เมื่อชุดสีขาวของ..ฉันได้เป็นส่วนหนึ่งของความภาคภูมิใจ


 

 

เมื่อชุดสีขาวของ..ฉันได้เป็นส่วนหนึ่งของความภาคภูมิใจ

                                                                  น.ส.นุรียานี ปูเตะ  พยาบาลวิชาชีพปฏิบัติการ

                                                                         หน่วยงานอุบัติเหตุฉุกเฉิน  กลุ่มการพยาบาล รพ. หนองจิก

 

                              หลายคนบอกฉันว่า ชุดสีขาว เป็นอีกหนึ่งความภูมิใจ ของการเป็นผู้ให้  ฉันไม่เคยรู้ว่า ฉันจะมีวันนี้ วันที่ ฉันได้เป็นส่วนหนึ่งของคนชุดขาว .... ปี  ๒๕๕๐ กับโครงการผลิตพยาบาลเพิ่มเพื่อ แก้ปัญหาพื้นที่ในสามจังหวัดชายแดนใต้   วันที่ใครๆ บอกฉํนว่า มันคือจุดเริ่มต้น ของ ความล้มเหลวของคนชุดขาว กับจำนวนมากมายที่ผลิตพวกฉันมาเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของผื่นแผ่นดินไทย   เวลา ๔ ปี กับการเรียนรู้ ความเป็นมนุษย์  ความเป็นส่วนหนึ่งของสังคม ชุมชน  และครอบครัว   มันทำให้ฉันรู้ว่า ฉันมีความหมายเพียงพอ ที่จะเป็นส่วนหนึ่งของปลายด้ามขวานทองของพ่อ  และวันที่ฉันรู้สึกภาคภูมิใจก็มาถึง

                                เช้าวันเสาร์   ที่  ๒๒  มิถุนายน ๒๕๕๖   วันที่ใครๆ บอกฉันว่ามันเป็นวันหยุด  วันพักผ่อนของครอบครัว  วันที่หลายคนในครอบครัวได้เจอหน้ากันเพื่อเติมเต็มพลังแห่งความสุข  เพื่อต้อนรับวันใหม่ของการทำงาน  แต่สำหรับฉัน  คนชุดสีขาว  ไม่มีวันหยุด  ไม่มีวันพักผ่อน  ฉันมีแต่วันที่ฉันมีโอกาส... โอกาสของการเป็นผู้ให้  ให้ความทุกข์ที่มีอยู่ในหัวใจของผู้ป่วยลดน้อยลง แม้ไม่ทั้งหมด   ....  เสียงวิทยุ ที่เปิดทิ้งไว้เพื่อรับแจ้งเหตุการณ์ ตั้งอยู่ข้างๆโต๊ะทำงาน  .ดังขึ้น  เหตุการณ์ระเบิด ทหารได้รับบาดเจ็บ ๖  นาย   เหตุเกิดที่ถนน สาย ๓๘   สายหลักบ่อทอง  อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี  สิ้นเสียง วิทยุ แจ้งเหตุ ก็มีเสียงโทรศัพท์ ดังรัวขึ้น 

:  ห้องฉุกเฉิน รพ.หนองจิก สวัสดีครับ 

:  โทรจาก สภ.หนองจิกนะครับ มีเหตุการณ์ระเบิดถนนสายหลัก 38 บ่อทอง  มีทหารได้รับบาดเจ็บ ๖  นาย ให้รถ รพ. ออกไปรับด้วยด่วน   จากนั้นสายนั้นก็หลุดไป

ฉันโทรหาคนขับรถและเรียก พยาบาล on call ที่อยู่ห้องคลอดให้ช่วยออก EMS  ไปรับผู้ป่วยจากเหตุการณ์ระเบิด พวกเราไปกัน  3 คน ห้องคลอด 1 คน  , ER  2 คน,เพราะมีผู้ได้รับบาดเจ็บทั้งหมด ๖  คน ถ้าไป ๒ คน คงจะช่วยเหลือไม่ทันแน่นอน

