สร้างโลกได้ทั้งใบ แต่ใจไม่พัฒนาก็ไร้ค่า

สร้างโลกได้ทั้งใบ แต่ใจไม่พัฒนาก็ไร้ค่า

   จากใจที่แทบหมดแรงเพราะกิเลสตนเอง

แต่พอครูเมตตาให้โอกาส โทรศัพท์วานให้ซื้อข้าวให้ 

ข้างในมีพลังขึ้นแบบผิดหูผิดตา

นี่คือพลังแห่งความเมตตาที่ครูบาอาจารย์แผ่มาให้

เหมือนชีวิตหนูที่ผ่านมา มีพลังความเมตตาจากครู

คุ้มหัวอยู่เสมอ ๆ มีอะไร ๆ เข้ามาในชีวิตมากมาย

ที่ก็เกิดแต่กรรมที่หนูเองนั่นแหละที่กระทำไว้

แต่พลังของความเมตตาของครู คุ้มกะลาหัว ให้มีพื้นที่ได้ทบทวนและเรียนรู้ตนเอง

ก่อนหน้านี้ "ใจ" หนูไม่เห็น

มักจะมีความเครียด ทุกข์ กดดัน กับภารกิจที่ครูมอบหมาย

ในความโง่

ก็ยังหนักแน่นด้วยกิเลส ทำให้สร้างอกุศลซ้ำซาก

ไม่ยอมรับ ไม่เรียนรู้

ตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมา

หนูได้เรียนรู้"ทุกข์"

ที่เป็นทุกข์ อยู่ในใจ 

ตัวตน ที่ดีดดิ้น อยากได้รับการยอมรับ

ตัวตน ความอยากได้รับความสำคัญ

แล้วก็ สปอย ตนเอง

แต่ครูก็หยิบยื่นโอกาสให้ได้เรียนรู้ ได้เห็นกิเลสตนเอง

มาวัดวันนี้ "มันเหี่ยวค่ะ"

ตัวตนมันเหี่ยว เพราะไม่ได้รับการรดน้ำ 

แต่พอตัวตนเหี่ยว ใจกลับระลึกถึงครู 

สำนึกและเห็นคุณค่า ภารกิจที่ครูเมตตามอบหมายมากขึ้น

นี่ซินะ ที่ครูเมตตาชี้เสมอ ๆว่า

"ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น อะไรที่เคยทำอยู่เป็นประจำ 

ก็ให้ทำอยู่เช่นนั้น ไม่ใช่ว่า ไม่อยากทำแล้วก็ไม่ทำ

จะทำให้พลาดโอกาสในการเรียนรู้และพัฒนาจิตใจตน"

ระลึกถึงคำสอนหลวงปู่ที่เมตตาว่า

"ทำอะไรก็ผิด ถ้าจิตไม่พัฒนา"

นี่ชัดกับใจหนูเลย

เพราะชอบน้อยใจว่า "ทำอะไรก็ผิด"

มันก็ผิดหน่ะซิ มุ่งทำแต่ข้างนอก ไม่แก้ไขข้างใน

สาระสำคัญ คือ การพัฒนา ขัดเกลาจิตใจ

แม้หนูจะสร้างโลกได้ทั้งใบ ได้

แต่ใจไม่พัฒนาเลย "ก็ไร้ค่า"

แต่ถ้าใจหนู คิดค้น ขัดเกลา แก้ไข ได้ปัญญา

แค่หายใจได้ "ก็ล้ำค่าแล้ว"

กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ

[เขียวมรกต]

ขอบคุณครับ เป็นข้อคิดที่ดีๆที่นำมาแบ่งปัน ตรงกับทันสมัยแต่จิตใจไม่พัฒนา ก็ไร้ค่า นะครับ

["พี่หนาน"]

อีกคำหนึ่งที่คล้ายกัน ที่ได้ยินครูอาจารย์หลายท่านชอบสอนบ่อย ๆ  คือ  "พัฒนาอะไรก็ติด  ถ้าจิตไม่พัฒนา" ร่วมด้วยช่วยแจมครับ