เมื่อเช้าข้าพเจ้าได้อ่านบันทึกของ อ.ดร. ประพนธ์ http://www.gotoknow.org/posts/545546 ชื่อบันทึกเรื่อง
ในทัศนะของข้าพเจ้าเห็นสอดคล้องกับอาจารย์ที่ว่า "การถอดบทเรียนนั้นถือเป็นการใคร่ครวญในตนเองเมื่อเราได้ผ่านประสบการณ์เรื่องราวที่มีปฏิสัมพันธ์กับสรรพสิ่งต่างๆ ทั้งโดยตรงและโดยอ้อม"...
เราได้เข้าไปคลุกอยู่ในวงๆ หนึ่งที่ประกอบไปด้วยบุคคล เรื่องราว การเรียนรู้ก็จะปรากฏขึ้นผ่านกระบวนการสามอย่างคือ การฟัง...การคิด-จินตนาการตาม และ การนำสิ่งที่ได้จากการฟังและคิดตามนั้นมาใคร่ครวญและนำไปสู่แนวทางการกระทำที่สามารถนำไปสู่การทดลองปฏิบัติใช้ และที่สุดเราจะได้เกิดเป็น "ความรู้" เกิดขึ้น
การฟังนั้นมีความหมายมาก ... หากปราศจากการฟังก็เท่ากับเราเริ่มปิดประตูของการเรียนรู้ที่นำไปสู่การสร้างความรู้
หลายๆ ครั้งที่เราจะได้ปรากฏในตัวเราเองว่า เมื่อเราขาดการฟัง...เราจะขาดการปฏิบัติที่นำไปสู่การสร้างความรู้เกิดขึ้น
...
๑๖ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๖
ขอบคุณค่ะ เห็นภาพนี้แล้วรู้สึกยินดีมากๆเลย อนุโมทนาค่ะ