                                รถ EMS  มาจอดหน้า ER  พวกเรา ๓  คนก็ได้ขึ้นรถทันที  ฉันและเพื่อนทั้งหมด  คือผลผลิตของคนชุดสีขาว อันเกิดจากเหตุการณ์ในพื้นที่สีแดง พื้นที่ ที่ใครเรียกมันว่า ปลายด้ามขวานทอง ของ แผ่นดินไทย    ..  เวลาเพียง  ๑๕ นาที่  ก็ถึงจุดเกิด  ..  สภาพรถยนต์ ทหารในลักษณะที่หงายท้อง  สภาพรถเละ ไม่มีชิ้นดี  กระจกแตกทั้งหมด  

:  ผู้ป่วยอยู่ไหนค่ะ 

:  ทางเราได้พาไปส่ง รพ. แล้วส่วนหนึ่ง  ยังมีคนที่เหลืออยู่อีก    คน ติดอยู่ในรถคนหนึ่ง

 

 

 

จากนั้นพวกเราได้ช่วยเหลือคนแรกให้ขึ้นรถ EMS   แต่อีกคนหนึ่งติดอยู่ในรถ  

:  ผมไม่ทราบว่าคนที่ติดอยู่ในรถนั้นยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า

 : อย่างนั้น ดิฉันเข้าไปดู  เพื่อประเมินว่าผู้ป่วย ยังมีชีวิตอยู่อีกหรือไม่

:  ถอยออกมาอีกนิดครับ ให้น้องพยาบาลเข้าไปดูผู้หมวด ว่าตายแล้วยัง 

ฉันไม่รู้ ฉันคิดได้อย่างไร แต่ฉันก็ คิดและตอบไปแล้ว ฉันค่อย คลานๆเข้าไปตัวรถ โดยมุดเข้าไปทางกระจกด้านหน้าที่แตก  ที่มีคนขับกึ่งนั่งกึ่งนอน  พร้อมเลือดที่ไหลออกมาตามลำตัว ฉันไม่ได้มีความหวังกับการรอดชีวิตของผู้ป่วยมากนัก  แต่ฉันก็ไม่สามารถ ที่จะบอกกับทหารตรงนั้นว่า ฉันไม่กล้าเข้าไป และกลัวระเบิดลูกที่สอง  ไม่เป็นไร..ฉันเป็นพยาบาล เป็นคนชุดสีขาว เป็นผู้ให้ .. คนชุดสีขาวต้องไม่ตาย ฉันคิดได้เพียงเท่านั้น ฉันก็มาถึงผู้ป่วย   สภาพผู้ป่วย คอหัก  กะโหลกยุบ  เนื้อสมองกระจุย  ใบหน้าทั้งหมดอาบไปด้วยเลือด สภาพที่เห็นไม่ได้ให้ความหวังที่จะช่วยเหลือใดๆ  ฉันรีบออกมาจากรถ เพราะในใจก็กลัวระเบิด ลูกที่สอง เหลือเกิน 

: ฉันออกมาได้แล้ว  ยังไม่มีระเบิดอีกลูก   ฉันรีบไปที่รถ EMS  กลับ รพ. พร้อมคนไข้   คน

