหน้านี้ประมาณ 1 ปี ปีก่อนดิฉันยังมีพฤติกรรมดื่มน้ำอัดลมเป็นระยะๆถึงแม้ว่าจะลดลงไปมากๆเมื่อเทียบกับสมัยเรียน แต่ก็ไม่ถึงกับหยุดไปเลย แต่ทุกวันนี้ดิฉันหยุดมันได้แล้ว ดิฉันจำได้ว่าติดน้ำอัดลมเพราะดิฉันเป็นคนดื่มกาแฟแล้วจะง่วงหลับ แทนที่จะสดชื่นเหมือนคนอื่นๆ จึงเลือกเอาความสดชื่นจากน้ำอัดลมจนในที่สุดก็ดื่มมาเป็นระยะ  จำได้ว่าช่วงที่มีโอกาสได้รับทุนJICA ที่ญี่ปุ่นช่วงนั้นอาจารย์ที่มาสอนจากมหาวิทยาลัย KOBE TOKIWA บอกว่านี้เป็นช่วงที่ญี่ป่นร้อนมากที่สุดในรอบ 40 ปี  และด้วยความที่ประเทศญี่ปุ่นมีระบบขนส่งสาธารณะที่ดีมากๆพวกเราก็จำเป็นจะต้องเดินจากที่พักคือศูนย์ฝึกอบรมของ JICA คือที่  JICA HYOgO ทุกวันระยะทางจากที่พักถึงสถานีรถไปราว ๆชัก  2กิโลเมตร และจากสถานีรถไฟเดินไปมหาวิทยาลัยอีกประมาณ 3 กิโลเมตรมหาวิทยาลัยตั้งอยู่บนภูเขา ระหว่างทางที่เดินแดดร้อนจัดมากแต่ก็โชคดีทีญี่ปุ่นฝุ่นควันรถน้อยมาก   ด้วยความเคยชินทุกวันที่เดินและร้อนก็นึกถึงว่าทำไมนะญี่ปุ่นไม่มีรถเข็นขายน้ำชาเย็น กาแฟเย็น  น้ำอัดลมเหมือนบ้านเรา เลย ไม่มีเลยแบบที่มีน้ำแข็งใส่ถุงแล้วเทน้ำใส่ลงไปแบบนั้นไม่มีให้ดิฉันได้เห็นเอาซะเลยเลย จะมีก็แต่ตู้แช่ หยอดเหรียญซึ่งในความรู้สึกของดิฉันคิดว่าความเย็นมันไม่พอ ดื่มแล้วมันไม่หายเหนื่อยเอาซะเลย 

พอวันนี้ที่ป่วยก็นึกย้อนไป คนญี่ปุ่นเขาโชคดีกว่าเราก็ในประเด็นเหล่านั้นแหละคือเขามีโอกาสเดินกันมากกว่าเรา กินจุบจิบน้อยกว่าเรา  ซึ่งไปช่วงแรกเราก็แอบรำคาญอยู่บ้างพอมาถึงตอนนี้เริ่มคิดว่ามีประโยนช์ขึ้นมาจริงๆ    

พฤติกรรมที่ได้เปลี่ยนไปวันนี้หากจะให้ประเมินอาการแสบท้องหากเทียบว่าอาการแสบเต็ม 10 คะแนน ตอนนี้เหลืออยู่ประมาณ 3 ถึง 4 คะแนนถือว่าดีขึ้นมาก  ซึ่งดิฉันรู้ตัวเองดีว่าพฤติกรรมการรับประทานรสชาดเปรียวของตัวเองนี้จะเปลี่ยนได้ยากมากหากไม่มีโรคกระเพาะอาหารอักเสบนี้มาก่อกวนชีวิต เพราะหากเป็นการกินแบบอื่นๆเช่นน้ำอัดลมก็ลดมาเป็นระยะ และณ.สุดท้ายตอนนี้ไม่ดื่มแล้วก็ตามที

หากในความเจ็บป่วยถ้าเราจะมองแบบโลกสวย มันก็มีแหละค่ะสิ่งดีๆจะให้คิดไปแล้วนี้ก็คืออีกหนึ่งสิ่งดีๆที่หามีใน....โรคที่ดิฉันเป็น คือโรคกระเพาะอาหารอักเสบที่เป็นอยู่ก็เป็นได้  สำหรับดิฉันแต่ถ้าจะให้ดีที่สุดก็คืออย่าป่วยนั้นน่าจะ work ที่สุดในทุกสิ่งอย่างค่ะ