พอมาถึง รพ.  ฉันกับเพื่อนก็ช่วยพาคนไข้ลงจากรถ  จากนั้นก็มุ่งหน้าเข้าห้องฉุกเฉิน

ผู้ป่วย จำนวน ๔ คนแรก ถูกนำส่งมาโดยรถตำรวจแล้ว แม้เป็นวันที่เลวร้ายที่สุดวันหนึ่ง  แต่ก็ยังมีความโชคดี ที่ยังคงเหลือยู่บ้าง  เวลาที่เกิดเหตุเป็นเวลาใกล้เที่ยง มีแพทย์ที่ตรวจผู้ป่วยนอก ยังไม่กลับบ้าน  ได้มาช่วยแพทย์ที่ ER อีก ๑ คน และ อีกเพียงไม่นาน ผอก.โรงพยาบาลก็วิ่งมาจากบ้านพัก มาสมทบอีกคน ไม่ต้องประกาศเปิดแผนแผนสถานการณ์ ตามที่ซักซ้อมไว้  เพราะจำนวนแพทย์ พยาบาล ผู้ช่วยเหลือคนไข้ เวรเปล ยาม พนักงานตามห้องต่างๆ  ที่มาสบทบจากหน่วยงานต่างๆ เหมือนสายน้ำที่ไหลมาบรรจบ  เพื่อเป็นส่วนหนึ่ง ของการยื้อชีวิตให้กับรั้วของชาติ  ทหารทั้ง ๕ คน ได้รับการช่วยเหลืออย่างเต็มที่  ความวุ่นวายเกิดขึ้นอยู่เป็นเวลานานที่เดียว การช่วยชีวิตเกิดขึ้น พร้อมๆกับ เตรียมส่งต่อผู้ป่วยไปโรงพยาบาลปัตตานี ในรายที่จะส่งต่อได้แล้วเพื่อได้รับการช่วยเหลือจากหน่วยที่มีความพร้อมของแพทย์ที่เชียวชาญ และเครื่องมือที่ทันสมัยกว่า   เสียงวิทยุ ที่ยังดังอยู่  ทำให้รู้ว่าโรงพยาบาลปัตตานีเปิดแผนรับสถานการณ์ เพื่อรองรับ ผู้ป่วยจากโรงพยาบาลหนองจิก   ผู้ป่วย ที่ถูกปั๋มหัวใจ ได้รับการช่วยเหลือใส่ท่อช่วยหายใจ  และเจาะปอด   ๒ ราย   ถูกนำส่งปัตตานีเป็นชุดแรก และ ตามด้วยอีกรายที่คาดว่าอาจมีบาดเจ็บในช่องท้องอย่างรุนแรง  ซึ่งพบว่า ผู้ป่วยม้ามแตก ต้องส่งห้องผ่าตัดด่วน   รายที่สี่ และที่ห้าเป็น เป็นการบาดเจ็บจากกระดูก และเส้นประสาท  ซึ่งผู้ป่วยอาจ อัมพาต 

:  เกือบ ๑๖.๓๐ แล้ว .. ฉันเพิ่งนึกขึ้นได้ ว่า ฉันหิวข้าวมาก ..ชาดำเย็น แก้วสวยที่ฉันแอบแช่มันไว้ตอนรับเวรเช้า ยังพอมีความหวาน และความเย็น ให้ฉัน ได้จิบมัน   ... ฉันไม่รู้ว่า ฉันและเพื่อนๆ ในชุดสึขาว  มีความหมายและมีความสำคัญ ต่อประเทศชาติเพียงใด  แต่ สำหรับฉัน และเพื่อนๆ ในวันนี้  มีความหมาย และมีคุณค่าสำหรับความรู้สึกของพวกเรา  .. คนชุดสีขาวกับการเป็นผู้ให้ด้วยใจ   

 

 

 

 

 

 

 

คำสำคัญ (Tags): #พื้นที่ สีแดง
หมายเลขบันทึก: 545409เขียนเมื่อ 13 สิงหาคม 2013 20:30 น. ()แก้ไขเมื่อ 4 สิงหาคม 2014 20:23 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

...ชื่นชมและเป็นกำลังใจในการทำงานมากนะคะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ คนสามจังหวัด

มาเป็นกำลังใจให้นะคะ

สีขาวเป็นสีแห่งความบริสุทธิ์ ความศรัทธาและความรักที่เสียสละค่ะ

มาร่วมชื่นชมวิชาชีพเดียวกันค่ะ.. ขอบคุณทุกๆท่านที่มีส่วนร่วม 

แต่บางครั้งมันก็เหนื่อยใจมากนะคะ

ตามาชื่นชมคุณน.ส.นุรียานี ปูเตะ คนชุดขาวเป็นคนเสียสละเสมอๆนะครับ

ขอบคุณพี่ด้วยครับที่บันทึกให้อ่าน...

 

ขอบคุณ...น้องนุรียานี ปูเตะ  ที่บันทึกเรื่องเล่า มาให้เรียนรู้

แต่ สำหรับฉัน และเพื่อนๆ ในวันนี้  มีความหมาย และมีคุณค่าสำหรับความรู้สึกของพวกเรา  .. คนชุดสีขาวกับการเป็นผู้ให้ด้วยใจ   "คือการให้บริการด้วยหัวใจ

 

ขอบคุณ แทนน้องร่วมวิชาชีพทุกคน คะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท